Los 22 e 29 de març que venon se farà l’eleccion departamentala en França tota. Aquela eleccion, en vertut del cambiament de la lei realizat en 2013, adòpta qualques cambiaments a respècte de las eleccions precedentas. Se causirà la totalitat dels conselhièrs departamentals e lor mandat serà per sièis ans. L’eleccion cantonala s’atròba suprimida e los nòus conselhs seràn de conselhs departamentals, e non pas generals coma fins ara. En consequéncia, se vei ja que i a pas tròp de cambiaments e es solament una question de maquilhatge, coma o ditz la celèbra citacion d’Il Gattopardo dins lo sens d’“o cambiar tot per que res càmbie pas”. França es un estat exemplar quand se tracta de far de grandas promessas de cambiaments estructurals que rèstan puèi letra mòrta.
 
Qué qu’arribe, a respècte d’aquelas eleccions i a un tèma que nos chepica fòrça a la còla de Jornalet. Dins las darrièras eleccions regionalas e municipalas l’occitanisme foguèt capable de bastir un discors coerent e estrambordant acompanhat d’una abila estrategia organizativa. L’aligança amb Los Verds a permés que divèrses conselhièrs regionals sián uèi de militants occitanistas e l’escomesa unitària pel movement Bastir a permés que l’occitanisme politic obtenga un bon imatge e de bons resultats electorals dins fòrça endreches. Nos estona, doncas, que l’occitanisme aja gaireben desaparegut d’aquela eleccion, al delà de qualques excepcions que Jornalet ensaja de ne far resson e que saludam.
 
Es pas cap de drama de participar a una eleccion amb un perfil bas, mas aquò deu pas èsser la tendéncia generala. Certanas eleccions fan totjorn partida d’un cicle electoral màger, e doncas cal abituar los electors a l’existéncia e la continuitat d’una opcion electorala establa. Quand una organizacion electorala exibís de nauts e de basses, exibís tanben sa feblesa e sa manca d’estructura. Almens caldriá esperar un posicionament public sus las rasons per las qualas s’eludís un determinat procès electoral, coma es lo cas. Aqueste jornal a totjorn sostengut l’occitanisme politic e electoral, e a publicat d’editorials en favor, per exemple, de Bastir. Contunham de pensar que Bastir es una excellenta plataforma politica e electorala transversala qu’a permés un progrès quantificable. Es pr’amor d’aquò que sollicitam Bastir e los autres partits occitanistas per que defalhiscan pas, per qu’ajan l’esperit de combat e per que fagan front al jacobinisme.