Al sud d’Occitània, los catalans an entreprés un camin nòu. Dimècres 23 de genièr, lo Parlament de Catalonha votèt una resolucion que considèra que lo pòble catalan es un subjècte politic e juridic, e alavetz Catalonha ven un subjècte sobeiran amb plena capacitat per decidir lo sieu futur. La resolucion comptèt amb una larga majoritat de deputats: 85 i votèron en favor, sus un total de 135, e solament 41 votèron contra.
 
Los detractors de l’iniciativa an ja dich qu’aquela mesura es illegala e qu’a pas cap de transcendéncia juridica. I a d’expèrts que dison lo contrari, mas al fons aquò a pas cap d’importància. L’importància veritabla del vòte es l’evidéncia, democratica e transparenta, que la majoritat dels ciutadans de Catalonha e los lors representants politics vòlon transformar lo lor país en un nòu Estat independent. Es possible que la resolucion aja pas cap de validitat legala dins l’ordenament politic espanhòl, mas a una carga politica, istorica e simbolica devastaira. Es plan trist que la sola reaccion de Madrid se referisca a la non-legalitat de la resolucion, sens abordar las rasons prigondas qu’an portat los catalans a quitar l’autonomisme per abraçar l’independentisme.
 
Pels occitans amb un sentiment occitanista, lo messatge es clar: dins un encastre democratic europèu, solament l’accion politica e l’estenduda de l’informacion per tota Occitània pòdon promòure lo cambiament politic. Evidentament, Occitània es luènh de la situacion de Catalonha, mas cal pas desmembrar que los catalans son arribats aicí après tres decennis d’autonomia. Los procèsses nacionals son pas jamai rapids ni immediats. Dins lo cas occitan, coma dins lo cas catalan, es fondamental d’enfortir tres elements basics: de partits politics occitans serioses e coerents, de mèdias de mentalitat e de lenga occitana, e d’associacions que trabalhen sus quin domeni que siá amb una perspectiva occitanista. N’avèm? Son pro fòrts? Los podèm enfortir? Se la responsa es afirmativa, anem! Qualque jorn, lo temps vendrà que ne culhirem la frucha.