editorial
A Montsegur per l’unitat de l’occitanisme
La commemoracion del 780n anniversari de la tragèdia de Montsegur, que se tendrà lo 16 de març venent, ofrís una oportunitat unica de perpensar sus l'unitat de l’occitanisme e començar de trabalhar devèrs un movement transversal qu’amasse totes aqueles que partejam l’idèa de voler viure e decidir al país e d’i viure en lenga occitana.
Ongan, lo 16 de març serà dissabte. Coma es un jorn comòde, nos costarà mens de nos i amassar. A mai tanben es una oportunitat d'atraire un nombre mai grand de personas. S’i sèm mai nombrós, se començariá de rebastir l’unitat de l’occitanisme, en tot pensar a la tòca d’un movement transversal que, delà las tendéncias politicas de cadun, reünisca totes los que volèm la preservacion de las lenga, cultura e identitat occitanas de Medoc a las Valadas dal Quiè e de la Val d’Aran al Boscatge Borbonés. Es crucial de superar las divisions intèrnas aparegudas dempuèi la crisi de l’occitanisme de l’acabada dels ans 1970 fins a la fractura que la causèt la reforma de las regions administrativas francesas en 2014. Aquelas diferéncias an sonque afeblit lo movement. Es ora de restablir la coesion e la solidaritat per garentir un avenidor mai fòrt a l’occitanisme.
Es verai que la tragèdia 16 de març de 1244 a Montsegur concernís pas tot lo territòri occitan, mas cresèm que si que representa tot lo pòble, coma tanben lo representan los barbets, los crocants, los valdeses, los girondins, los vinhairons lengadocians e totas aquelas e totes aqueles que se son batudas e batuts per la libertat e la justícia al país.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
"La tragica actualitat guerrièra nos butarà, un còp mai, cap a Montsegur per i cercar de claus de lectura per nòstre temps e tanben ausir l'apèl de las victimas."
... Que'm sembla d'aver entenut un devís similar a la commemoracion de 2022 a perpaus d'Ucraïna.
Be'us a devut har autant au pè com a la cama, au monde d'Ucraïna, qu'un centenat d'Occitans canten Lo Boièr e Aqueras Montanhas a Montsegur pendent que's hasèn bombardar...
E augan, be serà parièr per aqueths de Palestina.
Si'vs preocupatz vertaderament deu sòrt de las victimas de guèrras, que'vs prepausi de vs'estauviar la moneda qui despeneretz en gasòli tà anar a Montsegur e de la balhar a Médecins Du Monde o ua auta associacion qui las ajuda reaument.
Après, qu'i anèi dus ans de seguir a aquestas commemoracions e que reconeishi qu'an l'avantatge d'estar un moment de sociabilitat entre occitanistas. Qu'i podem passar un bon moment e l'endret qu'ei beròi e que s'i pòt béver bon vin caud.
Donc si voletz juste passar un bon moment entre occitanistas, qu'ei tot a fèit legitime.
Mes que pensi que cau estar francs e realistas a perpaus deu but de las nostas accions.
(e Lo Boièr n'ei PAS un imne catar)
Unitat dins la diversitat, doncas, segon un lèma plan occitan, que recebèm, tanben, aquesta informacion:
"Montsegur 2024
La tragica actualitat guerrièra nos butarà, un còp mai, cap a Montsegur per i cercar de claus de lectura per nòstre temps e tanben ausir l'apèl de las victimas.
Cada an, i a doas commemoracions del lenhièr a Montsegur :
- La del 16 de març : jorn anniversari;
- e la del dimenge que seguís lo 16 de març, per permetre als que venon de luènh o que trabalhan de se retrobar per aquela comunion.
Aqueste an serà donc :
Lo dimenge 17 de març a 11 oras
al Prat dels Cremats"
Los separatistas gascons-que-son-pas-occitans, los vesi arribar d'aquí enlà, vos venent contar que los catars non los concernisson istoricament pas (emai n'i aja agut en Agenés e problament (mas se discutís encara) en Aran : pel demai dels territòris de delà Garona, los fonts documentàrias mancan inquisiotorialas, tot simplament.
Mas dins l'absolut, non soi segur que lo "catarisme" ni lo "valdeisme", pas mai que lo "protestantisme", lo "catolicisme", ni "l'ateïsme" ni tot autra postura de cresença (en un dieu, en mai d'un dieu o en l'abséncia d'un dieu) siá federativa d'una eventuala re-emergéncia d'un movement unificat panoccitan. Doas causas sonque signifiquèron unitat dins los espacis de la lenga occitana : los Trobadors, e, plan mai recentament, las Calandretas. Aqueles dos simbòls istorics e militants son virats cap a la vida, mentre que per nosautres, Montsegur es, coma Orador de Lemosin, un tombèl. Plan mièlhs nos valdriá gaitar, çò me sembla, cap a la vida que non pas cap a la mòrt, dins l'amira de poder esperar federar lo mai de mond possible. Bernat Manciet m'o tornava dire regularament quand nos vesiam : "Non avèm jamai acabat d'apréner dels Trobadors". E los Calandrons son eventualament lo nòstre solet avenir linguïstic, qué que valga, ja que las familhas an quitat de transmetre la lenga, e que las seccions bilengas de l'educacion nacionala francesa non capitan tan plan dins lo pretzfait linguïstic…
Los sols ancians escolans que lor pòsqui uèi encara parlar en occitan quand los encontri son mos ancians escolans de Murèth, qu'èran sortits de Calandreta… Aquò fa plan mai que simbòl : fa vida. E totun, cadun de los que s'aventuran a legir mos paures mots poetics sabon quant soi estacat al remembre del catarism, a s apertinéncia teologica e a son actualitat politica…
Melhor que "d’Aran al Boscatge Borbonés", pensi que 'de Guardamar del Segura al Boscatge Borbonés'.
A comptar de l'autoderrota e del ridicul internacional del 2017, lo catalan què en picat dins lo desprestigi e lo desús.
Pr'mor de de la covardiá dels politicians autonomistes borbonics catalans, ara la lenga e la cultura catalanas pòdon pas mai gardar l'Occitània nordpirinenca per dessús las espatlas.
Los occitans sudpirinencs e insulars sèm a l'ora zèro de la nòstra reconstruccion nacionala, que nos cal sens dobte reprene amb los nòstres compatriòtas nordpirinencs que resistissètz.
Nos cal amassa bastir l'Occitània Granda per bastir una futura Euròpa joncha post estas-nacion.
Montsegur es una victoria de la Gleisa catolica que li permetet d'instaurar en França l'inquisicion per plusors segles e s'empara de l'educacion daus efants, de la gestion administrativa que renforcet son poder.
Mpntsegur es une victoria de França que se permetet de brular daus catars, d'umiliat lo comte de Tolosa, impausar lo frances, denigrar la lenga occitana tres qu'en z-a d'interdire de la parlar.
Es una batalha perduda per tots los anti-centralistes e qu'a drubert la pòrta a la conquesta de totas las autras provinças l'una après l'autre.
Es una batalha perduda per tots los occitanistes qu'arrieban pas a tornar trobar lòr unitat.
Oc-es i a una unitat occitana e quò es d'aver estada dins lo camp daus perdants.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari