editorial
L’exemple de las carrièras
L’estat francés, e doncas gaireben tota Occitània, visquèt dijòus passat la 9a jornada de cauma e de protèstas contra la reforma de las pensions impausada sens debat parlamentari, via l’article 49.3 dont la consecutiva mocion de censura transpartisana contra lo govèrn capitèt mal mas solament per 9 vòtes. Aquela 9a jornada foguèt marcada per una colèra sociala remarcabla, a causa dels prepauses mespresants de Macron la velha. Nòu jornadas de cauma son pas una menudalha, es quicòm de seriós que mòstra que se combat per quicòm considerat coma essencial. Totun, mai grèu que la reforma de las pensions es lo procediment emplegat que tresvira la democracia en impausant la volontat d’una minoritat a la majoritat populara. Macron es dispausat a sacrificar lo sosten popular per tal de far avançar sa reforma, e demòstra qu’o farà a quin prètz que siá; per tant, fàcia a aquela transgression dels fondaments de la democracia, la reaccion populara violenta es una responsa logica al tresvirament de la democracia.
Lo reculament de l’edat de la retirada se vòl justificar amb un argument fallaciós: dison que lo sistèma de las pensions es insostenible per manca d’argent. Mentretant, la despensa en armas es de mai en mai enòrma, se contunha d’investir en infrastructuras que respondon pas als besonhs dels ciutadans, se fa pas grand causa per combatre la frauda fiscala de las grandas fortunas e se permet a las societats transnacionalas de s’installar en Euròpa en pagant d’impòstes simbolics. De per abans, avián privatizat de societats publicas que portavan de revenguts a l’estat, mentre que lo profièch es ara dins de pòchas privadas. Dins tot aquel encastre, e davant un caumatge dels joves de gaireben lo 20%, alongar la vida activa dels 62 als 64 ans n’a pas cap de sens. S’en mai d’aquò prenèm compte que la robotizacion de la produccion e lo desvolopament de l’intelligéncia artificiala pren de mai en mai d’emplecs, vesèm plan que la question de basa es la proprietat dels mejans de produccion. Dins un Mond futur ont trabalharàn de mai en mai las maquinas, volèm que lo profièch siá per qualques unes o per totes?
Mentretant, l’estat espanhòl ven d’aprovar una reforma de las pensions ont l’edat de la retirada es reculada de 65 a 67 ans e, dins l’estat italian, lo govèrn de Meloni a sus la taula l’idèa de reactivar la Lei Fornero, qu’estabís l’edat de la retirada a 67 ans. Sèm, doncas, dins una tendéncia paneuropèa o puslèu del capitalisme mondial.
Compte tengut d’aquesta volontat globala de mancar als dreches dels ciutadans e de tresvirar las quitas proceduras democraticas, avèm de mal de criticar las protèstas violentas.
Lo reculament de l’edat de la retirada se vòl justificar amb un argument fallaciós: dison que lo sistèma de las pensions es insostenible per manca d’argent. Mentretant, la despensa en armas es de mai en mai enòrma, se contunha d’investir en infrastructuras que respondon pas als besonhs dels ciutadans, se fa pas grand causa per combatre la frauda fiscala de las grandas fortunas e se permet a las societats transnacionalas de s’installar en Euròpa en pagant d’impòstes simbolics. De per abans, avián privatizat de societats publicas que portavan de revenguts a l’estat, mentre que lo profièch es ara dins de pòchas privadas. Dins tot aquel encastre, e davant un caumatge dels joves de gaireben lo 20%, alongar la vida activa dels 62 als 64 ans n’a pas cap de sens. S’en mai d’aquò prenèm compte que la robotizacion de la produccion e lo desvolopament de l’intelligéncia artificiala pren de mai en mai d’emplecs, vesèm plan que la question de basa es la proprietat dels mejans de produccion. Dins un Mond futur ont trabalharàn de mai en mai las maquinas, volèm que lo profièch siá per qualques unes o per totes?
Mentretant, l’estat espanhòl ven d’aprovar una reforma de las pensions ont l’edat de la retirada es reculada de 65 a 67 ans e, dins l’estat italian, lo govèrn de Meloni a sus la taula l’idèa de reactivar la Lei Fornero, qu’estabís l’edat de la retirada a 67 ans. Sèm, doncas, dins una tendéncia paneuropèa o puslèu del capitalisme mondial.
Compte tengut d’aquesta volontat globala de mancar als dreches dels ciutadans e de tresvirar las quitas proceduras democraticas, avèm de mal de criticar las protèstas violentas.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Dins un Mond futur ont trabalharàn de mai en mai las maquinas, volèm que lo profièch siá per qualques unes o per totes? E ben seriái plan curiós de conéisser la pensada prigonda dels elegits socialistas europèus sus aquesta question plan precisa, a l'ora d'ara. Se los ciutadans van pas mai votar, es per amor que los pretenduts socials-democratas an complètament oblidat çò qu'èsser d'esquèrra significava e deuriá encara significar. D'aquí estant, al sortir del primièr torn d'unas ellecions actualas, nos trobam confrontats a la causida entre un molon de fem ultradreitista que la màger part del mond , urosament, non vòlon pas, e un fais de mèrda ultraliberala que ne sabèm pas qué far…
Tot lo problèma ven de çò que tròp d'elegits socialistas non son pas d'esquèrra. D'autoritaristas coma Macron, Le Pen o Mélchanchon, degun ne vòl mai,n e la màger part dels electors potencials non vòlon tanpauc del neoliberalisme ni de l'ultraliberalisme. Alavetz, qué far mai ? Son los pretenduts socialistas qu'an tuada la democracia representativa.
Avem tot predegut a començar per lo dreit de pensar. Avem pus besonh de pensar perque los medias nos boran lo crane emben daus juecs e divertissaments. Sem passat a un estat fasciste sens s'en rendre compte. Los politics an p'una influença dins lo pòple. Los medias son lo pòrte paraula dau poder en plaça. Lo governament utilisa sistematicament lo 49-3.
Los avocats, los jujes, los medecins, los scientifics obeissan au poder en plaça. Tot aquò dins un environament de crisa economica e financiera.
Lo silença de las pantoflas es pus fòrt que los bruchs de bòtas.
Arrestam de nos prener per una democracia, arrestam de far fisança a çò que nos en ensenhats que lo vertadier saber es catat mai plan catat. Sem de las machinas e non daus esser umans.
Mas, ente anam?
Desvelham -nos tant qu'es enguera temps.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari