Actualitats
Lo Pargue Nacional de las Calancas autoriza los regèts de fangas rojas
Lo conselh d’administracion del Pargue Nacional de las Calancas autorizèt l’usina Alteo, diluns passat, de getar a la mar de residús industrials cargats d’alumini, de fèrre e d’arsenic, segon çò que publica Libération.
Las Calancas foguèron reconegudas pargue nacional en abril de 2012, après mai de 10 ans de debats entre los defensors de l’environament e los utilizaires, qu’arribavan pas a un acòrdi. Diluns passat, lo conselh d’administracion del pargue prenguèt sa decision mai delicada: prolongar una autorizacion de polluir en mar per l’usina Alteo, que produtz a Gardana (País d’Ais) d’alumini a partir de baucita. Alteo demandèt l’autorizacion de contunhar de getar los efluents de sos tractaments, d’aigas cargadas de metals pesants. Lo conselh del pargue autorizèt la pollucion per 30 vòtes en favor, 16 contra e 2 abstencions, e demandèt a l’industrial de melhorar sos regèts.
Alteo, ancianament nomenada Péchiney, comencèt de produire d’oxid d’alumini a la fin del sègle XIX a Gardana. Se tracta d’una posca blanca resistenta a las nautas temperaturas e a l’erosion, emplegada dins la fabricacion dels abrasius, del veire, de la ceramica e quitament dels ecrans LCD… Los residús produches son cargats de metals pesants, çò que s’apèla las “fangas rojas”. Fins ara, aquelas fangas s’emmagazinavan en plen aire, dins de bacins de depuracion, mas dempuèi 1966 se gètan dins la mar, a granda prigondor, per mejan d’un canon. A l’ora d’ara se gèta 180 000 tonas de fangas rojas cada an.
Lo pargue nacional es essencialament maritim, en tenent 158 100 ectaras de mar e 8300 ectaras de tèrra. I a un airal optimal d’adesion (AOA) de 8300 ectaras e un airal maritim adjacent (AMA) de 98 000 ectaras. Totes aqueles territòris compòrtan de nivèls de proteccion especifics amb de restriccions de circulacion, d’estacionament o d’usatge mas tanben una organizacion de la frequentacion dels diferents luòcs terrèstres e maritims.
Lo pargue es excepcionalament ric en biodiversitat (140 espècias protegidas d’animals) e es tanben ric en istòria (90 luòcs arqueologics).
Las Calancas foguèron reconegudas pargue nacional en abril de 2012, après mai de 10 ans de debats entre los defensors de l’environament e los utilizaires, qu’arribavan pas a un acòrdi. Diluns passat, lo conselh d’administracion del pargue prenguèt sa decision mai delicada: prolongar una autorizacion de polluir en mar per l’usina Alteo, que produtz a Gardana (País d’Ais) d’alumini a partir de baucita. Alteo demandèt l’autorizacion de contunhar de getar los efluents de sos tractaments, d’aigas cargadas de metals pesants. Lo conselh del pargue autorizèt la pollucion per 30 vòtes en favor, 16 contra e 2 abstencions, e demandèt a l’industrial de melhorar sos regèts.
Alteo, ancianament nomenada Péchiney, comencèt de produire d’oxid d’alumini a la fin del sègle XIX a Gardana. Se tracta d’una posca blanca resistenta a las nautas temperaturas e a l’erosion, emplegada dins la fabricacion dels abrasius, del veire, de la ceramica e quitament dels ecrans LCD… Los residús produches son cargats de metals pesants, çò que s’apèla las “fangas rojas”. Fins ara, aquelas fangas s’emmagazinavan en plen aire, dins de bacins de depuracion, mas dempuèi 1966 se gètan dins la mar, a granda prigondor, per mejan d’un canon. A l’ora d’ara se gèta 180 000 tonas de fangas rojas cada an.
Lo pargue nacional es essencialament maritim, en tenent 158 100 ectaras de mar e 8300 ectaras de tèrra. I a un airal optimal d’adesion (AOA) de 8300 ectaras e un airal maritim adjacent (AMA) de 98 000 ectaras. Totes aqueles territòris compòrtan de nivèls de proteccion especifics amb de restriccions de circulacion, d’estacionament o d’usatge mas tanben una organizacion de la frequentacion dels diferents luòcs terrèstres e maritims.
Lo pargue es excepcionalament ric en biodiversitat (140 espècias protegidas d’animals) e es tanben ric en istòria (90 luòcs arqueologics).
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Per vostra informacion, es pas totjorn l'estat qu'es responsable de tot. Dempuèi la réforma dels parcs nacionals de 2006,alara qu'avant era composat de los representants de l'estat, lo conseilh d'administration d'un parc national es ara composat en majoritat dels eligits locals , eligits per la populacion locala... A cadun de ben causir als eleccions municipalas sos representants...
Lo conseilh d'administracion a bailha un avis, es ara al prefect de bailhar (o non) l'autorizacion, e es pas segur que la ministra de l'ecologia sera d'accordi (a demandat mai d'estudis per prendre una decision). E per acabar, un decision prefectorala pot estre attacada davant lo tribunal administratiu per las associacions de defensa de la natura (ço que s'es ja fach e a permes l'annulacion de decisions prefectoralas d'autorizacion d'utilizacion de pesticides per avions)
Quins venduts aqueles del Conselh Administratiu del pargue!
Miserables!
Quina Vergonha!
Vive l'état français, un état de droit...du plus fort!
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari