editorial
La justícia individuala
La seguretat publica e la justícia son normalament la delegacion de la violéncia, de las personas vèrs l’administracion publica. E mai se se complís pas totjorn, l’administracion publica deu garentir que la polícia e los jutges agiscan del biais mai imparcial possible.
A Niça, un joielièr a tuat un dels dos panaires que raubèron son establiment. Segon las informacions qu’avèm, lo joielièr tirèt quand los delinquents èran ja defòra, en fugissent sus una motocicleta, e lo còp de fuòc ne tuèt un, dins sos 19 ans, ja conegut per la polícia per divèrses panatòris. D’autres còps òm aviá ja raubat dins aquela botiga.
Lo joielièr es ara acusat d’omicidi volontari, mas lo cas a desencadenat una ondada de sosten al joielièr qu’a quitament amassat 1,6 milions de partisans sus Facebook. Divèrses partits e movements d’ultradrecha sostenon lo joielièr, del temps que las organizacions progressistas demandan que se daisse trabalhar la justícia e que se polemize pas lo cas.
Dins aqueles cases talament polarizats es pas aisit de prene una posicion. Es evident que la justícia se pòt pas exercir individualament perque seriá un retorn a la lei del mai fòrt, coma es lo cas del joielièr de Niça. Se caldriá poder fisar de la justícia e de las fòrças de seguretat. En consequéncia lo joielièr deu èsser jutjat pels sieus faches e èsser pas vengut l’icòna d’una tendéncia politica interessada. I a pas res que prejudique tant la justícia coma la pression mediatica e sociala. Ça que la, cal tanben que la justícia e l’administracion agiscan per evitar que se produsisca aquel tipe de cambriolatges, perque las victimas de la delinquéncia pòdon arribar de conclure que los jutges servisson pas a res e, aital, pòdon optar d’exercicir la justícia per lor compte.
Es evident que la justícia se pòt pas exercir individualament. Mas es tanben evident que mai de policièrs e mai de presons resolveràn pas grand causa. Benlèu mai de qualitat dels servicis publics, mai d’egalitat de la riquesa e mens de misèria.
Cal ausir l’exasperacion reala de las gents que son victimas de la violéncia e dels raubatòris. En reconeissent aquel problèma, se tracta pas d’encoratjar una justícia individuala e arbitrària, ni de far lo jòc de la recuperacion ultradrechista. Solament totas las institucions e totes los movements democratics devon cercar de resòlver los problèmas d’inseguretat amb discerniment e determinacion, per tal d’abandonar pas aquel tèma a l’extrèma drecha.
A Niça, un joielièr a tuat un dels dos panaires que raubèron son establiment. Segon las informacions qu’avèm, lo joielièr tirèt quand los delinquents èran ja defòra, en fugissent sus una motocicleta, e lo còp de fuòc ne tuèt un, dins sos 19 ans, ja conegut per la polícia per divèrses panatòris. D’autres còps òm aviá ja raubat dins aquela botiga.
Lo joielièr es ara acusat d’omicidi volontari, mas lo cas a desencadenat una ondada de sosten al joielièr qu’a quitament amassat 1,6 milions de partisans sus Facebook. Divèrses partits e movements d’ultradrecha sostenon lo joielièr, del temps que las organizacions progressistas demandan que se daisse trabalhar la justícia e que se polemize pas lo cas.
Dins aqueles cases talament polarizats es pas aisit de prene una posicion. Es evident que la justícia se pòt pas exercir individualament perque seriá un retorn a la lei del mai fòrt, coma es lo cas del joielièr de Niça. Se caldriá poder fisar de la justícia e de las fòrças de seguretat. En consequéncia lo joielièr deu èsser jutjat pels sieus faches e èsser pas vengut l’icòna d’una tendéncia politica interessada. I a pas res que prejudique tant la justícia coma la pression mediatica e sociala. Ça que la, cal tanben que la justícia e l’administracion agiscan per evitar que se produsisca aquel tipe de cambriolatges, perque las victimas de la delinquéncia pòdon arribar de conclure que los jutges servisson pas a res e, aital, pòdon optar d’exercicir la justícia per lor compte.
Es evident que la justícia se pòt pas exercir individualament. Mas es tanben evident que mai de policièrs e mai de presons resolveràn pas grand causa. Benlèu mai de qualitat dels servicis publics, mai d’egalitat de la riquesa e mens de misèria.
Cal ausir l’exasperacion reala de las gents que son victimas de la violéncia e dels raubatòris. En reconeissent aquel problèma, se tracta pas d’encoratjar una justícia individuala e arbitrària, ni de far lo jòc de la recuperacion ultradrechista. Solament totas las institucions e totes los movements democratics devon cercar de resòlver los problèmas d’inseguretat amb discerniment e determinacion, per tal d’abandonar pas aquel tèma a l’extrèma drecha.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
De plomb pel cap, un novèl filme per ma produccion a venir : Un còp èra en Occitània…
« Jutges pas e jutjat non seràs pas » çò diguèt lo Crist.
"Mas es tanben evident que mai de policièrs e mai de presons resolveràn pas grand causa": la baisha deus efectius de polícia devath la presidéncia de Sarkozy, qui parlava de seguretat a continuar, n'ei pas estada ua bona causa. Ni tanpòc la supression de la polícia de proximitat. Ne's pòt pas demandar en medish temps que n'i aja pas autodefensa e que los policièrs ne sian pas tantes com ne deverén estar.
Un afar mediatizat jos l'empèri de la passion. Res de tant nosible per la democracia. Mercé al Jornalet de pausar lo debat.
Se volèm demorar objectius, chau dire qu'aquel qu'es estat tuat es lo raubaire. La paur a jamai donat lo dreit de tirar sobre quau que siaja.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari