Los fondamentalismes son basats sus l’idèa que lors valors moralas son las solas autenticas. Dins aquel sens, trantalhan pas per las impausar al prètz que siá. Los fondamentalistas, coma gardians de la vertat, o coma comitat de salut public, n’an pas pro en negant los dreches e las libertats dels que vòlon pensar e viure d’un biais diferent; tanben fan de grands esfòrces per l’endoctrinament social e emplegan la violéncia. En mai d’aquò, lo jacobinisme trantalha pas per se servir d’una granda dòsi de cinisme per manténer son culte de l’estat monolitic e monolíngüe e son obession es de veire d’enemics en totas las autras lengas e culturas de son territòri. Uèi per uèi, an pas pus de besonh d’impausar de puniments fisics o psicologics contra los enfants que parlan la lenga nòstra a l’escòla, mas contunhan de combatre la preséncia de la lenga dins l’educacion sus tèrra, en mar e dins l'aire. De fach, combaton tot çò que, segon eles, pòsca questionar lo culte de la divessa Marianna.

La còla d’eròis que trabalha volontàriament en la Wikipèdia en occitan despensa mai de temps e d’esfòrces a combatre las informacions falsas qu’a l’edicion e creacion de contenguts dins la granda enciclopèdia liura. Cada jorn, se baton per evitar las informacions degradantas contra nòstra lenga, que las vòlon propagar tota una armada de fondamentalistas.

Los elegits nòrd-catalans que vòlon legalitzar lo fach de parlar lor lenga dins lors conselhs municipals son estats jutjats e condemnats per un tribunal qu’a per tòca “la primautat de la lenga francesa”.

Lo Conselh Constitucional anulla los articles primordials de la lei que permetiá de parlar de manièra diferenta. L’immersion a l’escòla es tocada. Tot aquò dins l’encastre d’una tièra de reformas de l’educacion que, curiosament, an totjorn per consequéncia colaterala l’eliminacion de la lenga nòstra dels plans d’estudis. Mentretant, nòstres ensenhaires fan un trabalh eroïc e titanenc en ensenhant la lenga dins de condicions fòrça desfavorablas, e quand ensajan d’aténher qualque pichona gràcia del Ministèri, la maquina del fondamentalisme s’arrèsta pas. La consequéncia pus grèva la venèm de veire fa gaire: ongan, pel primièr còp, cap de capessian en occitan. Aquò, a l’ora d’ara, met en perilh los estudis universitaris a Tolosa, a Montpelhièr e endacòm mai.

Occitanas e occitans, cal far quicòm e o cal far ara. Nos diràn radicals, e o nos diràn los integristas que permeton pas qu’un enfant aja per nom Artús, que jutjan los elegits nòrd-catalans, aqueles que puniguèron nòstres aujòls amb la vergonha, aqueles qu’ensajan de far passar en divèrsas versions de la Wikipèdia que lo provençal es pas d’occitan. Gràcias als esfòrces que consagran a negar l’occitanitat e a far calar nòstra lenga, remarcam lo poder de nòstras paraulas.

Es pas en luchant del costat dels crosats que vencerem la crosada. Parlem!