Lo festenal cultural de Rodés es un patrimòni e un eveniment cultural que deuriá demorar al marge de la lucha politica e del subterfugi dels partits. Aquò, als uèlhs de quina persona que siá es una question elementària, mas sembla pas un afar tan clar per qualques estaments politics occitans. Coma auretz ja devinat, aquesta afirmacion fa referéncia a la decision del conselh general d’Avairon de redusir sa contribucion a l’Estivada de 73% per ongan, çò que supausa un deficit inesperat de 15 000 èuros. E s’aquò èra pas pro, aquela retalhada s’anoncièt la velha del festenal, en provocant una sensacion d’indignacion qu’a acompanhat lo festenal.
 
Pel director de l’Estivada, Patric Roux, s’agís d’un autentic “còp de ponhal” e una “provocacion” al festenal. Lo departament d’Avairon se defendèt en apelant a las restriccions budgetàrias, e mai s’existís plan la possibilitat que la reduccion de la partida economica foguèsse a causa dels reglaments de comptes politics entre lo departament e la municipalitat de Rodés, çò que fariá aquel afar mai patetic encara.
 
Dos decennis de succès e un public creissent avalizan un festenal que s’es bastit e organizat amb suènh e professionalizacion. De milièrs e milièrs d’occitans i an participat e per mantas personas es estat un luòc de descobèrta e d’iniciacion a la lenga occitana, al delà d’un eveniment de dignificacion de nòstra cultura pròpria davant los que vòlon l’occitan claus dins la preson mentala del patés. Pendent vint ans, los responsables de l’Estivada son estats capables de manténer lo festenal mai important de la cultura occitana al marge de las manòbras partidistas e dels assages de patrimonializacion. Es un grand meriti e cal reconéisser, encara un còp, la direccion del festenal. Ça que la cal insistir a reclamar que l’Estivada siá un endrech de confluéncia e d’unitat, e non pas un camp de batalha politica ont los diferents partits se baton dins la fanga per d’interèsses de partit que fan pas cap de ben a la cultura e a la lenga occitanas.