An profechat que l’Estivada de Rodés amassava fòrça mond per debatre e presentar dins la capitala de Roergue l’Assemblada Nacionala Occitana (ANÒC). La tòca d’aquela associacion, que vòl èster transversala e integratritz, es la reconeissença d’Occitània coma nacion e, doncas, que se li reconesca lo drech d’autodeterminacion per, s’o vòl aital, se constituir dins un estat independent. E mai, l’ANÒC precisa qu’aquel estat occitan deurà èsser “de drech, democratic, social e ecologic”. Divèrsas organizacions i an aderit, e mai de personas a títol individual de pertot del país. Al delà d’aquel objectiu politic ambiciós, la nòva associacion vòl tanben promòure l’usatge de la lenga occitana, mai que mai dins l’educacion.
 
Es pas cap de secret qu’aqueste jornal considèra qu’Occitània es una nacion e, doncas, qu’a plan son drech d’adoptar l’estructura politica e l’arquitectura institucionala que vòlgan los sieus abitants. Lo debat independentista deu èsser present dins la societat occitana coma una opcion ideologica de mai. Dins aquel sens, cal pas aver paur que se’n pòsca parlar coma ipotèsi politica. Cal pèrdre la paur dels scenaris ambicioses e rompeduristas, sustot perque l’emancipacion de nòus païses es un debat viu e actual, amb d’exemples pròches geograficament e culturalament (Quebèc, Escòcia e Catalonha ne son de bons exemples). Alavetz, a pas cap de sens qu’Occitània renóncie a se dotar d’un estat perque Occitània es pas mens que Quebèc, Escòcia o Catalonha. E, sustot, perque la decision finala vendrà, coma dins los tres cases mençonats, a la volontat democratica del pòble occitan.
 
Ça que la, e mai se la redaccion de Jornalet parteja lo nuclèu ideologic de l’ANÒC, tanben volèm far qualques precisions. La nòva associacion deu èsser fòrça sonhosa per prometre pas de scenaris politics que sap que poirà pas complir ni a tèrme cort ni a tèrme mejan. Es pas cap de secret que los occitans sèm fòrça luènh dels quebequeses, dels escoceses o dels catalans per rapòrt a la consciéncia nacionala... En segond luòc, l’ANÒC deurà evitar imperativament de venir un element de distorsion de la realitat politica occitana, qu’a l’ora d’ara es ja pro flaca. En prenent en compte las paucas gents que participan e vòtan d’opcions occitanistas, la creacion d’una nòva organizacion deu pas servir solament per aver una sigla addicionala. E, fin finala, l’ANÒC deurà evitar que son activitat legitima pòsca espantar o alonhar los occitanistas non independentistas. Se son aparicion aviá de consequéncias negativas aurem fach un marrit afar. Esperam que los sieus responsables seràn sonhoses e a l’auçada.