editorial
Un petit pas per la lenga, un grand pas per l’esperança
Coma o sabètz, Jornalet es pas un jornal bilingüe ni mai o vòl èsser. La còla que lo rendèm possible sèm pas bilingües mas poliglòtas. Mas, malgrat la capacitat de comunicar en divèrsas lengas —normalament mai de doas— n’i a una qu’aimam especialament, e nos batèm per sa dignitat, saique a causa de sa feblesa. Es clar que la tòca principala de la còla que fasèm venir possible Jornalet es de evendicar la dignitat de l’occitan dins los mèdias.
Fòra de la Val d’Aran, nòstra lenga a un usatge social fòrça flac. De fach, es un miracle que siá encara viva. Mas al delà d’iniciativas coma la d’aqueste modèst quotidian en linha, i a la dignitat de tot un pòble. Nos sembla de remarcar que, totjorn que mai, lo pòble occitan desira de recuperar la lenga e, per tant, son biais de veire e de comprene lo Mond. Es pas un procès rapid. De recuperar una lenga es un procès mai complicat que la pèrdre, sustot quand l’enemic es totjorn viu, fòrt e ostil.
Davant la crisi de l’occitan dins l’ensenhament public a causa del darrièr atac qu’avèm patit amb la reforma Blanquer, avèm remarcat que los ensenhaires se son mobilizats, que de nombroses elegits, sustot municipals, an defendut l’ensenhament public de nòstra lenga, e que de parents demandan totjorn d’occitan a l’escòla, pusèu per dignitat de país que non pas pr’amor dels avantatges del bilingüisme.
A las eleccions municipalas que començan uèi participan de candidaturas qu’an l’occitan dins lors programas electorals. Saique n’i a mai que los còps precedents. A mai, a Tolosa, las quatre candidaturas principalas presentan de politicas lingüisticas per la lenga nòstra. Al delà de la petita portada que pòscan aver aquelas proposicions electoralas, mòstran qu’existís dins l’inconscient collectiu del pòble occitan una volontat d’abandonar pas la lenga del país.
Lo darrièr indicador d’aquela enveja l’avèm vist aquesta setmana passada amb las autoritats del Departament de Tarn e Garona e lor senhaletica rotièra. Un petit pas per la lenga, mas un grand pas per l’esperança.
Fòra de la Val d’Aran, nòstra lenga a un usatge social fòrça flac. De fach, es un miracle que siá encara viva. Mas al delà d’iniciativas coma la d’aqueste modèst quotidian en linha, i a la dignitat de tot un pòble. Nos sembla de remarcar que, totjorn que mai, lo pòble occitan desira de recuperar la lenga e, per tant, son biais de veire e de comprene lo Mond. Es pas un procès rapid. De recuperar una lenga es un procès mai complicat que la pèrdre, sustot quand l’enemic es totjorn viu, fòrt e ostil.
Davant la crisi de l’occitan dins l’ensenhament public a causa del darrièr atac qu’avèm patit amb la reforma Blanquer, avèm remarcat que los ensenhaires se son mobilizats, que de nombroses elegits, sustot municipals, an defendut l’ensenhament public de nòstra lenga, e que de parents demandan totjorn d’occitan a l’escòla, pusèu per dignitat de país que non pas pr’amor dels avantatges del bilingüisme.
A las eleccions municipalas que començan uèi participan de candidaturas qu’an l’occitan dins lors programas electorals. Saique n’i a mai que los còps precedents. A mai, a Tolosa, las quatre candidaturas principalas presentan de politicas lingüisticas per la lenga nòstra. Al delà de la petita portada que pòscan aver aquelas proposicions electoralas, mòstran qu’existís dins l’inconscient collectiu del pòble occitan una volontat d’abandonar pas la lenga del país.
Lo darrièr indicador d’aquela enveja l’avèm vist aquesta setmana passada amb las autoritats del Departament de Tarn e Garona e lor senhaletica rotièra. Un petit pas per la lenga, mas un grand pas per l’esperança.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
E dins aquel emmòtle "Un petit pas per la lenga, un grand pas per l’esperança"
https://ibb.co/28GLbZ5
L'occitan tanben lucha contra lo coronavirus
#2#3
Avetz razon e apondrai que nos cal, e fa manca, de libres, documents en occitan per aprene, fa aprene las tecnicas ligada a tot çò novèl, e vièlh, d’aqui estant qu’avem granda tarzança en tot.
Mantuns còps ai balhat aici sus jornalet ligams que menon a d’obratges d’informatic, per fin de se trachar del trabalh de gigant qu’es de far. Aquel trabalh es de pas rassar, es un trabalh que portariá
Una maivalença a nòstra lenga que passariá a l’estatut d’una lenga qu’apren tanben quicòm.
Vos parli tot e còps de borsa de finanças que me balhan risolièrs polças picats al debàs, claufits d’asirança pel mens, segurament plan mai de tant que d’unis an una brava ceguèra ideològic.
Solament nos cal un vocabulari qu’avem pas e enquèra aici es pas lo pièger domèni, s’avem pas los mots n’en podem pas parlar (Warant, put, broker, trader eca) s’es par tornar diser warant, broker, eca… servís a ren avem una lenga rica estrambordanta n’en cap aprofeichar.
Me congostariá de vèire une classa de 6na, començar d’aprene TCPIP en lenga nòstra, sariá segur d’un nivèl prumièr, puèi i auriá los autres nivèls qu’espepissarian cada còp un bocin mai…..
Me congostariá tanben de vèire una classa de 6na entemenar l’aprendissatge de la borsa dels sistem financièrs, los indicis borsièrs, los saber legir, comprene lo Bargalh….
Malastrudament es pas doman la vèlha e me far bravament renar. Sem aqui dins ermàs que digus vòl vèire.
CAC 40 Clauzegut entà 4118,35
Auèi : 3886.88 Punts
Ara 11h28 : 3752.00 siá – 8,93 %
Rapòrt al pus naut sem a -63% de baissa.
L'inci de volatilitat del CAC 40 es a 69,03 punts çò qu'es broca bon
Sens las dècas del corrector franciman :
Pensi que la visibilitat escrita de la lenga dins l'espaci public es mai que simbolica, es una preséncia identitària que degun pòt ignorar. Lo paìs officialisa atal que lo francés non es pas la lenga unica del territòri. Las anóncias bilingüas dins los transpòrts en comun son encara mai importantas, que non pòdon pas èsser ignoradas per los usatgièrs. Es per aquò que las administracions s'i opausan bravament. Es la batèsta de menar ara.
Pensi que la visibilitat escrima de la lenga dins l'espace public es mai que simboloca, es una preséncia identitària que degun pòt ignorar. Lo paìs officialisa que lo francés non es pas la lenga unica del terrtòri. Las anóncias bilingüas dins los transpòrts en comun son encara mai importanta, que non pòdon pas ignoradas per los usatgièrs. Es per aquò que las administracions s'i opausan bravament. Es la batèsta de menar ara.
En Tarn e Garona, TOTES los vilatges (a part Montauban) an au mens dus panèus de dintrada d'aglomeracion EN OCCITAN, a l'inciativa del Conselh Departamental. Pòt i aver encara d'amelioracions, per exemple las sortidas secondarias pòden tanben aver lo panèu francés doblat en occitan, dins cèrts vilatges del Tarn e Garona, es fait, dins s'autres, o cal encara far. E solide, se las municipalas de uèi te tiran de Montalban la fòrça jacobina consolessa, i a mejan que Montauban tanben auja sos panèus en occitan.
Vaquí, la sinhaletica en occitan dins Tarn e Garona, es pas novèl : es la norma dempus 4 o 5 ans a l'inciativa del conselh departamental. E pensi que sus la sinhaletica bilingüa, lo conselh departamental del Tarn e Garona es lo n°1 de la part francesa d'Occitània ! i a pas qu'en Aran que las institucions fan mai.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari