editorial
Quatre estelas de mai qu’illuminan la nuèch occitana
L’an 2022 a començat amb tristor per l’occitanisme. A una setmana abans la fin de genièr avèm ja assabentat de quatre despartidas de grands occitanistas. Èran d’Agenés e de Provença, fòra dels limits de la region administrativa qu’a pres lo nom de tot lo país. Pasmens, los quatre an consagrat lors vidas a la dignitat d’Occitània, al reviscolament de la lenga, a la dignificacion de la cultura e, enfin, a la revendicacion del drech d’èsser e de viure al país.
Ara, i a quatre estelas de mai dins la constellacion qu’illumina la nuèch occitana e lo melhor omenatge que lor podèm rendre es de contunhar lor combat. Eles nos an mostrat que la cultura occitana es pas la fossilizacion de passadismes locals amb de valors ancianas, mas la recuperacion d’una dignitat populara raubada que vòl viure en plen sègle XXI sens èsser subsidiària d’autras lengas e culturas, sus un pè d’egalitat amb totes los pòbles dins un país “deis Aups ai Pirenèus” que son nom es Occitània.
Pèire Boissièra collectèt nòstre patrimòni immaterial per lo far viure. Fasiá partida d’aqueles joves revivalistas que dins los ans 1970 enregistrèron e filmèron la sapiéncia populara e tradicionala del país e la passegèron dins tot lo país, per la far conéisser, per la transmetre, per la far viure. Èra president de l’Escòla Occitana d'Estiu e de l’IEO d'Òlt e Garona.
Gèli Grande foguèt fòrça actiu dius l’encastre politic amb lo Partit de la Nacion Occitana que n’èra copresident. Afogat del rugbi, de la literatura e del cinèma, e tanben poèta, escriviá de cronicas per Lo Lugarn, teniá una tribuna dins Jornalet, fasiá una cronica rugbistica sus Ràdio Lengadòc e una cronica onomastica dins l'emission occitana Adishatz de Ràdio Entre Duas Mars en Gironda. Collaborava fòrça activament amb la calandreta d’Agen.
Anna Maria Poggio se batèt per la lenga e per lo país dempuèi los ans 1960 e arribèt d’ocupar de responsabilitats dins l’IEO de Provença e l’IEO federal. De son brave trabalh retenèm l’organizacion de las manifestacions Anem Òc per la lenga occitana. Una entrevista d’Anna Maria Poggio inaugurava Jornalet lo 31 de març de 2012.
Romieg Jumeau foguèt pas solament un escrivan de tria mas tanben collaborèt amb Robèrt Lafont dins un projècte politic dins los ans 1990. Son prètzfach màger lo menèt a bon tèrme al Centre de Rescòntres, Estudis, Documentacion e Difusion d’Òc (Credd’o), a Graveson (Crau), en tot bailejar una font màger de documentacion de la cultura d’Occitània entièra.
Gèli Grande foguèt fòrça actiu dius l’encastre politic amb lo Partit de la Nacion Occitana que n’èra copresident. Afogat del rugbi, de la literatura e del cinèma, e tanben poèta, escriviá de cronicas per Lo Lugarn, teniá una tribuna dins Jornalet, fasiá una cronica rugbistica sus Ràdio Lengadòc e una cronica onomastica dins l'emission occitana Adishatz de Ràdio Entre Duas Mars en Gironda. Collaborava fòrça activament amb la calandreta d’Agen.
Anna Maria Poggio se batèt per la lenga e per lo país dempuèi los ans 1960 e arribèt d’ocupar de responsabilitats dins l’IEO de Provença e l’IEO federal. De son brave trabalh retenèm l’organizacion de las manifestacions Anem Òc per la lenga occitana. Una entrevista d’Anna Maria Poggio inaugurava Jornalet lo 31 de març de 2012.
Romieg Jumeau foguèt pas solament un escrivan de tria mas tanben collaborèt amb Robèrt Lafont dins un projècte politic dins los ans 1990. Son prètzfach màger lo menèt a bon tèrme al Centre de Rescòntres, Estudis, Documentacion e Difusion d’Òc (Credd’o), a Graveson (Crau), en tot bailejar una font màger de documentacion de la cultura d’Occitània entièra.
Ara, i a quatre estelas de mai dins la constellacion qu’illumina la nuèch occitana e lo melhor omenatge que lor podèm rendre es de contunhar lor combat. Eles nos an mostrat que la cultura occitana es pas la fossilizacion de passadismes locals amb de valors ancianas, mas la recuperacion d’una dignitat populara raubada que vòl viure en plen sègle XXI sens èsser subsidiària d’autras lengas e culturas, sus un pè d’egalitat amb totes los pòbles dins un país “deis Aups ai Pirenèus” que son nom es Occitània.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari