editorial
Macron, la justícia e Elior Services. Vergonha a eles!
Lo personal de recapte de Marselha devon 2,8 milions d’èuros a lor patron. Los 183 emplegats marselheses, engatjats per Elior Services per netejar los espitals e las clinicas de la capitala de Provença, devon tornar las primas que lor paguèt la societat de netejatge. Es a dire que d’emplegats que ganhan 850 èuros per mes, la societat de recobrament lor vòl prene 350 èuros mesadièrs pendent d’annadas. “I a de gents au bòrd dau suicidi, i aurà de mòrts”, çò declara Tony Haubois, secretari de la federacion estatala de pòrts e descargadors de la CGT, de qué dependon los salariats concernits. “Lei butan dins la misèria”, çò afirma.
Las personas concernidas fan partida de las classas pus desfavoridas de la societat marselhesa. Son majoritàriament de femnas immigradas pauras, que venon d’èsser victimas de l’extorsion e del revenge. E mai se, fa qualques annadas, obtenguèron una reüssida sindicala, ara las leis an cambiat e la justícia lor lèva las primas amb efièch retroactiu. Per tant, devon tornar una bona partida de lors salaris. An d’efièch recebut de letras de la societat de recobrament que lor anóncian de restituir entre 10 000 e 30 000 èuros a la societat emplegaira Elior Services.
A ne jutjar pels mèdias franceses, Marselha patís lo crime organizat. E ben si, Occitània tota patís lo crime organizat. Organizat per ganhar d’eleccions e governar nòstras vidas al servici del capitalisme liberal pus sauvatge e despietadós que s’acarnassís suls pus paures. Sèm a la mercé de las màfias. Los elegits responsables d’aquelas injustícias son a umiliar los ciutadans, a menar los pus paures a la misèria mai miserabla e a preparar lo terren a l’ultradrecha. E tot aquò o fan per aver mai d’argent e viure amb mai de confòrt. Vergonha a eles! Que lor consciéncia los daisse dormir pas pus cap de nuèch!
E tant que serem dins aqueste sistèma classista e injust, la còla de Jornalet demanda als emplegats de la societat de recobrament que fagan objeccion de consciéncia e que refusen de recobrar un sol èuro de cap de salariat d’Elior Services.
Cal far atencion. Aquel fach crèa un precedent, qu’es milanta còps pus inquietant que la pojada dels prèses dels carburants.
Las personas concernidas fan partida de las classas pus desfavoridas de la societat marselhesa. Son majoritàriament de femnas immigradas pauras, que venon d’èsser victimas de l’extorsion e del revenge. E mai se, fa qualques annadas, obtenguèron una reüssida sindicala, ara las leis an cambiat e la justícia lor lèva las primas amb efièch retroactiu. Per tant, devon tornar una bona partida de lors salaris. An d’efièch recebut de letras de la societat de recobrament que lor anóncian de restituir entre 10 000 e 30 000 èuros a la societat emplegaira Elior Services.
A ne jutjar pels mèdias franceses, Marselha patís lo crime organizat. E ben si, Occitània tota patís lo crime organizat. Organizat per ganhar d’eleccions e governar nòstras vidas al servici del capitalisme liberal pus sauvatge e despietadós que s’acarnassís suls pus paures. Sèm a la mercé de las màfias. Los elegits responsables d’aquelas injustícias son a umiliar los ciutadans, a menar los pus paures a la misèria mai miserabla e a preparar lo terren a l’ultradrecha. E tot aquò o fan per aver mai d’argent e viure amb mai de confòrt. Vergonha a eles! Que lor consciéncia los daisse dormir pas pus cap de nuèch!
E tant que serem dins aqueste sistèma classista e injust, la còla de Jornalet demanda als emplegats de la societat de recobrament que fagan objeccion de consciéncia e que refusen de recobrar un sol èuro de cap de salariat d’Elior Services.
Cal far atencion. Aquel fach crèa un precedent, qu’es milanta còps pus inquietant que la pojada dels prèses dels carburants.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
#2 Me sembla qu'avèm ja vist aquò, la retroactivitat d'una lei, endacòm mai.
Acte 1 : una associacion culturala basca es creada, que de gents ne venon sòcis.
Acte 2 : lo poder cripto-franquista espanhòla decidís qu'aquesta associacion, creada 15 ans abans, es suspectada de sosténer de près o de luènh, un movement qualificat de terrorista.
Acte 3 : Gents qu'a quitada l'associacion despuèi mai de 5 ans abans la decision de classificacion d'estat se retròban recercadas per interpòl per ajuda a d'entrepresas terroristas e acaban en preision.
Es pas retroactiu, aquò ? E… es pas faiscista, tanpauc ?
Grandis principis juridics
Aquò resulta d'una nòva lei macroniana escartant dus grandis principis:
- l'egalitat salariala a trebalh egal en una empresa
- la non-retroactivitat de la lei (seguretat juridica).
Ara, se pot analisar per las empresas de servicis la situacion salariala, mercat per mercat contractualizat.
Le macronisme es l'expandiment de l'arbitrari.
Aquò's de terrorisme juridic.
Encara un còp se vei que çò qu'es legal es pas legitim. I a tròp de cases aital. Aquel alunhament de la Justícia de çò juste es un dangièr dels gròsses per la democracia. Se cal pas estonar après que lo mond davale per carrièra e, se los vòlon pas ausir, que i aja de degalhs. Avèm de dirigents que lor agrada de jogar als pompièrs piromans per lor profièch pròpri e lo de la banca e las multinacionalas que son los vertadièrs mèstres del monde.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari