S'acaba uèi, dimenge 26 de junh, la 14a edicion del “Prèmi Ostana, escrituras en lenga maire”, un reputat festenal de la “biodiversitat lingüistica” qu’amassa cada annada d’autors en lengas minorizadas de pertot dins un petit vilatge d’88 abitants al pè del mont Vísol, dins la Val Pò. Ongan son premiats de representants de las lengas furlana, bretona, aragonesa, tibetana, catalana, europanto, e de segur occitans. Mas long de son istòria, lo prèmi Ostana a aculhit 44 lengas dels 5 continents.
 
Coma de costuma, pendent tres jornadas, l’eveniment a prepausat un ric programa a l’entorn de la reflexion suls dreches lingüistics e a permés d’escambiar d’accions al servici de las lengas minorizadas. Escotar los parladisses es tot un astre per pensar als dreches lingüistics, que son de dreches umans, e quitament a lor relacion amb los dreches umans. Mas, dins lo tresen temps, los moments de convivialitat fòra programa nos an portat una riquesa personala enòrma. Escambiar amb un veire a la man jol solelh del mont Vísol, nos a fach venir mai rics e mai umans, e nos a demostrat que lo mond que parlan de lengas diferentas, se se vòlon comprene, se comprenon plan.
 
Aviam ausit a parlar fòrça del prèmi Ostana, mas lo cal viure per comprene realament la prigondor que las relacions umanas pòdon aténher. De fach, lo poder de la paraula es fòrt e sèm convencuts qu’Ostana es una de las pèiras angularas d'un Mond lingüisticament sostenible, per que los pòbles minorizats tornen èsser dignes e aüroses.
 
Mercés a la Chambra d’Òc per l’organizacion  d’aqueste eveniment e per nos aver convidats.