Del 21 de febrièr fins al 10 d’abril, podèm veire e tornar veire, dins aquesta mediatèca occitana, una polida mòstra que rend omenatge a las expressions artisticas en occitan niçard e dona una idèa de la Niça underground, dels ans setanta a uèi.
 

Divendres, lo CIRDÒC èra a l’ora niçarda, amb la serada d’inauguracion de la mòstra e de la programacion “Niça es Bellanda”. Las òbras dels sèt artistas expausadas, las conferéncias de G. Marçais sus la BD e d’O. Pasquetti sus l’òbra literària de Joan-Luc Sauvaigo e, fin finala, la musica de Nux Vomica envasiguèron la mediatèca occitana.
 
Foguèt una escasença, rara, de rescontrar d’artistas que, dempuèi de temps, resistisson a l’uniformizacion culturala en ensajant de far viure “l’arma de Bellanda”, d’artistas qu’opausan Niça per toristas e “Niça maion dei pantais”. D’artistas talentoses que son a l’encòp pintres, cantaires e musicians, poètas o comedians... D’artistas qu’alian imaginari occitan ancian e contracultura del sègle XX.
 
Aital, O. Pasquetti mostrèt coma Sauvaigo camina dins los passes de Kérouac e que la musica de sos mots, de còps que i a, sona coma l’slam. Vos cal anar descobrir aquel univèrs ric de Bellanda que fan viure Sauvaigo, Dotti, Vautier, Pastorelli, Calassi, Maubert, Cana, aqueles de l’Hangar Sant Ròc e del Carnaval independent...
 
Grandmercé a Dàvi Assas-Silveri, a Marion Cornet e Benjamin Assié que nos ofrisson aquel viatge dins “la maion dei pantais”, dins la Niça del revèrs de la carta postala.
 
 
 
 
Catarina Gossez
Estudianta a l’Universitat Montpelhièr 3