La Diada d'ongan en Catalonha es estada excepcionala. Pel primièr còp en democracia, los catalans an celebrat lor fèsta nacionala amb lors elegits e representants encarcerats o exiliats. A l'espèra del jutjament que deu arribar aquesta davalada, sètze elegits o èx-elegits catalans son d’efièch en preson preventiva o en exili.
 
Amb aquela repression, l'estat espanhòl a ganhat una batalha importanta dins lo procès independentista de Catalonha e d’Aran. La revendicacion del pòble se centra ara sus la liberacion dels presonièrs e lo retorn dels exiliats del temps que la revendicacion de l'independéncia demòra al segond plan.
 
Pasmens, aquela arma que l’a emplegada l'unionisme se poiriá revirar contra el. Segon los sondatges, l'independentisme es a montar cada còp mai mentre que los partits unionistas pèrdon de simpatizants. Los mèdias espanhòls fan d'esfòrces per justificar l'encarceracion dels presonièrs politics, mas lo fach quita pas d'èsser revoltant. En mai d'aquò, las justícias de Belgica, de Soïssa, d’Escòcia e d’Alemanha an rebutat los mandats d'arrèst europèus de la justícia espanhòla que devián far extradir los exiliats, e pertot se denóncia l'existéncia de presonièrs politics. La justícia bèlga a cridat lo jutge espanhòl Pablo Llarena. La justícia espanhòla, e los mèdias del país, perseguisson los avocats dels independentistas... Catalonha es a viure ongan una rintrada fòrça cauda.
 
L'unionisme s'es mostrat agressiu e violent en atacant los simbòls e las personas. Lo sentiment general es que, del temps que los independentistas bastisson, los unionistas destruson; del temps que los unes prepausan, los autres encarcèran; del temps que los unes plaçan de ribans jaunes per denonciar que i a de presonièrs politics, los autres los tiran en violent lo drech de liura expression.
 
L'11 de setembre passat, Catalonha demostrèt que l'independentisme èra pas las.  Après 12 annadas de mobilizacions subrenombrosas, lo sobeiranisme catalan se mostrèt pus fòrt que jamai en manifestant a Barcelona per la Republica Catalana. Segon la polícia, èran un milion de personas, mas qualques unes calculan que i aviá mai de manifestants, en prenent en compte la largor de l'Avenguda Diagonala e la longor del cortègi de sièis quilomètres. Aquel meteis jorn, lo partit espanholista Ciutadans organizèt un parladís sus la Plaça del Rei de Barcelona ont a pena assistiguèt un centenat de personas. E segon los sondatges, l'independentisme es a pojar cada jorn mai.
 
Après l'11 de setembre, vendrà l'anniversari del referendum del 1r d'octòbre, ont se remembrarà la grèva violéncia de la polícia espanhòla contra lo pòble que votava. Puèi i aurà lo jutjament dels representants independentistas ont s’acceptarà pas qu'un aquitament. E mentretant, cada jorn i a d'acamps per la libertat. Lo nòu govèrn de Madrid refusa de negociar, exactament coma o fasiá l'anterior... mas cossí se poiriá negociar amb los representants d'un camp en preson? Los jorns avenidors seràn cauds, fòrça cauds, en Catalonha e Aran.

            
            
        
    

fffff		fffff
	Un ponch sus la situacion financièra de Jornalet   Coma o auretz remarcat, la còla dels Amics de Jornalet a lançat una campanha per ajudar las finanças d'aqueste quotidian occitan en linha. E mai ajam recebut d'ajudas de la Generalitat de Catalonha e del Conselh General d'Aran, i a de pagaments que son pas encara arribats e que, per de rasons burocraticas e politicas, vendràn amb qualques meses de retard. E mai avèm patit lo malastre d'aver de pagar de reparacions caras dels espleches informatics. Sèm doncas dins una situacion excepcionalament trista. Per astre, sembla que la solidaritat comence d’arribar lèu e de pertot dins lo país. Se capitam a téner entrò la fin de decembre, poirem salvar Jornalet.   Mercés plan!