“Es venguda l’ora de far de politica”, çò diguèron lo 13 de novembre passat, una còla de militants de la causa occitana amassats a Narbona. “Avèm de promòure las idèas de descentralizacion, de desvolopament equilibrat dels territòris, de politica coerenta per lutar contra lo cambiament climatic, de defensa e de promocion de la lenga nòstra e d’autras encara”, çò disiá la declaracion politica que sortiguèt d’aquel acamp. Ara, vesèm las candidaturas occitanistas independentas que se fan per tot lo territòri occitan, dels Alps als Pirenèus, e remarcam que lo seme de Narbona a ben grelhat.
 
La comunicacion entre París e Occitània es totjorn unidireccionala. A París se parla e en Occitània s’escota, a París se produtz de cultura que se consuma en Occitània, e es a París que se pren gaireben totas las decisions politicas que concernisson Occitània. Degun poiriá pas imaginar una situacion invèrsa, qu’en Occitània se parle e qu’a París s’escote, qu’a París se consume de cultura producha en Occitània o qu’al país nòstre se decidisca las politicas del capluòc francés. Es aital que foncionan los imperialismes.
 
Una de las escasenças qu’avèm per ensajar de metre fin a aquela unidireccionalitat es de portar nòstra votz a París e nos far escotar. Las eleccions legislativas avenidoiras son un enjòc politic e una escasença de mancar pas, mai que mai ongan que l’occitanisme presenta de candidaturas fòrça interessantas dins una amira plurala e divèrsa.
 
Jornalet met sas paginas a la disposicion de totas las listas occitanistas que se presentarián a las legislativas francesas. Mandatz-nos vòstres tèxtes, comentaris, imatges, idèas, proposicions o quina informacion que siá, e o partejarem amb grand plaser amb totes los legeires.