editorial
Espanha: çò qu’es pas, çò que vòl èsser e çò qu’es de verai
Lo problèma es pas Catalonha nimai la volontat dels catalans de decidir lor avenir. Pas brica. Lo problèma es l’estat espanhòl, e sustot lo sieu govèrn del Partit Popular. Dins la campanha electorala de l’eleccion d’aqueste dimenge, en Catalonha e Aran, òm a pogut remarcar que la sola alternativa que l’estat espanhòl a prepausat es la paur. An ensajat d’espantar las gents amb de menaças de tota sòrta. An assegurat que las bancas partirián d’una Catalonha independenta, que se pagariá pas las pensions, que las gents perdrián lor nacionalitat, que se poiriá pas parlar castelhan, que degun reconeisseriá pas lo nòu estat e que lo país seriá un estat en quincanèla vengut un refugi de terroristas e de trafegants de dròga. An pas fach cap de proposicion en positiu per ensajar de convéncer los catalans de voler èsser espanhòls. E n’an fach pas cap, perque n’an trobat pas cap.
Espanha es pas Canadà nimai es lo Reialme Unit. Lo president Mariano Rajoy es pas tanpauc David Cameron. L’Espanha del sègle XXI es un país amb una nulla tradicion democratica e amb cap de respècte per la diversitat. Uèi, se los catalans, los bascos e los galècs an una cèrta autonomia es pas perque los grands partits espanhòls o volguèsson, mas perque aguèron pas d’autra causida que d’o acceptar en escambi de se garentir una transicion tranquilla de la dictatura a la democracia e perque la comunautat internacionala auriá pas permés que los dreches nacionals d’aquelas minoritats contunhèsson d’èsser alebats. Espanha es pas tanpauc França, ont la maquinària estatala es estada capabla, en dos sègles, de menar sa diversitat culturala al lindal de l’extermini. L’administracion francesa a pas d’arma e aplica las leis jacobinas amb un man de fèrre. França es eficienta dins sa politica centralista e uniformizanta e Espanha sauneja d’èsser coma França, mas sa cultura politica e son administracion son fòrça luènh de l’eficacitat glaciala francesa.
Espanha sembla fòrça Turquia, un país ont se respècta pas los dreches de las minoritats, ont los partits politics son illegalizats, ont i a fòrça empediments administratius per votar, ont las grandas entrepresas e las bancas an una relacion tròp estrecha amb l’estat, ont los mèdias son pas liures, ont las ONG internacionalas denóncian de torturas policièras e ont los militars apareisson sovent sus la scèna politica.
Espanha es pas Canadà nimai es lo Reialme Unit. Lo president Mariano Rajoy es pas tanpauc David Cameron. L’Espanha del sègle XXI es un país amb una nulla tradicion democratica e amb cap de respècte per la diversitat. Uèi, se los catalans, los bascos e los galècs an una cèrta autonomia es pas perque los grands partits espanhòls o volguèsson, mas perque aguèron pas d’autra causida que d’o acceptar en escambi de se garentir una transicion tranquilla de la dictatura a la democracia e perque la comunautat internacionala auriá pas permés que los dreches nacionals d’aquelas minoritats contunhèsson d’èsser alebats. Espanha es pas tanpauc França, ont la maquinària estatala es estada capabla, en dos sègles, de menar sa diversitat culturala al lindal de l’extermini. L’administracion francesa a pas d’arma e aplica las leis jacobinas amb un man de fèrre. França es eficienta dins sa politica centralista e uniformizanta e Espanha sauneja d’èsser coma França, mas sa cultura politica e son administracion son fòrça luènh de l’eficacitat glaciala francesa.
Espanha sembla fòrça Turquia, un país ont se respècta pas los dreches de las minoritats, ont los partits politics son illegalizats, ont i a fòrça empediments administratius per votar, ont las grandas entrepresas e las bancas an una relacion tròp estrecha amb l’estat, ont los mèdias son pas liures, ont las ONG internacionalas denóncian de torturas policièras e ont los militars apareisson sovent sus la scèna politica.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
#9 La Turquia es una Republica dempuèi longtemps. Foguèt modernizada après la guerra de 14 per un cert Mustafa Kemal ataturk (paire dels turcs) sul model del centralisme francés (los kurdes vos ne diran quicòm). Es el qu'aboliguèt lo califat otoman, que latinizet l'ortograf (dins un socit d'educacion populara) e que donèt lo drech de vote a las femnas.
Lo partit d'Erdogan es pas dins aquela tradicion. Alara cal pas dire de bestiesas tanpauc!
podèm qu'aprovar aquesta analisi, mai la comparason amb Turquia es tota de guingamboi, manca l'islam e lo califat, ço qu'explica que bascos e catalans son pas bombardejats coma lei curds
#7 Es pas un estat de drech la Turquia?
Jo que tròbi lo comparèr dab Turquia totun excessiu. Ne denegui pas la bestiessa nacionalista de l'actuau governament espanhòl, mes Espanha qu'ei, per aquò, ua democracia e un Estat de dret.
Tanben l'arrecul de la lengas minoritàrias de França que dèu, solide, hèra a l'accion eficaça de l'aparelh politico-administratiu francès, mes qu'esto causat sustot per l'adesion deus interessats eths medishs, convençuts qu'èran (e n'èra pas faus, dens lo contèxte deus sègles precedents) que de parlar francès (e sonque) qu'èra lo sol mejan de pujar sociaument.
Enfin, la dominacion culturau e economica de Paris sus la resta de França n'a pas jamei avut d'equivalent en Espanha...
#4 Tot l'occianisme a l'uelh mes a l'eleccion de Catalonha. As pas rason
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari