editorial
Aprene son istòria pròpria
Lo pòble occitan, coma pòble que se govèrna pas el meteis, ten totes los aspèctes de la siá vida —culturala, politica, economica, sociala, lingüistica, esportiva e quin autre aspècte que siá que poscatz imaginar— dirigits e inspirats dempuèi París, Madrid o Roma. Fa fòrça temps que los occitans avèm daissat en mans estrangièras la direccion del nòstre pòble. Per o far possible, e per evitar que los occitans nos en avisèssem, una de las prioritats politicas estrategicas de l’Estat francés es estada, e es encara, la destruccion del nòstre relat pròpri de l’istòria. Nos an cambiada e capvirada la nòstra istòria, donc los occitans desconeissèm qualas son las nòstras originas e una majoritat sociala pensa, uèi, que l’istòria occitana es l’istòria francesa.
Amb tota probabilitat, França es un país que contraròtla a la perfeccion l’art de la manipulacion istorica. Avèm ja explicat dins aqueste jornal cossí França a cambiat los noms occitans de las causas per de noms actualament fòrça enrasigats, mas qu’en realitat vòlon pas res dire e qu’an pas cap de sens. Tanben en tèrmes istorics, i a d’episòdis qu’an pas cap de logica segon lo biais que son explicats per l’educacion “nacionala” francesa. Per astre, de mai en mai, los istorians trabalhan l’istòria del país de la lenga d’òc per que l’ajam a posita. Lo sègle XXI nos a portat de tecnologias de la comunicacion amb una relacion orizontala que fan de mai en mai malaisida l’impunitat amb la quala nos an manipulada la nòstra istòria. Cal, doncas, encoratjar aqueles istorians e cercaires per que perseguiscan lo lor prètzfach e n’encoratjar fòrça mai, al nivèl local o al nivèl nacional, a contunhar de descobrir l’autentica istòria del país.
Per aquela rason, dempuèi aqueste jornal, encoratjam totes los occitans, amb tota la nòstra umilitat mas tanben amb tota la fòrça, a redescobrir la nòstra istòria nacionala pròpria. Es pas malaisit. Avèm de librariás a posita ont se pòt trobar de libres fòrça ben elaborats sul passatge d’Occitània per l’istòria del Mond. Internet ofrís tanben, per astre, de recorses e de pistas per o aprigondir. I a pas de desencusas al delà de la pigresa o del sindròm d’Estocòlme que París impausa a tota una nacion. En l’an 2013 es fòrça mai simple, per un occitan, de redescobrir la nòstra istòria qu’o èra en 1980 o en 1960. Fagam un esfòrç: qui coneis pas lo sieu passat pòt pas afrontar lo sieu futur.
Amb tota probabilitat, França es un país que contraròtla a la perfeccion l’art de la manipulacion istorica. Avèm ja explicat dins aqueste jornal cossí França a cambiat los noms occitans de las causas per de noms actualament fòrça enrasigats, mas qu’en realitat vòlon pas res dire e qu’an pas cap de sens. Tanben en tèrmes istorics, i a d’episòdis qu’an pas cap de logica segon lo biais que son explicats per l’educacion “nacionala” francesa. Per astre, de mai en mai, los istorians trabalhan l’istòria del país de la lenga d’òc per que l’ajam a posita. Lo sègle XXI nos a portat de tecnologias de la comunicacion amb una relacion orizontala que fan de mai en mai malaisida l’impunitat amb la quala nos an manipulada la nòstra istòria. Cal, doncas, encoratjar aqueles istorians e cercaires per que perseguiscan lo lor prètzfach e n’encoratjar fòrça mai, al nivèl local o al nivèl nacional, a contunhar de descobrir l’autentica istòria del país.
Per aquela rason, dempuèi aqueste jornal, encoratjam totes los occitans, amb tota la nòstra umilitat mas tanben amb tota la fòrça, a redescobrir la nòstra istòria nacionala pròpria. Es pas malaisit. Avèm de librariás a posita ont se pòt trobar de libres fòrça ben elaborats sul passatge d’Occitània per l’istòria del Mond. Internet ofrís tanben, per astre, de recorses e de pistas per o aprigondir. I a pas de desencusas al delà de la pigresa o del sindròm d’Estocòlme que París impausa a tota una nacion. En l’an 2013 es fòrça mai simple, per un occitan, de redescobrir la nòstra istòria qu’o èra en 1980 o en 1960. Fagam un esfòrç: qui coneis pas lo sieu passat pòt pas afrontar lo sieu futur.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Quina istòria comuna e pòt religar los de Bordèu dab los de Marselha, per exemple, se non l'istòria de França? That is the question.
#12 Que vòs tu polemicar en me dísent "de mala fe".
Donc: "tot eth poder politic occitan, que siguec "de facto" plan autonòm enquiara revolucion francesa, auie es sòns istorians." A l'Edat mejana, ne i avè pas enqüèra istorians, mes cronicaires. Plan. E pòdes citar noms de cronicaires ?
"Que i a libes d'istòria dens las librerias". Quins libes ? Quinas librarias ? Pas un sol libe d'istòria occitana a la mei grana libraria de Pau. A mensh de considerar que quin se volha "Histoire du Béarn" o "de la Provence" ei un libe d'istòria occitana ? Los "Histoires de l'Occitanie" d'Espieux e d'Armengaud-Lafont que son complètament estarits.
Qué vòs que't digui ? L'istòria occitana qu'ei manipulada, o meilèu, negada ? Solide ! E qu'èi dejà balhat un cas concrèt a #8. Qué poish har mei ? Reconéisher que tots e sengles los cas qui mentaves e son cas de manipulacion o de ,negacion ? Que'n son. Mes ne m'interèssa pas de plorar !!!! A tu que t'interèssa lo victimisme, a jo non.
L'Estat francés responsable ? Mes quin vòs que lo prumèr reflèxe de l'Estat francés non sia pas de preservar lo recit/relat mitologic de la soa istòria "nacionau" ? Ac cau solament díser ? L'Estat francés que'ageish dens lo son interès, e tu que dises: "L'assasin qu'ei responsable !" Qué vòs que hàcia un assasin, qu'espèras d'eth ? Que t'arreviscòle quan ès dejà de cap a morir ? Un exemple qui m'a aperat l'atencion: "Perqué es exposicions sus rèstes arqueologiques ibères de Lengadòc en Tolosa son presentades coma galeses?" E perqué los occitanistas locaus ne hèn pas ua peticion entà qu'aquò e càmbie ? Perqué los istorians occitanistas e's caran ?
De mei, lo problèma dab aqueth article -mes n'ac èi pas sabut har compréner dens las mias intervencions precedentas- qu'ei la soa manca de credibilitat scientifica. Que cau, tà portar la reivindicacion de l'ensenhament de l'istòria occitana davant istorians professionaus deus quaus los uns son jacobins e los autes se'n trufan, ua argumentacion credibla.
Per contra, que reconeishi qu'entà plorar l'editoriau qu'ei perfèit.
#10 "...la destruccion del nòstre relat pròpri de l'istòria". Solide! Existís pas. Sèm pas nosautres los que relatam la nòstra istòria... alavètz, lo relat (la possibilitat del relat) es estat empachat, destrusit. Cal pas èsser sofista. Aquel editò a plan rason.
#10 Totun, que veigui mala fe en tòn comentari.
Per un costat très de contèxt ce que ditz era editoriau entà hèr-ne demagogia. Evidentaments non i a cap de manuau d'istòria d'Occitània cremat e destruït per ua inquisicion francesa. Mès ei fòrça evident qu'es comdes de Tolosa, es de Foish, es ducs d'Aquitània, es reis de Navarra e Bearn, e tot eth poder politic occitan, que siguec "de facto" plan autonòm enquiara revolucion francesa, auie es sòns istorians. Ei tanben evident que toti es escrits d'aqueri tempsi non an estat consultadi en moment d'escríuer es libres qu'era Éducation Nationale ensenhe istòria ara majoritat d'occitans.
Torni a preguntar: Perqué que s'a destruit eth palai des reis visigòts de Tolosa e s'i a hèt ua bastissa d'apartaments? Perqué en lòc a on i auie eth parlament d'Aquitània i a un parking? Perqué eth lòc a on neishec Jaime I d'Aragon en Montpelhièr ei ensenhat as toristes coma Tor deth Pin, e es guides toristics expliquen era legenda d'un pin e arren mès? Perqué qu'eth cavòt de Sant Bertrand de Comenge a ua lòsa en francés, quan hè 30 ans aquera lòsa ère en occitan? Perqué qu'es renvorsures des cases dera ciutat vielha de Donibane-Garazi an inscripcions en francés? Perqué es exposicions sus rèstes arqueologiques ibères de Lengadòc en Tolosa son presentades coma galeses? Perqué s'atribuís a Carles Martèth era victòria d'Eudes de Tolosa?
Non ei manipulacion dera istòria tot aquerò?
Ath delà dera distorsion des paraules d'aguesta editoriau; veigui encara mès mala fe en tot desviar era guardada e apuntar a FELCO e a Anèm Òc.
Ei evident qu'un sector fòrça gran der occitanisme a ua vision romantica e lenguadociana dera istòria. Mès eth hèt qu'aqueth sector der occitanisme ignòre Auvèrnhe, Bearn o Aquitània; ei motiu d'ua auta discussion. Non acusem ar occitanisme d'auer ua palha en uelh, quan er estat francés i pòrte ua biga.
Sò convençut qu'er estat francés ei qui a era responsabilitat que non s'ensenhe era vertadèra istòria d'Occitània enes Calandretes. Quitament ei responsable que grana part der occitanisme sigue ignorant en aguest tèma.
#4 Òsca ! Aquesta n'ei pas mau tanpòc: http://tinyurl.com/b2tezgy
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari