Marcèu Esquieu (1931-2015) èra un escrivan, poèta, dramaturg, reviraire e contaire occitan. En 1974 foguèt un dels fondadors de l’Escòla Occitana d’Estiu, amb Cristian Rapin e Joan Rigosta.
A Esquieu li agradava de se definir coma un “occitanofòn vertadièr”; aviá un gost marcat per l’oralitat e per la paraula occitana autentica. Coma contaire aviá virat per las escòlas d’Occitània. D’aquela epòca son dos libres-CD a quatre mans Amb Terèsa Duverger: Contes de las doas bocas e Nuèit contarèla.
Sas narracions, en mai de sa valor literària, son plan utilas en pedagogia. E nos fotèm d’èstre mortals!, per exemple, es un libre pro famós demest los estudiants d’occitan de Catalonha.
Esquieu èra obsedit per l’occitan autentic, mas tanben per mostrar que l’occitan èra una lenga normala de cultura. Darrièrament aviá trabalhat a la traduccion de classics en occitan, dirèctament del grèc classic a l’occitan. D’Aristofanes nos aviá balhat Fortunat. Lo dieu bòrni (Πλοῦτος), e tanben L’aristofanada, comèdia d’aprèp Lisistrata(Λυσιστράτη) e L’assemblada de las femnas(Ἐκκλησιάζουσαι) que son estadas jogadas per lo Teatre de la Rampa. De Sofòcles aviá revirat Antigòna (Ἀντιγόνη).
Fa solament dos meses, Esquieu foguèt entrevistat per la camèra de Barcelona Television:
Foguèt pas lo sol còp:
Manèl Zabala
A Esquieu li agradava de se definir coma un “occitanofòn vertadièr”; aviá un gost marcat per l’oralitat e per la paraula occitana autentica. Coma contaire aviá virat per las escòlas d’Occitània. D’aquela epòca son dos libres-CD a quatre mans Amb Terèsa Duverger: Contes de las doas bocas e Nuèit contarèla.
Sas narracions, en mai de sa valor literària, son plan utilas en pedagogia. E nos fotèm d’èstre mortals!, per exemple, es un libre pro famós demest los estudiants d’occitan de Catalonha.
Esquieu èra obsedit per l’occitan autentic, mas tanben per mostrar que l’occitan èra una lenga normala de cultura. Darrièrament aviá trabalhat a la traduccion de classics en occitan, dirèctament del grèc classic a l’occitan. D’Aristofanes nos aviá balhat Fortunat. Lo dieu bòrni (Πλοῦτος), e tanben L’aristofanada, comèdia d’aprèp Lisistrata(Λυσιστράτη) e L’assemblada de las femnas(Ἐκκλησιάζουσαι) que son estadas jogadas per lo Teatre de la Rampa. De Sofòcles aviá revirat Antigòna (Ἀντιγόνη).
Fa solament dos meses, Esquieu foguèt entrevistat per la camèra de Barcelona Television:
Foguèt pas lo sol còp:
Manèl Zabala
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Marcèu es totjorn vivant.
Totis los que son passats a l'escòla d'estiu se senton orfanèls !
Adieu l'òme, RV dins las estelas ont as trobat segurament tos amics per totjorn.
Lo primièr conte qu'escotèri en lenga occitana foguèt d'Esquieu!
Adieu Mèstre!
"E nos fotèm d'èstre mortals !"... Me maca e me dòu, sabèvi que lo Marcèu vielhejava, mes egau me sentissi orfanin. Prumèra EOE en 75 o 76, darrèra en 2013, quauques unas au mitan... A lèu Marcèu, lo temps que passa va tan viste. Ei tos libes ;)
Aní a l'escola occitana de Vilanova de Pena d'Agenès fa uns 30 ans, Marceu ens contava històries després de dinar, e dirigia les coses. Jo lo coneixia pas, mas semblava lo paire de tots los assistens. Ara que he vist la foto, me n'he enrecordat. Al cel segur que posarà una escola nostra. Arreveire Esquieu !
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari