Dins l’encastre de l’infèrn que lo patís l’Orient Mejan, l’orror e la tragèdia revèlan la prigonda complexitat d’un conflicte que dura dempuèi tròp longtemps. Podèm pas permetre que se simplifique la situacion en tèrmes binaris de "bons" e "marrits". Las vidas trencadas, los mòrts e lo patiment d’aquela guèrra crudèla exigisson una analisi mai rigorosa e, sustot, la cèrca d’una solucion que respècte las vida e dignitat umanas, puslèu que de posicionaments ideologics, de sostens politicoeconomics o de mandadisses d’armas als unes o als autres.

D’en primièr, es essencial de comprene que l’Hamàs es un grop armat qu’a causat una dolor incommensurabla amb sos atacs indiscriminats contra la populacion civila. Podèm pas justificar aquelas accions sagnosas amb lo desespèr d’una ocupacion. Mas non podèm pas tanpauc ignorar lo fons de la question: un pòble palestinian oprimit, somés a un secutament constant e a l’ocupacion militara, que, en cèrta mesura, an menat los abitants de la Lista de Gaza a sosténer majoritàriament l’Hamas.

D’autre caire, Israèl, coma estat reconegut internacionalament, a la responsabilitat d’observar las leis internacionalas e de protegir las populacions civilas. Las accions brutalas de l’armada israeliana en responsa a las atrocitats de l’Hamas an exacerbat lo patiment e la violéncia, e sonque crèan un cercle viciós de revenge e destruccion.

Cal condemnar fermament los crimes de guèrra perpetrats pels dos camps e demandar lo compliment del drech internacional. Es crucial de destriar entre la responsabilitat d’un grop armat, e mai terrorista, e la d’un estat, e de remembrar que podèm pas comparar ocupants e ocupats. La solucion, se de verai se vòl una solucion, se traparà sonque dins una mediacion internacionala que la poiriá dirigir l’ÒNU e que deurà promòure lo dialòg, la reconciliacion e l’establiment d’una patz duradissa.

Enfin e sustot, los mèdia jògan un ròtle fondamental dins aquel conflicte. Cal exigir una cobertura jornalistica mai completa e analitica, que supère las emocions per ofrir contèxt, analisi e amira. Aquò nos ajudariá a comprene la complexitat de la situacion e a incitar a un debat constructiu. A l’ora d’ara, se rapòrta mai que mai las emocions e de cases isolats, d’un camp o de l’autre, çò que polariza lo mond e noirís l’antisemitisme o l’islamofobia dins lo país, ja istoricament victima de la violéncia de l’intolerància brutala.

En conclusion, l’orror pòt pas justificar la violéncia, quitament pas nòstra violéncia emocionala contra los israelians o contra los palestinians materializada suls rets socials e per las carrièras del país. Non! La solucion es internacionala e avèm totes la responsabilitat d’ajudar a metre lo ponch final a un infèrn que dura dempuèi 75 ans.