editorial
A tu, Padena!
Tèxte legit
“Siam de dòu”, çò disiá dimècres passat l’Institut d’Estudis Occitans suls rets socials. E ben, tota l’occitanitat es esmoguda pel decès de Robèrt Martí. O raportàvem amb un article de Manèl Zabala que soslinhava que “per Martí, escriure, e escriure sus cèrtas tematicas, e jogar d’espectacles, e far sas performanças... èran una forma seriosa de militància politica. Militar per la lenga es politica. El militava”.
“Vertadièra figura populara occitana”, çò assolida la necrologia de la còla del Blòg Occitan de France Info. “Infatigable militant per la lenga e la cultura occitanas tot lo long de sa vida”, çò declara lo Congrès Permanent. De son latz, David Grosclaude ditz que Martí fa partida d’aqueles que li an donat “enveja de contunhar suu camin de l’occitanisme” e soslinha qu’aviá “las idèas claras” e qu’èra un trabalhador “de las causas concretas!
Martí es dels mai grands per aver totjorn tractat l’occitan amb la dignitat d’una lenga viva en se batent “contra la conariá”, coma nos o diguèt el meteis abans un espectacle de Padena. De far de pornografia en occitan es un acte coratjós de militància. Tanben o es d’èsser president de l’Institut d’Estudis Occitans e de ne bastir un ostal d’edicion. O es tanplan de dreiçar l’Ostal de Joan Bodon e o es, sustot, de far d’espectacles d’umor 100% en occitan, de los far virar per tot lo país e de far crebar lo mond de rire.
Per tot aquò, cresèm que lo melhor omenatge que li podèm far a Robèrt Martí, es de tractar l’occitan coma una lenga viva, e ben viva. Es pas aisit mas, per astre, sonque cal seguir sa draia. Nos cal far viure la lenga, e aital farem viure Robèrt per totjorn amb los mots.
Nos permetretz doncas, de clavar l’editorial d’aquesta setmana amb las paraulas del quite Robèrt:
“Vertadièra figura populara occitana”, çò assolida la necrologia de la còla del Blòg Occitan de France Info. “Infatigable militant per la lenga e la cultura occitanas tot lo long de sa vida”, çò declara lo Congrès Permanent. De son latz, David Grosclaude ditz que Martí fa partida d’aqueles que li an donat “enveja de contunhar suu camin de l’occitanisme” e soslinha qu’aviá “las idèas claras” e qu’èra un trabalhador “de las causas concretas!
Martí es dels mai grands per aver totjorn tractat l’occitan amb la dignitat d’una lenga viva en se batent “contra la conariá”, coma nos o diguèt el meteis abans un espectacle de Padena. De far de pornografia en occitan es un acte coratjós de militància. Tanben o es d’èsser president de l’Institut d’Estudis Occitans e de ne bastir un ostal d’edicion. O es tanplan de dreiçar l’Ostal de Joan Bodon e o es, sustot, de far d’espectacles d’umor 100% en occitan, de los far virar per tot lo país e de far crebar lo mond de rire.
Per tot aquò, cresèm que lo melhor omenatge que li podèm far a Robèrt Martí, es de tractar l’occitan coma una lenga viva, e ben viva. Es pas aisit mas, per astre, sonque cal seguir sa draia. Nos cal far viure la lenga, e aital farem viure Robèrt per totjorn amb los mots.
Nos permetretz doncas, de clavar l’editorial d’aquesta setmana amb las paraulas del quite Robèrt:
«E abans de vos daissar partir simplament una pichona causa perque, vesètz, n'i a totjorn per me dire:
“A didon! Tu donnes une drôle d'image de l'occitan avec ton spectacle!”
Benlèu, pauròt benlèu. Solament vos vau dire una causa: un pòble es adulte quand es capable de se trufar d'el, e de se trufar d'el dins sa lenga. E los autres, que se petacen!»
“A didon! Tu donnes une drôle d'image de l'occitan avec ton spectacle!”
Benlèu, pauròt benlèu. Solament vos vau dire una causa: un pòble es adulte quand es capable de se trufar d'el, e de se trufar d'el dins sa lenga. E los autres, que se petacen!»
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Non n'i a pas mei com eth, malaja! Qu'a hèit un gran tribalh tà la nosta cultura. Que n'avem quauques uns qui'ns hèn arríder, vertat, mes n'ac hèn pas exprès, n'ei pas parièr.
#1 ''Quin occitan per deman?'' Avisatz-ve, ne cau sustot pas desbrombar lo punt d'interrogacion, qu'ei hèra important! Aqueth libe màger qu'ei purmèr un questionament.
Dens lo son essai "Quin occitan per deman", Eric Fraj que ditz que i avè occitanistas tà díser deu personatge de Padena: "Totun, quin imatge e da de nosautes!"
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari