editorial
Qual es occitan?
I a fòrça mond que creson qu’ensenhar l’occitan als enfants lor farà perdre la capacitat de parlar francés. Per contra, i a pas cap d’occitanofòn que pense que cal èsser monolingüe. A respècte de l’identitat se passa la meteissa causa: l’identitat nacionala francesa se compren sovent coma quicòm d’exclusiu e incompatible amb quina autra identitat que siá del temps que los que consideram una identitat occitana la comprenèm coma quicòm d’inclusiu que fa partida d’una granda diversitat.
L’identitat nacionala es un fach subjectiu. Normalament se definís coma l’apertenéncia a un collectiu istoricocultural o territorial definit amb una vision del Mond mai o mens similara d’un ponch de vista localista per d’unes e universalista per d’autres. Qualques legeires auràn constatat que son estats considerats espanhòls, franceses o italians mas qu’eles o an pas jamai sentit aital. D’autres si que se’n senton, e occitans tanben.
Se nos pausam la question qual es occitan podèm pensar als que vivon e trabalhan en Occitània, d’autres pensaràn qu’o son los que sabon e parlan occitan e d’autres consideraràn los que son nascuts en Occitània o qu’an d’aujòls occitans. A l’ora de far un jornal en occitan, coma es lo cas de Jornalet, nos sèm tanben pausada la question e avèm remarcat que la responsa èra fòrça simpla se consideràvem l’identitat occitana coma quicòm d'inclusiu. Aital considerarem occitan tota persona restacada amb lo territòri occitan o amb la cultura occitana en tot prene en compte qu’es una identitat subjectiva que correspond a nòstre vejaire e qu’es pas jamai incompatibla amb quina autra identitat que siá. Fòrça mond que Jornalet identifica coma occitans se senton pas brica occitans. Benlèu son “occitans sens o saber”, coma disiá Bodon, o benlèu son pas brica occitans. Se tracta simplament de nòstra percepcion.
Ça que la, consideram que refusar l’existéncia d’una identitat occitana equival a far lo jòc de l’imperialisme qu’a obrat e òbra per la desaparicion de nòstras lenga e cultura, es a dire per la desaparicion de çò que consideram coma nòstre pòble.
L’identitat nacionala es un fach subjectiu. Normalament se definís coma l’apertenéncia a un collectiu istoricocultural o territorial definit amb una vision del Mond mai o mens similara d’un ponch de vista localista per d’unes e universalista per d’autres. Qualques legeires auràn constatat que son estats considerats espanhòls, franceses o italians mas qu’eles o an pas jamai sentit aital. D’autres si que se’n senton, e occitans tanben.
Se nos pausam la question qual es occitan podèm pensar als que vivon e trabalhan en Occitània, d’autres pensaràn qu’o son los que sabon e parlan occitan e d’autres consideraràn los que son nascuts en Occitània o qu’an d’aujòls occitans. A l’ora de far un jornal en occitan, coma es lo cas de Jornalet, nos sèm tanben pausada la question e avèm remarcat que la responsa èra fòrça simpla se consideràvem l’identitat occitana coma quicòm d'inclusiu. Aital considerarem occitan tota persona restacada amb lo territòri occitan o amb la cultura occitana en tot prene en compte qu’es una identitat subjectiva que correspond a nòstre vejaire e qu’es pas jamai incompatibla amb quina autra identitat que siá. Fòrça mond que Jornalet identifica coma occitans se senton pas brica occitans. Benlèu son “occitans sens o saber”, coma disiá Bodon, o benlèu son pas brica occitans. Se tracta simplament de nòstra percepcion.
Ça que la, consideram que refusar l’existéncia d’una identitat occitana equival a far lo jòc de l’imperialisme qu’a obrat e òbra per la desaparicion de nòstras lenga e cultura, es a dire per la desaparicion de çò que consideram coma nòstre pòble.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
L'Occitan non assimilat
Occitan es un concèpte lingüistic larg, e tardiu, estendut al territòri correspondent, qu'es pas passat ampliament dins la connoissènça nimai la consciènça populara.
Le monde d'Occitània granda s'identifican departamentalament, pas gaire provincialament, e destacan le patoès oral de l'occitan d'escòla.
Restan d'Occitans, conscients o non, les que son pas estats completament assimilats als franceses estandards (pèrda de la lenga, del accent, dels estacs territorials).
#47 Donar a creire qu'una cultura, una lenga e un pòble son un aporia e res mai ataca personalament l'intelligéncia de totes los que s'engatjant per los defendre e far valer.
#45 Per qu'uèi, tornar a l'occitan una dignitat culturala e politica, e promoure una vida sociala (quana forma qu'aja), es fondamentalament e universalament JUSTE.
#45 Constatar la sofrencia d'un grop uman embarrat dins una aporia seria una ataca personala ?
#43 Atacar las gents personalament quand los podèm pas convéncer mercés a d'arguments especioses qu'infondats non vos donarà pas rason. E se non i a cap de cultura occitana, nimai d'identitat que pauc o pro ne se definís, perqué perdètz de temps a legir un jornal en occitan, un jornal dins una lenga d'una cultura e d'un pòble que non existisson ?
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari