La creacion e l’aviada, dijòus passat, de l’Ofici Public de la Lenga Occitana (ÒPLO), es sens dobte la nòva mai importanta de l’an per l’occitan. Per començar, cal felicitar sos impulsors e fòrça paticularment Dàvid Grosclaude, que sens el l’ÒPLO seriá pas uèi una realitat. Sa constància e sa militància meritan lo nòstre mai sincèr omenatge. En segond luòc, tanben cal felicitar las administracions regionalas que s’i son apondudas, e tanben las autras administracions qu’an vist lo besonh d’aver aquel esplech. Es pas ges d’azard que lo nòu organisme aja son sèti al Rectorat de Tolosa. Es, doncas, un grand succès, perque la politica publica de redreiçament lingüistic deu implicar lo maximal nombre d’administracions de totes los nivèls: local, regional e estatal.
 
Ara ven als nòus responsables de l’ÒPLO d’aviar  rapidament de proposicions e de projèctes. Se pòt pas pèrdre ni una minuta perque avèm perdut de decennis entièrs. I anam fòrça mai tard que los bascos, los bretons o los còrses, mas i a pas res de perdut encara. Los bascos, los bretons e los còrses an una situacion lingüistica e culturala mens afeblida que los occitans per la simpla rason qu’an qualques institucions —e mai s’encara son plan paucas—que jògan en lor favor. Per carrièras e sens las associacions se pòt far fòrça trabalh, sens cap de dobte, mas la batalha es del tot perduda se se compta pas amb la complicitat e lo supòrt de las administracions. L’ÒPLO es, per tant, una pèça fondamentala per començar de revirar la situacion
 
La còla de Jornalet nos permetèm de far una primièra proposicion que cresèm fondamentala pel redreiçament cultural e per la reconquista de l’usatge social de la lenga occitana. Parlam del besonh de dotar lo país de mèdias en lenga occitana e informativament centrats en Occitània. Una linha interessanta poiriá èsser lo sosten institucional als mèdias existents, mas una via encara mai utila seriá la creacion d’una corporacion regionala de ràdio-television occitana, de caractèr public e qu’impliquèsse totas las regions possiblas, amb una programacion culturala, informativa e infantila exclusivament en lenga occitana. Sustot, deuriá totjorn defugir lo folclorisme e deuriá aver un nivèl professional omologable a las autras televisions e ràdios d’Euròpa. A l’ora d’ara lo còst d’un projècte coma aquel es fòrça mai bas que jamai. La tecnologia necessària s’es desencarida e poiriá aver probable una part de finançament privat per la via de la publicitat e del patrocini.