Fa qualques jorns avèm sauput que l’ICANN, l’organisme independent internacional que gerís los domenis d’Internet, a autrejat lo domeni .bzh per la cultura e la lenga bretonas, tant coma per d’autras questions restacadas amb Bretanha. Es sens dobte una capitada de las bèlas pels bretons e pel respècte de la diversitat. Aquò normaliza sus Internet una causa qu’es ja normala dins la vida vidanta. Lo domeni breton serà plenament operatiu abans la fin d’ongan e s’apond al grand succès que foguèt la creacion del domeni .cat pels catalans. Lo domeni catalan foguèt oficialament aprovat en 2005 e, tre alavetz, s’es vist coma se son enregistrats mai de 50 000 domenis amb lo .cat.
 
Es pr’amor d’aquò que, un còp oficialament bresat lo mite que determinava un sol domeni per cada estat, e non pas un domeni per cada cultura, es ora que se passe quicòm en Occitània. Las experiéncias bretona e catalana indican fòrça ben lo camin de seguir, que se basa sus dos elements clau: un grop promotor seriós, discret e trabalhaire, e que compte amb lo sosten massís de la populacion afectada. Dins lo cas breton se son amassadas mai de 20 000 signaturas de sosten, del temps que los catalans n’amassèron mai de 60 000. Al delà, dins los dos cases, las institucions regionalas e localas tanben s’i engatgèron, mas lateralament e sens cap d’intencion de politizar ni de dirigir res. Es important de metre en evidéncia que l’ICANN fugís la politica e se basa, unicament, sus de critèris tecnics e de demanda. Dins aquel sens, l’importància de la Wikipèdia occitana es remarcabla e cal, pr’amor d’aquò, que se refortisca e que siá mai consultada.
 
Occitània es una nacion, de la meteissa manièra qu’o son Bretanha e los Païses Catalans. Occitània a de besonh per aquò d’un domeni pròpri. Aver un domeni pròpri a un efièch multiplicador sus la cultura e sus la lenga, e a l’encòp legitima enòrmament la nacion als uèlhs de tot lo Mond. Dich d’un autre biais, s’Occitània a un domeni pròpri sus Internet, serà coma s’una esquipa de rugbi puèja en categoria, perque daissarem enrèire l’esperit de resisténcia per adoptar un cèrt esperit d’ofensiva. Es arribada l’ora de quitar de conservar los petits espacis d’occitanitat e de passar a n’ocupar de nòus. E, dins aquela estrategia, Internet es pas solament la granda veirina mondiala e la carta de presentacion planetària, mas tanben es un endrech qu’escapa a las politicas culturicidas de l’Estat francés. Lo camin es traçat: ara solament cal que los occitans ne sapiam tirar profièch.