Après de meses de guèrra contra l’Estat Islamic podèm dire, sens nos enganar, que los sols que van a l’afrontament amb de succèsses e de reüssidas son los curds, valent a dire: las YPG-YPJ de Siria o los peshmèrgas d’Iraq. Ni l’armada iraquiana ni l’armada siriana semblan pas d’aver gaire de succès dins lor guèrra contra los extremistas islamics del califat. Los atacs aerians de la coalicion internacionala, per se meteisses, pòdon pas véncer l’Estat Islamic perque, coma se passa dins totas las guèrras, lo contraròtle del territòri de part de l’infantariá es principal. A l’ora d’ara, doncas, l’enemic mai temut e mai asirat per l’Estat Islamic son los combatents curds.
 
Los curds an demostrat non solament un gaubi  militar, mas o an fach amb un element addicional fòrça considerable: sens violacions (conegudas) dels dreches umans, amb una fòrta preséncia de femnas combatentas, amb una reconeissença internacionala e amb la prioritat de protegir la populacion, que siá curda, iazidita o de quin autre grop etnic o religiós de la zòna. Los curds an una organizacion democratica (amb las mancas logicas d’una zòna de guèrra) e un comportament estrategic fòrça superior a aqueles dels estats politics consolidats. Los caps curds (de l’estat iraquian e sirian) sabon legir plan los tempses de la politica internacionala e quals son los interèsses en jòc de las poténcias decisivas. E sabon fòrça ben qu’aqueles tempses pòdon èsser decisius dins lor construccion nacionala.
 
D’efièch, i a fòrça possibilitats qu’una partida de Curdistan (plan probable lo Curdistan iraquian, e benlèu una partida del sirian, se capitan a se connectar territorialament) pòsca venir un estat democratic independent. En primièr luòc, aquela opcion a lo sosten implicit de qualques païses europèus, que son favorables la preséncia d’un país estable e democratic dins una zòna extrèmament volatila. Puèi Turquia, vièlh enemic dels curds, poiriá tanben èsser favorabla a un estat curd que separèsse la frontièra turca de la zòna aràbia encara conflictiva e eternalament en guèrra entre shiitas e sunnitas. E Israèl, un país fòrça influent per la politica exteriora dels Estats Units, es tanben favorable a un estat curd que poiriá venir un de sos pauques aliats dins la zòna. Los sols que serián contra (los govèrns iraquians e sirian) son a l’ora d’ara tròp flacs per o empedir. Doncas, lo temps dels curds es arribat. O es, ara o jamai.