editorial
Lo cantatge de la presidenciala
Es tornat lo vaudevila de l’eleccion presidenciala francesa, e mai aqueste còp —per ara– sens escàndols de corrupcion. La majoritat dels occitans, coma los autres ciutadans franceses, son cridats dimenge venent a las urnas, dos còps, per legitimar amb lor vòte l’eleccion d’un president que vòlon pas, mas que votaràn per el per evitar qu’arribe a l’Elisi un president que vòlon mens encara. Per noirir aqueste cantatge començan los sondatges que nos dison que Macron es lo favorit e que Marine Le Pen es mai pròcha que jamai de venir presidenta.
Nos es de mal comprene que Macron siá tan naut. I a un contrast fòrt entre las intencions de vòte que li son favorablas e l'imatge de mesprètz, de president dels ultrarics que li pega a la pèl. Jamai un president a pas congreat tant de contèsta sociala, qu’el i a respondut non pas amb lo dialòg mas amb una violéncia policièra esglasianta. L’esquèrra francesa considèra Macron coma un traite ultraliberal e autoritari. Per la drecha conservatritz, es tròp liberal. E per l'extrèma drecha, es tròp mondialista e immigracionista.
D’autres sondatges, mens difusats, plaçan Mélenchon al segond torn, e sembla ben que tot es possible.
E coma tot es possible e compte tengut de l’impopularitat màger de Macron, se Mélenchon arriba pas al segond torn, es pas impossible que Le Pen siá presidenta.
Fa cinc ans, tròp ninòis, aviam cregut que Troadec podiá venir candidat e mai lo sostenguèrem coma auriam sostengut Robèrt Lafont en 1974.
Que pòt esperar Occitània de l’eleccion presidenciala francesa?
Nos es de mal comprene que Macron siá tan naut. I a un contrast fòrt entre las intencions de vòte que li son favorablas e l'imatge de mesprètz, de president dels ultrarics que li pega a la pèl. Jamai un president a pas congreat tant de contèsta sociala, qu’el i a respondut non pas amb lo dialòg mas amb una violéncia policièra esglasianta. L’esquèrra francesa considèra Macron coma un traite ultraliberal e autoritari. Per la drecha conservatritz, es tròp liberal. E per l'extrèma drecha, es tròp mondialista e immigracionista.
D’autres sondatges, mens difusats, plaçan Mélenchon al segond torn, e sembla ben que tot es possible.
E coma tot es possible e compte tengut de l’impopularitat màger de Macron, se Mélenchon arriba pas al segond torn, es pas impossible que Le Pen siá presidenta.
Fa cinc ans, tròp ninòis, aviam cregut que Troadec podiá venir candidat e mai lo sostenguèrem coma auriam sostengut Robèrt Lafont en 1974.
Que pòt esperar Occitània de l’eleccion presidenciala francesa?
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
#20
Plan mercés per la bona dimenjada,
Es pas a iò de vos diser per qual cal votar, podetz votar blanc o pas votar tanben.
Malastrudament se votam es plan sovent contra los que volèm pus vèire al poder, enquèra qu'al torn primier la causida es mai larga.
#19 "E vos , de per qual anatz votar , cal pas èsser endevinaire per o saber"
Se va sabètz, mercés d'o me dire, qu'o sabi pas encara.
Bona dimenjada.
Ah mon diu çaquelà l’esquèrra vertuósa ambe lo monopòla del còr e de l’escampament de lagremas, e es aquela esquèrra qu’a fach del deute un produch financièr que s'escambia sul mercat internacional !
"l'institut Montaigne" dis pas per qual cal votar,
dis clarament " Decouvrez, comparez analisez les propositions des candidats" amb'un tablèu sintetic.
apèi faretz çò que voldretz!
E vos , de per qual anatz votar , cal pas èsser endevinaire per o saber, aquò rai es vòstra afar.
#17
Coma disiái sarèm pas jamai d'accòrdi, servís a ren de n'en parlar, subretot que fa pas enantir l'occitan.
De mençonar qu'ai pas dich que lo derèglament climatic existiá pas.
De tot biais es nosaus que pagam las despensas e las bonas idèias dels autreís ambe nòstra portamoneda.
#16 "Se se chifra pas l'inaccion cossi saves qu'es un còst enòrme ?"
Lo derèglament climatic es una realitat. Vesèm doas annadas de seguida que torra los fruchièrs, los aigats, los incendis. Sens aver besonh de chifrar, se compren plan que còsta. Mas aqueste còst (e es aqui que lo biais de comptar la "creissença" es de malcomprendre per ieu) serà comptat dins la "creissença" de la riquesa en causa de las reconstruccions, dels moviments financièrs de las companhias d'asseguranças, ...
De tot biais, chifrar un programa son pas que de castèls en l'aire. Soi ben segur que lo quite Macron auria pas jamai imaginat prononciar un "qué que ne còste" abans sa presidéncia e pensava pas cavar tant lo deficit.
Podèm votar per una vision, una ideologia, mas saber de qué ne serà (economicament amai) deman... es se fotre del monde.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari