Lo poèma de Bertran de Born citat dins son adaptacion anglés dins lo roman "Invisible"



Bertran de Born (1140-1215)
Sirventés: Be·m platz lo gais temps de Pascor


Be·m platz lo gais temps de Pascor,
Que fai fuolhas e flors venir,
E platz mi quan auch la baudor
Dels auzels, que fan retentir
Lor chan per lo boschatge,
E platz mi quan vei sobre·ls pratz
Tendas e pavilhos fermatz,
Et ai gran alegratge,
Quan vei per champanha rengatz
Chavaliers e chavals armatz.
E platz mi quan li corredor
Fan las gens e l'aver fugir,
E platz mi quan vei apres lor
Gran re d'armatz ensems venir,
E platz mi en mon coratge,
Quan vei fortz chastels assetjatz
E·ls barris rotz et esfondratz
E vei l'ost el ribatge,
Qu'es tot entorn claus de fossatz
Ab lissas de fortz pals serratz.
Et autressi·m platz de senhor,
Quant es primiers a l'envazir
En chaval armatz, ses temor,
Qu'aissi fai los sieus enardir
Ab valen vasselatge;
E puois que l'estorns es mesclatz
Chascus deu esser acesmatz
E segre·l d'agradatge,
Que nuls hom non es re prezatz
Tro qu'a maints colps pres e donatz.
Massas e brans, elms de color,
Escutz tranchar e desguarnir
Veirem a l'entrar de l'estor
E maintz vassals ensems ferir,
Don anaran arratge
Chaval del mortz e dels nafratz;
E quant er en l'estorn entratz,
Chascus hom de paratge
No pens mas d'asclar chaps e bratz,
Que mais val mortz que vius sobratz.
Ie·us dic que tan no m'a sabor
Manjar ni beure ni dormir
Coma, quant auch cridar: “ A lor! ”
D'ambas las partz, et auch ennir
Chavals vochs per l'ombratge,
Et auch cridar: “ Aidatz! Aidatz! ”
E vei chazer per los fossatz
Paucs e grans per l'erbatge,
E vei los mortz que pe·ls costatz
An los tronzos ab los cendatz.
Baro, metetz en guatge
Chastels e vilas e ciutatz
Enans qu'usquecs no·us guerrejatz.

Pau Auster demorèt a Moissac Bèlavista dins Var e non pas Moissac dins lo Carcin blanc

Lo tèxt del Paul Aster en occitan
"« e totòm parlava amb los "r" de l'accent francés meridional, los "g" aponduts que transformavan los mots pel vin e lo pan en "vaing" e "paing", los "s" abandonats endacòm mai en França que subrevivián encara a lors originas provençalas, transformant los "étrangers" en "estrangers » , e dins tota la region los ròcs e las parets pintradas amb l'eslogan "Occitània liura", perque èra lo país medieval d'òc e non del « oui ». E òc, vosautres e vòstra amigueta èretz d'estrangièrs aquela annada, mas que mai doça èra la vida dins aquela partida del país comparada a las formalitats copadissas e a la nerviositat de París, e coma èretz tractats calorosament pendent vòstre sejorn dins lo sud, quitament pel coble borgés manierós al nom impossible d'Assièr de Pompinhon, que vos convidava de temps en temps dins lor ostal del vilatge vesin de Regussa per agachar de films a la television, sens parlar de las gents que vos arribava d'encontrar a Aups, a sèt quilomètres de l'ostal, ont anàvetz far vòstras crompas dos còps per setmana, una vila de tres o quatre mila abitants qu'aviá pres l'anar d'una vasta metropòli a mesura que los meses d'isolament s'escorrián. E coma i aviá pas que dos cafès principals a Aups, lo cafè de las gents de drecha e lo cafè de las gents d'esquèrra, frequentàvetz lo cafè d'esquèrra ont èretz aculhits pels abituats, los paisans e los mecanòs malfargats , qu'èran o socialistas, o comunistas, los abitants del terrador turbulents e barjacaires que s'estacavan de mai en mai als joves « estrangers » americans, e vos rebrembatz d'èsser estat setut amb eles dins aquel bar mentre qu'agachàvetz totes a la television los resultats de l'eleccion presidenciala de 1974, la campanha entre Giscard e Mitterrand après la mòrt de Pompidor, l'ilaritat e la decepcion extrèma d'aquela serada, totòm embriagat e cridant d’encoratjaments, mas tanben a Aups, i aviá vòstre amic lo filh del maselièr, qu'aviá mai o mens vòstra edat, que trabalhava dins la botiga de son paire e se preparava a reprene l'afar, mas a l'encòp un fotograf passionat e plan competent, qu'aviá passat aquela annada a descriure l'evacuacion e la demolicion d'un vilatjòt que deviá èsser inondat per la construccion d'un barratge. Lo filh del maselièr amb sas fòtos ponhentas, los òmes briacs dins lo bar socialista/comunista, mas tanben lo dentista …. »