Comença una nòva annada e coma d’abitud es ora d’exprimir los bons vòts per ongan. La còla de Jornalet esperam que siá un bon an per Occitània. Volèm qu’ongan se dobriscan mai de Calandretas e mai de classas bilingüas dins las escòlas publicas. Esperam qu’aumente la senhalizacion bilingüa e qu’aumenten los corses d’occitan per adultes. Volèm que las eleccions municipalas se tradugan per un màger nombre d’elegits occitanistas dins las comunas del país; se se pòt faire, esperam de n’aver mai que jamai. Desiram que lo caumatge davale e que las perspectivas economicas se melhoren. Nos fisam tanben de que la crisi economica s’acabe e que los occitans quitem de ne patir las consequéncias.
 
Per rapòrt a França e al sieu govèrn, n’esperam puslèu pauc, mas esperam quicòm. Seriá bon que ratifiquèsse ongan la Carta Europèa de las Lengas Regionalas e Minoritàrias. Esperam que lo govèrn francés e lo president François Hollande apliquen qualques reformas descentralizairas, e que se tradugan per de poders executius e legislatius màgers per las regions. Esperam tanben que França resòlga plan sos conflictes militars en Africa e que s’acaben los combats en Mali e en Centreafrica.
 
Al nivèl europèu, veirem coma Escòcia e Catalonha decidiràn lor avenir. Independentament del resultat que sortirà dins cada país, los procèsses escocés e catalan son lo signe dels nòus tempses; arriban la prima dels pòbles e l’ensorrament de las estructuras estatalas caducas. L’avenir passa per la libertat dels pòbles e de las nacions, unidas en una Euròpa que siá lo baloard dels dreches umans, de la democracia, del progrès e de la benestança. Tanben pendent 2014 veirem d’eleccions europèas: desiram una màger preséncia d’eurodeputats occitans e amb una mentalitat occitanista. E nos cal reconéisser qu’esperam sustot de veire coma Aran, un país occitan, vendrà un territòri liure associat amb una Catalonha independenta, e coma l’occitan vendrà lenga oficiala d’un nòu estat europèu.