editorial
Las eleccions regionalas e l’occitanisme
Los 20 e lo 27 de junh, i aurà d’eleccions regionalas (e tanben epartamentalas) en França. Aquelas eleccions configuran las assembladas regionalas, que son de collectitivats territorialas sens autonomia legislativa mas qu’an de competéncias reglamentàrias.
Es verai que la division regionala de l’estat francés administra Occitània amb de territòris pensats dins lo pur estil colonialista. Sonque la region dicha Provença-Alps Còsta d’Azur es tota dins un territòri occitan mentre que las autras quatre administran tanben d’arpitans, de bascos, de catalans e de pòbles de lenga d’oïl. Ça que la, las politicas regionalas son, per ara, pro importantas per far la vida politica e institucionala del país. Es un nivèl administratiu a partir del qual se pòt far de politica reala: benlèu s’agís de la politica petita, mas es reala amb un impacte dirècte.
Es per aquela rason que las eleccions regionalas avenidoiras devon èsser un enjòc politic e una escasença de mancar pas per l’occitanisme politic qu’ongan presenta de candidaturas fòrça interessantas dins una amira plurala e divèrsa. Dins una situacion d’emergéncia, coma es lo cas d’Occitània, podèm pas pèrdre lo temps e las oportunitats sus la basa de las diferéncias: cal ajustar e recampar d’esfòrces per capitar una màger preséncia de conselhièrs regionals occitanistas. A la diferéncia de las eleccions presidencialas o legislativas, cresèm que la tòca d’aquestas votacions es de capitar lo maximal nombre de conselhièrs municipals occitanistas, non pas capitar lo maximal nombre de conselhièrs d’un partit determinat.
Es verai que la division regionala de l’estat francés administra Occitània amb de territòris pensats dins lo pur estil colonialista. Sonque la region dicha Provença-Alps Còsta d’Azur es tota dins un territòri occitan mentre que las autras quatre administran tanben d’arpitans, de bascos, de catalans e de pòbles de lenga d’oïl. Ça que la, las politicas regionalas son, per ara, pro importantas per far la vida politica e institucionala del país. Es un nivèl administratiu a partir del qual se pòt far de politica reala: benlèu s’agís de la politica petita, mas es reala amb un impacte dirècte.
Es per aquela rason que las eleccions regionalas avenidoiras devon èsser un enjòc politic e una escasença de mancar pas per l’occitanisme politic qu’ongan presenta de candidaturas fòrça interessantas dins una amira plurala e divèrsa. Dins una situacion d’emergéncia, coma es lo cas d’Occitània, podèm pas pèrdre lo temps e las oportunitats sus la basa de las diferéncias: cal ajustar e recampar d’esfòrces per capitar una màger preséncia de conselhièrs regionals occitanistas. A la diferéncia de las eleccions presidencialas o legislativas, cresèm que la tòca d’aquestas votacions es de capitar lo maximal nombre de conselhièrs municipals occitanistas, non pas capitar lo maximal nombre de conselhièrs d’un partit determinat.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
"au nom de la menaça d'una pandemia qu'exista pas."
Los 110 000 morts deu Covid en França, de que son morts?
La hemna e los membres de la mea familha qui èran seriosament tocats peu Covid au mes de noveme qu'estón gahats per ua malaudia imaginària? Psico-somatica?
Avossetz avut quauqu'un deu vòste aròu malaud deu Covid, ne diseretz pas ua coneria atau...
#5
Comparar lo nivèl de consciença politica d'entre occitan e catalan,
es brica possible, per causa de caminaments prigondament desvariats.
L'occitanisme tanplan coma l'occitan s'aluran ambe d'ideològia compradas a l'inquet.
L'occitan lambdà, se pensa dins un emmòtle francimand.
L'occitanista se pensa dins una ideològia d'ultrà esquèrra que prenguèc jamai bròl
ençò de nosaus, e que caldria estorrir pet nòstra salvagarda.
Costat lenguistic l'un tanplan coma l'autre son acales.
Tot coma fransa e sos govern, l'occitanisme, non de pòt tornar botar en question.
Far servir las meteissas recetas que vòlon pus tròp corre, per pauc qu'aguessa fa miranda dins las annadas 70.
81 e la victòria dels socialistas traidors fuguèc la fin.
Sariá plan de se racontar cap pus d'istòrias.
Me sembla que las causas don plegadas, cap de repalm per la cançon cantada en chimpa.
#1 Qu'es confus e brolhonàs tot aquò ! Començatz jà per destriar las idèias vòstras e i veirem benlèu pus clar. Aquò rendrà servici e a vos e a nosautres. Bon coratge !
#1 Los que pensan que l'occitanisma se resumís a la sola reivindicacion linguistica an pas res comprés. Demandatz aus Catalans se lor reivindicacion se resumís a la question linguistica !!!! solide que non, per contre, l'aflaquiment d'una lenga testimònia de l'agression d'un pòple per un autre. Mès cal pas confondre la causa (rapòrt de fòrça entre dus pòples) ambe las consequéncias (aflaquiment de la lenga del pòple atacat). Atau, aver una politica linguistica, aquò es botar de mercurocrome sus una cama de fusta : servís pas res d'ensajar de guarir una cama de fusta, coma servís pas res de demanadar mai de mejans per la lenga occitana dins un Estat francofil ! es pissar dins la mar per la far debordar. Piri : servís encar mai a pas res d'aver au dintre d'un partit franchimand una palhassa "referent occitan" de servici ; a part benlèu per lor donar bona conciensa e enfumar l'electorat occitanista ? lo vertadièr occitanista es lo que se se sentís occitan, pas lo que sonque l'agrada la question de la diversitat linguistica de per lo Monde, aquò es pas forçalament un occitanista, aquò es d'en primièr un linguiste (empacha pas qu'un linguite posac èstre tanplan occitanista, mès la reivindicacion occitanista es POLITICA, pas linguistica. La question de la diversitat linguistica de las "lengas regionalas" pòt èstre un paramètre dins un programa d'un partit franchimand que's presenta en Occitània, mès aquò, es pas d'occitanisma, es sonque de "politica de diversitat culturala".
L' occitanisme és molt més que una filosafia, es lo dret a la vida d' una cultura d' una forma de viure, de la rancança per onrà la memoria de poble dels seus avanpassats aixo és molt mes que una filosafia.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari