Lo segond torn de las eleccions departamentalas a agut lo resultat qu’avèm ja vist, e qu’ara es pas lo moment d’analisar tocant los grands resultats globals de la Republica Francesa. Mas i a ben una seguida d’aspèctes que meritan una reflexion amb un vejaire occitan. La primièra tanh al Front Nacional. Que lo sistèma electoral empedisca qu’aquel partit se consolide dins las institucions nos deu pas far desmembrar que, dins lo nòstre país, l’FN obten de resultats fòrça elevats en se plaçant coma la fòrça mai votada dins fòrça departaments. Aqueste fach obliga de far d’alianças pintorescas e de transvasaments de vòtes entre la drecha civilizada e l’esquèrra revolucionària o entre los socialistas e los regionalistas, per exemple. Tot aquò son que de paches de perdeires, que s’assolaçan en venent majoritaris gràcias a la lei electorala e als paches antiFN. Seriá ben melhor que l’FN foguèsse vencut dins las urnas d’un biais indiscutible, al primièr torn, e qu’al segond torn lo mond poguèsson fin finala votar per lo candidat que voldrián, e non pas contra lo candidat que voldrián pas.
 
En segond luòc, dempuèi lo vejaire de las minoritats nacionalas de l’Exagòn, deuriam agachar los territòris ont los regionalismes autonomistas an obtengut un bon resultat. Parlam, coma o avèm fach aquestes darrièrs jorns, del Bascoat Nòrd, de Corsega o de Bretanha. E tanben d’Alsàcia, ont Unser Land es vengut la tresena fòrça mai votada. En Occitània, coma en Catalonha Nòrd, lo resultat es estat generalament marrit a causa de las paucas candidaturas presentadas e lor paura difusion. Aquò a menat l’occitanisme a una cèrta desconeissença e a desencantament electoral. La question que se cal pausar es la seguenta: i a de melhoras condicions al Bascoat Nòrd o en Bretanha qu’expliquen aquela diferéncia? Cresèm que i a pas de diferéncias considerablas, levat d’una: lo regionalisme politic es mai organizat en aqueles endreches e son estats capables d’èsser percebuts e valorizats per una partida significativa de la populacion. E, benlèu, aquò se pòt pas far en Occitània? Que si, se pòt far. Avèm los espleches, avèm las personas, avèm la mobilizacion e avèm un cèrt sentiment d’apertenença a un pòble diferent.
 
Fin finala poiriam far una tresena reflexion restacada a las doas primièras: dins los endreches ont los movements nacionalitaris son fòrts, l’FN es flac. La melhora paret de contencion en França contra l’ultradrecha es lo regionalisme politic. S’agacham la mapa del sosten electoral de l’FN d’aquestas eleccions departamentalas, vesèm que, efectivament, lo sosten massís a l’FN es al nòrd de França e en Provença, de luòcs amb un intens sentiment jacobin francés. Aquò es quicòm que, per exemple, París vòl pas comprene, çò que fa pensar que la Republica Francesa preferís d’aver un FN fòrt que de partits regionalistas fòrts. Alavetz, l’occitanisme a un doble enjòc: gardar la tèrra e arrestar l’extrèma drecha.