Ongan, los 24, 25 e 26 de decembre, per vos desirar bonas Calendas, Jornalet vos ofrirà cada jorn un conte de Nadal escrich e dich per Miquèu Barís en gascon de Baiona, que poiretz legir e escotar.

Un curat un chic trufandèr qu’explicava aus dròlles los personatges qui’s trobavan a costat de la minjadera, au presep de Nadau.
 
Un joan-pèc —que n’i a tostemps un atau, medish alhors qu’en Provença on e’us apèran “los rabits”— qu’escotava tanben dab atencion. Lo curat que balhava hèra de detalhs sus las bèstias qui èran aquí: un hasan, un lop, anhèths, un can, un bueu, e un aso…
 
— Dab lo Jausèp, la Maria, e lo Jèsus, ce disè,   que i avè per començar un hasan. Qu’es eth, e non pas un ànjol, qui a anonciat lo purmèr la vaduda, en cantant: “Querequequé! Querequequé! Qu’es vadut lo nené! Qu’es vadut lo nené!”
 
Pas luenh d’aquí, qu’arrodejava un lop, en quèsta de carn fresca e tenhèra de minjar. Interessat per la novèla, que demandè:
 
— A on? A on? A on?
 
Los anhèths, alavetz, que’s hiquèn a behelar tots amassa:
 
—A Betleèm! A Betleèm! A Betleèm!
 
Lo can d’aulhèr, menshidèc, que cacè lo lop, puish que s’apressè de la minjadera, curiós. Que vedó que lo Jèsus, quasiment tot nud, n’avè pas calor. Que lairè au bueu:
 
— Qu’a hred! Qu’a hred! Qu’a hred!
 
Lo bueu, autanlèu, de díser:
 
— Que bohi! Que bohi! Que bohi!
 
Au cap d’ua pausa de silenci, lo joan-pèc, qui avè seguit tots los explics, que demandè au curat:
 
— E l’aso?
 
E lo curat de respóner:
 
— L’aso? Qu’èra com tu, qu’escotava!...
 
 
 
 
Miquèu Barís
 
 

---

Honts: Condat preu Miquèu Barís, dens N’am traversat nau lanas, a las edicions Letras d’òc, a Tolosa, en 2012. Aquera istòria de mimologismes, qui’s condava d’auts còps dens totas las Petitas Lanas de Ròcahòrt, que l’èi hicada suu papèr au cors de l’ivèrn de 1972. Qu’a servit tanben au cors d’ua passejada condada organizada per las Gavidairas-Devisairas de l’Ofici de Torisme de Baiona, dens los suberbaishs de las casamatas de la vila en 2015 e 2016.