Aqueste dimenge los alsacians son a votar en referendum se vòlon reformar prigondament l’administracion de lor país. Las tres administracions actualas (los dos departaments e la region) poirián venir una sola administracion, çò que reforçariá lo poder politic unificat alsacian e permetriá un important estalvi economic. La reforma, de mai, dobririá la pòrta a una màger penetracion de la lenga dels alsacians dins l’educacion e una mai eficaça defensa del drech alsacian. Es pas un tèma mendre, en prenent en compte qu’Alsàcia es pas un territòri ordinari: fa partida del nuclèu europèu pel qual son mòrts de milièrs e de milièrs de personas en d’absurdas batalhas imperialistas.
 
Ça que la, an sorgit coma totjorn las voses jacobinas qu’an proclamada l’arribada de l’apocalipsi. “Reformar territorialament l’administracion d’Alsàcia dobrís la pòrta a la destruccion de França”, çò proclaman abrandats, mentre qu’arboran la bandièra tricolor. Se fasèm atencion, los grands detractors de la reforma alsaciana son lo Front Nacional (FN) e lo Partit Comunista (PCF), paradoxalament jonches en una aliança de facto per l’opression de las minoritats de la republica e per la mantenença d’unas estructuras estatalas del sègle XIX. Lo respècte dels dreches umans fondamentals de las minoritats es pas una question considerabla per “comunistas” e lepenistas. De l’FN o nos podiam esperar, mas es estonant que lo PCF aja pas encara remarcat los vents de tolerància e de respècte que bofan per tot lo Mond. Es considerable que los autres partits franceses, de l’UMP al PS en passant pel Modèm, los Verds e los partits regionalistas, ajan plan comprés que la descentralizacion es una valor en ascension dins los païses avançats del Mond.
 
D’un autre costat, la question alsaciana dobrís un precedent interessant. Fins ara, las reformas territorialas significativas, mai que mai las de caractèr excepcional, se fasián en defòra de la França continentala. Dins aquel sens, lo cas de Corsega es paradigmatic. Mas a partir d’ara las reformas territorialas son pas mai un tèma tabó e dependon de la volontat del territòri afectat. Es arribada benlèu l’ora de reformar l’organizacion territoriala d’Occitània. Es ora, doncas, de far de politica nacionala occitana, de verai.