Se i a de monde en Lengadòc (o enquicòm mai) per pensar que vau mièlhs sauvar una part encara bien viva puslèu que de voldre sauvar totas las parts emb de las flàpias, ieu lurs rebèque :
lo jorn que s'enfuocarà vòstre estau, ensajaretz tot per sauvar vòstra femna, los enfants. Mès... laissaretz cremar vòstres parents en vos disent que vau pas la pena se sacrifiar, que lo gròs de lur vida es darriès eles ?!!

De còps qu'una part amai menudeta dau movement occitanista aguèsse pensat quò, lurs sovete que la vida los fague penedre d'aveire ausat quela via ! Mès... diguem qu'aquò's solament una idèia nècia que m'a passat per tèsta : l'ipotèsi d'una recuperacion salvatritz, d'una manipulacion istorica dals uns per los autres dinc una mema familha.
Vai ben ! Pas de procès d'entencion : la vida s'encarga totjorn dals que fan o dison per mau.

Dinc una familha, se semblam pas totjorn. E las diferenças de chascun devon pas empachar de demorar una familha unida e non pas una soma d'endividualitats apariadas lo temps de servir quauque enterès particular !
Tot parièr per nòstre País d'Òc, nòstra grand familha occitana que non deu renegar ges d'enfant siu, coma que se revendique aqueste (Daufinenc, Provençau, Gascon, Auvernhat, eca...) : faguem avans ensems, que sèm dinc lo meme batèu.
La desunion mena a faire fogaça e l'Istòria o a provat mai d'un còp ! Quò's coma aquò qu'aqueles de solidaris dinc la maufasença capitan lur pretzfach, se de l'autre costat totes se chapinhan e s'escampilhan.
Fai besonh que venguem adultes, fisançós dinc ce que valèm e dinc nòstras capacitats collectivas : aquò deu èstre un camin de garison.

Ai votat totara de òi per una manifestacion a Marselha, que siái sadol de las viradas entre Montpelhièr e Tolosa (que faguère per solidaritat, erosament). I a pas qu'aquela de passada a Montpelhièr, o deve confessar, que lai anère pas : la focalizacion sus l'ais lengadocian faguèt qu'aquel còp d'aquí me sentiguère pas concernit e ne'n seguère triste amai.

Parlatz-me d'anar a Valença o Clarmont d'Auvèrnha, autrament Marselha e aqueste còp, respondrai de òi sens tardar ! Que la part orientala e nòrd-orientala mai que mai dau País d'Òc es bien deseiretada !
Se pòt ajustar segondament la part nòrd-occidentala que o es un pauc mens deseiretada, mès qu'a pas gaire vist de passa-carrièira jaiant per la lenga (pense a Limòtges e Bordèu).

Clarmont d'Auvèrnha - Valença / Limòtges - Bordèu / Marselha : 3 ais estrategics (de mon vejaire). I a quicòm de cavar. Chau desvolopar una estrategia manifestadoira. Sus aquò, rejonhisse completament Monsur "Lo Muòl" dinc son comentari.

Emb d'aquò, a reveire. E... oblidessiatz pas la transmission familiala (lenga e cultura), totes que sètz, d'aicí o d'alai : amai lo pauc que tenètz adutz pèira au clapàs. Fai tirar !

Es a Paris que la cal far aquela manifestacion, amb totes los defensors de totas las lengas regionalas, defensors de la diversitat linguistica del nòstre polit pais dels dreches de l'ome.
Las televisions francesas fan mai veire una manif de 500 a Paris qu'una de 20000 a Tolosa o a Marselha...
E aquo auria l'avantatge de despassar la problematica occitano-occitanista que sera condemnada coma la demanda d'una comunautat, ço qu'es pas acceptable pels elegits republicans franceses.

Anem totes a Marselha
ensemble per l'occitan;
los franchimands aniran
de se dintrar en colèra,
e tota Occitània espèra
de se ganhar lo mitan
dempuèi Palma e Vielha!

#3 lo trabalh d'abans manifestacion es estimat devèrs 40%
Lo trabalh de manifestacion devèrs 20%
Lo trabalh d'aprep devèrs 40%.

Dins lo trabalh de dabans se dèu explicar lo proces d'abandon de la lenga.
Se dèu expllicar la lenga e una granda partida per lo local.
Se dèu tanben explicar la responsabilitat de cadun.

Lo trabalh d'aprèp deu porta sus los proces que permeton la comunicacion e la mesa en plaça de projectes..

Es pas perçòquė es acabat qu'es acabat : contunha!

Mantunas causas poiran èsser re utilizables, part la partida per lo local.



Atal aurem una estructura e un encastre que saŕà la meteissa pertot.

Al fial del temps s'apondran d'autres proces e de segur melhorenças.

Una estrategia de manifestacions se deu d'èsser bastida. La manifestacion es una sansibilizacion e un marcatge del territòri.
Son doas dralhas magèras pel pòble occitan el meteis.
Es tanben una dralha exteriora : la demanda nòstra a l'encontra d'un poder que nos vòl pas vèire.
Las vilas ont se manifestarà devon èsser menimosament causudas.
I deu aver una informacion e un trabalh abans la manifestacion e tanben un trabalh aprèp dins l'estil de retorn d'experienças.
Se la qualitat,la capitada d'una manifestacion se deu mesura al nombre de manifestaires, se deu tanben mesura sus l'impact qu'a daissat.
La manifestacion es una debuta del trabalh e es pas un còp facha la fin e l'ermàs.....

Espèri que se desvoloparà aquela estrategia.
Se son aici qualquas règas d'orientacions saria requist d'escriure un document ambe cada proces desvolopat....

Es de siègre e totas las idèias son planvengudas....