editorial
Quatre ans sens Rémi Fraisse
Lo 4n anniversari del murtre de Rémi Fraisse aguèt luòc dins l’oblit divendres passat. Dins qualques vilas d’Occitània e d’endacòm mai, li rendèron d’omenatges que los mèdias an pas raportats. La nuèch del 25 al 26 d’octòbre de 2014, lo jove ecologista occitan èra tuat per una granada que l’aviá lançada un gendarma dins l’encastre de la repression d’una protèsta contra la construccion d’una restanca a Sivens (Galhaqués).
En genièr de 2018, après tres ans de batalhas judiciàrias, los dos jutges encargats d’instruire lo dorsièr desliurèron una ordenança de non-luòc en favor del gendarma qu’aviá bandida la granada murtièra. Atal, la familha del jove estudiant tuat acabèt una seguida de batalhas judiciàrias. Los avocats de la familha avián quitament fachas lors denóncias contra los responsables civils e militars del drama per “falses testimoniatges” e “subornacion de testimònis”. De badas: lo crime es demorat impunit.
Rémi Fraisse foguèt pas tuat per de malfactors ni mai per de terroristas, mas per las fòrças de seguretat de l’estat que defendián un projècte de construccion qu’a la fin se realizèt pas. L’estat deu respondre d’aquel crime, ne deu assumir la responsabilitat. I a pas fòrça contribuables occitans que vòlon aver pagat la granada que tuèt lo jove ecologista tolosan.
E del temps que reclamam que se reconesca l’omicidi de Rémi Fraisse e que sa familha pòsca èsser solaçada en justícia, remembram que l’estat francés es un dels sols païses d’Euròpa a utilizar de granadas que contenon de TNT per las operacions del manten de l’òrdre. E mai, l’aplicacion de la lei sus la presompcion d’innocéncia –que la votèt lo Senat francés en 2017– refortiriá lo permés de tuar dels policièrs.
Amb aqueste editorial, Jornalet vòl exprimir sa solidaritat amb la familha Fraisse, denonciar los crimes d’estat, la criminalizacion dels activistas que luchan per un Mond melhor e las derivas ultraviolentas de la polícia. “Entre 2012 e 2016, suls 59 afars amb de policièrs que fasián servir lor arma, solament dos foguèron remandats al tribunal”, çò recòrda la crida al recampament de divendres passat a Tolosa en memòria de Fraisse. E mai, se ramenta que “la polícia [francesa] tua en mejana una persona per mes” e qu’aquò “demòra quasi totjorn impunit”.
En genièr de 2018, après tres ans de batalhas judiciàrias, los dos jutges encargats d’instruire lo dorsièr desliurèron una ordenança de non-luòc en favor del gendarma qu’aviá bandida la granada murtièra. Atal, la familha del jove estudiant tuat acabèt una seguida de batalhas judiciàrias. Los avocats de la familha avián quitament fachas lors denóncias contra los responsables civils e militars del drama per “falses testimoniatges” e “subornacion de testimònis”. De badas: lo crime es demorat impunit.
Rémi Fraisse foguèt pas tuat per de malfactors ni mai per de terroristas, mas per las fòrças de seguretat de l’estat que defendián un projècte de construccion qu’a la fin se realizèt pas. L’estat deu respondre d’aquel crime, ne deu assumir la responsabilitat. I a pas fòrça contribuables occitans que vòlon aver pagat la granada que tuèt lo jove ecologista tolosan.
E del temps que reclamam que se reconesca l’omicidi de Rémi Fraisse e que sa familha pòsca èsser solaçada en justícia, remembram que l’estat francés es un dels sols païses d’Euròpa a utilizar de granadas que contenon de TNT per las operacions del manten de l’òrdre. E mai, l’aplicacion de la lei sus la presompcion d’innocéncia –que la votèt lo Senat francés en 2017– refortiriá lo permés de tuar dels policièrs.
Amb aqueste editorial, Jornalet vòl exprimir sa solidaritat amb la familha Fraisse, denonciar los crimes d’estat, la criminalizacion dels activistas que luchan per un Mond melhor e las derivas ultraviolentas de la polícia. “Entre 2012 e 2016, suls 59 afars amb de policièrs que fasián servir lor arma, solament dos foguèron remandats al tribunal”, çò recòrda la crida al recampament de divendres passat a Tolosa en memòria de Fraisse. E mai, se ramenta que “la polícia [francesa] tua en mejana una persona per mes” e qu’aquò “demòra quasi totjorn impunit”.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Se pòt pas parlar de murtre per la mòrt de Romièg Fraisse. Juridicament parlant un murtre es definit dins l'Estat francés al mens a l'article 221-1 del còde penal. Se tracha del « fach de donar volontàriament la mòrt a autrú» e es punit de trenta ans de reclusion criminala. Es puslèu un accident, dramatic mas un accident.
Lo comportament de l'estat, sens una paraula pels parents de Rémi, an transformat çò qu'èra una cagada de la polícia en murtre assumit pel ministre de l'interior de l'epòca.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari