Se lor “proposicion ciutadana” amassa 700 signaturas, los clarmonteses poiràn d’ara enlà temptar de sasir lo conselh municipal de Clarmont-Ferrand per un dispositiu novèl de democracia participativa.

Èra dins las promessas de campanha de la majoritat municipala: la ciutat de Clarmont d’Auvèrnhe aprovèt lo 6 d’octòbre passat, en conselh municipal (amb dètz abstencions pontualas), la mesa en plaça de la “proposicion ciutadana”. Aquel esplech novèl de democracia participativa deu permetre als clarmonteses de poder sasir lo conselh municipal sus una question, s’aquesta amassa 700 signaturas, segon nòstres confraires de La Montagne.

Concretament, una “proposicion ciutadana” pòt èsser depausada per tota persona de mai de 16 ans que residisca a Clarmont, quina que siá sa nacionalitat, o per una associacion. Aquesta proposicion deu “pertocar la competéncia comunala”, “far pas l’objècte d’una concertacion en cors o prevista”, “pertocar l’interès general”, “èsser de portada collectiva” o encara “respectar los principis republicans e èsser pas de natura discriminatòria”.

La ciutat dispausa de dos meses per verificar la receptibilitat de la proposicion. Se tal es lo cas, aquesta es depausada sus la plataforma participativa de la comuna de Clarmont d’Auvèrnhe, sul malhum. Dispausa alara de quatre meses per amassar almens 700 signaturas.

Se lo lindal es passat, la proposicion fa l’objècte d’un talhièr ciutadan, compausat d’estajants causits a l’azard e dels servicis de la ciutat concernits, per estudiar sa factibilitat. “S’es vougut qu’aquel grop z-aguèsse per objectiu d’estudiar la proposicion, de far aparéisser d’arguments contradictòris per l’enriquir, la precisar, la tornar formular”, çò precisa Charles-André Dubreuil, cònsol encargat de l’innovacion democratica.

La proposicion definitiva es transmesa al cònsol màger, qu’a alara tres possibilitats: marcar la proposicion a l’òrdre del jorn del conselh municipal, prene una decision al títol de sas atribucions (per exemple un arrestat), o balhar pas seguida a la proposicion.

En citant lo forum de territòri, l’observatòri ciutadan de las transicions o encara lo conselh municipal dels joves, Charles-André Dubreuil se’n felicitava: “L’ensems d’aqueles mecanismes, associats aus budgets participatius, constituisson un vertadèir ecosistèma de democracia locala, que nos permet de recordar a nòstres conciutadans que son legitims per participar a las chausidas collectivas e pesar sus l’avenidor de lor vila.”

Los elegits d’oposicion an pasmens emesas qualques resèrvas sul dispositiu. “Crenhi que l’amolonament de novèlas instàncias finischan que las rendan pro pauc visiblas”, çò planhiá Julien Bony (grop Avenidor Republican), mentre qu’Alexis Blondeau (grop Amassa Ciutadans) coma Diego Landivar (grop Clarmont en Comun - França Insomesa) demandavan que las proposicions ciutadanas que passèsson lo filtre dels talhièrs ciutadans foguèsson sistematicament inscrichas a l’òrdre del jorn del conselh municipal.

“Se las condicions son emplidas, los ciutadans z-an lo dreit minimal de veire los projèctes presentats en conselh, çò desirava l’elegit insomés. Quin es lo melhor mejan de reconciliar ciutadans e elegits qu’en los fasent tornar de quora en quora dins aquel emicicle e que se’n pòscha discutir?” E de convidar de “jogar pas amb de promessas de participacion que pòdon decebre. Aquò pòt l-èsser perilhós.”

“La lei permet pas d’impausar al cònsol màger de marcar aqueles punts a l’ensenhador del conselh municipal”, çò i respondiá Charles-André Dubreuil. Mas res empacha que la majoritat municipala faja la chausida, coma per la convencion ciutadana, de presentar sistematicament als elegits municipals las proposicions. Mas l-es un engatjament politic que se podiá pas inscriure dins lo reglament.”

Ràdio Occitània