editorial
Los estanquets coma modèl d’accion
O avèm dich e o tornarem díser se cal: la societat occitana es anestesiada per la cultura de la subvencion. Dependre en excès de las ajudas publicas a un efièch pervèrs, perque un fum d'iniciativas lausablas s’arrèstan quand s’acaban las subvencions e lo vam de la societat demòra parcialament anestesiat. Es per aquò que l’occitanisme cultural, lingüistic, social e politic deu superar aquela estapa o, almens, la far conviure amb d'iniciativas nascudas de la basa amb lo sosten del pòble, sens cap de participacion dels poders publics, en tot devenir aital d'iniciativas mai liuras.
Lo cas dels estanquets es paradigmatic. Aqueles pichons centres de léser son pas una anecdòta e poirián èsser l'origina d’un fenomèn mai espandit e fòrça interessant. Parlam, entre d'autres, de La Tor deu Borrèu a Pau, de l'estanquet de La Portièra a Tolosa e quitament de Chez le Pépère a Bordèu. S'agís d'estanquets ont se pòt parlar la lenga e ont la cultura del país a una plaça per s'exibir sens cap de complèxe. Son d'endreches ont l’occitanitat se pòt viure plenament e ont es possible far un usatge social e normal de la lenga occitana sens que degun se sentisca estrangièr dins lo país.
Al delà, i a un element caracteristic d'aqueles estanquets: la joinesa dels lors promotors e dels lors clients. Aquò es una pròva de la vitalitat occitana e del sieu avenir encoratjant. Cal, doncas, que d'autres joves d’autres endreches promògan los lors estanquets; e cal que los mai grands lor balhem de sosten e de vam per o far. Un bon ret d’estanquets per tot lo país teisserà un bon malhum que nos ajudarà a viure amb un pauc mai de normalitat.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Plan segur que passar de la subrevida (que permeton los subsides publics) cap a una lenga vertadièrament videnta, los estanquets son utils. Osca que d'autras experienças permetran totjorn mai de portar la lenga cap al mond de la vida videnta!
"S'agís d'estanquets ont se pòt parlar la lenga": curiosa formulacion, n'ei pas dengüèras defendut de parlar 'ra luenga dens tots eths estanguets d'Occitania ! Que pensi qu'eths aimadors dera luenga noste que la deven parlar pertot entà que hàcie partida deth paisatge sonòr deth país, i en eths estanguets i en eras discotècas tanben ! Non crei pas que sie ua bona causa de s'embarrar, de's copar dera rèsta dera societat.
Audement, n'empacha pas d'aver lòcs on eths aimadors dera luenga noste e's posquen de quan en quan har trobaders, qu'ei meilèu ua bona idea; mes s'era tòca e deu estar de non pas mei depénder deras subvencions, ne soi pas segur que de taus estanguets e posquen har beneficis pro importants entà finançar ua associacion.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari