CAPÇALERA PAIS INVISIBLE

Opinion

Gérard Depardieu abans e ara: lo monde càmbia

Gérard Depardieu abans e ara: lo monde càmbia
Gérard Depardieu abans e ara: lo monde càmbia
Joan-Marc Leclercq

Joan-Marc Leclercq

Musician de profession, autor d’un líber de conversacion suu gascon, d'un roman istoric "Ucraïna", d'un diccionari de rimas e de duas pèças de teatre.

Mai d’informacions

Lo movement coneishut devath lo nom Me too estoc un gran tèrratrem necessari. A permetut a fòrça hemnas de poder parlar fin finala sense paur, e de botar a la lutz los abuses de monde que s’espiavan lavetz coma intocables.

Aquò’s la part evidenta de l’ahar: las lengas se desligan e a comptar d’ara las causas seràn pas jamès coma abans.

Mes podèm trobar dens aqueste eveniment un questionament de nòstes concèptes. Sustot per tot çò que pertòca Gérad Depardieu.

Quan lo Gérard apareish dens Les Valseuses, es joen, es beròi, totas las gojatas s’enamoran d’eth. Dambe lo Patrick Dewaere e la Miou-Miou, fòrman un trio de tria. Lo film, quitament s’es pas arcuelhut de plan per la critica, coneish un succès popular e veng lèu lèu culte.

Mes ara, après los accuses d’un quinzenat de hemnas d’abuses sexuaus contra Depardieu, nòste espiar a cambiat. Un reportatge que’u muisha en Corèa deu Nòrd a díser pas que porquerias e hastialèrs, en particular de cap a una dròlla pichona, hè escandale e nos le muisha hastiau.

Mes en hèit, lo Gérard de las Valsairas e lo de Corèa son pas los medishes? Lo filme, que cadun a adorat a l’epòca, hè totun una bèra part a un sexisme violent. Los dus personatges màgers raptan la gojata, la fòrçan e la trucan. Era, sembla plan contenta d’aquò e los convida en çò son. Un pauc mès tard, van tocar las popas a una hemna dens lo trin contra sa volontat.

La diferéncia? Es arcuelhut a l’epòca coma “liberacion deus mors, trangressiu, en susmauta contra una França borgesa”, etc … Se cau brembar que la frasa-culte deu filme ditz: “Sèm pas plan atau? Descontractats de la hava …”

Benlèu lo Gérard a pas vist passar lo temps e es demorat a l’epòca d’aqueste purmèr filme. Laudat per totis, s’es permetut de hèr çò que volèva.

Çò qu’es desasseguraire tanben es de s’assabentar de çò que las actoras en coble dambe un realizator fòrça mès vielh, e aquò èra pas rare, prenguen la paraula ara per díser tota la patida que podèvan pas exprimir a l’epòca. E nosautes qui trobavam aquò berogin coma una polideta istòria d’amor.

Doncas la question que pausi ara es: Les Valseuses es totjorn un filme-culte?

Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.

Comentaris


I a pas cap de comentari

Escriu un comentari sus aqueste article