capçalera campanha

editorial

Sèm pas una ficcion

Dins l'espòt i participan Rafèu Sichel-Bazin e la còla de País Invisible
Dins l'espòt i participan Rafèu Sichel-Bazin e la còla de País Invisible | Miejanet produccions

Presentam aquesta setmana lo nòu espòt publicitari de Jornalet, amb lo qual festejam la nòva estapa que venèm de començar. L’espòt vòl mostrar qu’un mèdia numeric coma aqueste prepausa un biais de tractar l’actualitat a la faiçon occitana en marge del rambalh informatiu que prepausan los rets socials, sovent plens de nòvas falsas, que nos menan devèrs la polarizacion sociala.

Jornalet espeliguèt jos la devisa “legís, pensa, escriu” e se porgissiá coma un espaci nòu ont legir, comentar, partejar e viure las actualitats e las opinions a la faiçon occitana; un sit web amb una tièra de mecanismes de participacion per generar un dialòg entre la comunautat de legeires. Es aital que lo nòu espòt publicitari nos explica que Jornalet ofrís un jornalisme doç amb un vejaire critic e sustot engatjat.

Los occitans conscients d’o èsser vivèm de contunh jol jo de la negacion. Lo país dins lo qual volèm viure nos es negat e la lenga que parlam existís pas oficialament delà Catalonha e Aran. Patissèm un mesprètz social a causa de nòstra lenga, de nòstre accent, de nòstra identitat, e nos exigisson d'explicas sus l’educacion qu’avèm causit per nòstres enfants, suls pegasolets que portam sus la veitura e, en general, sul nòstre biais de comprene lo Mond e sa diversitat. “Nos dison que sèm una ficcion”, çò ditz l’espòt en tot remarcar que “sèm pas una ficcion”.

E ben, Jornalet nos vòl ajudar a demostrar que sèm pas una ficcion, que i a d’autres biaisses de viure al país. Per tant, prepausa un sit d’informacions, d’opinions e de debat ont o podèm far “sens pèrdre de vista nòstre país, nòstra vida vidanta, aquò d’aquí, çò d’aicí.”

Presentam, doncas, aqueste espòt produch per Miejanet Produccions qu’i participan Rafèu Sichel-Bazin e la còla de País Invisible.

Nos volètz ajudar? https://jornalet.com/socis

 

Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.

Bandièra05 1180x150: SIDILLÀ

Comentaris

Lachaud
1.

Pensar, d'acòrd, mas qui sem?
Sem una persona que devia ganhar sa vita e se far insultar que còla tròp a nurir e que devria viure dins la paur e la culpabilitat?
O ben una persona que devria essser urosa e rendre los autres uros?
Perqué neisser, viure, morir si quò es per ren? Ente es la logica?
Lo matérialisme disset : d'abòrd se nurir, se vestir, s'acialar avant de poder pensar a esser uros?
La religion aprenia : "Quò es ma fauta, ma granda fauta". I sem per quauqu'a ren si nos ancetres avian péchats.
Tiram nos d'aquela societat que nos a amenat que de las guerras dempuei Clovis e son baptem que semblava mai un pacte militari que religios.
Es temps de se damandar quals son los besonhs de las umanas e de lòrs umans. Tots los òmes, femnas, jòunes, vielhs an mestier de la mesma causa; assegurar la nuridura, la bona santat, una teulada, aimar e esser aimat, se respectar en prumier, se far respectar, respectar l'autre, respectar l'environament.
L'aiutoritat es normalament bianvelhanta: impausa pas, fòrça pas,

  • 6
  • 2

Escriu un comentari sus aqueste article