editorial
Islamizacion e francizacion: un afar d’alienacion nacionala
Occitània a viscut darrièrament un dels episòdis mai patetics e mai evidents d’alienacion nacionala. Fa qualques jorns, dins l’encastre de la tension sociala e politica provocada pels atemptats islamistas, un grop de personas d’extrèma drecha participèron a un rassemblament a Montpelhièr contra l’islamizacion del Vièlh Continent e de França en particular. Los manifestants, mens de 200, respondián aital a la crida del grop ultradrechista alemand Pegida, e s’acampèron en brandissent de bandièras francesas, e tanben catalanas e occitanas. D’un vejaire quantitatiu, doncas, podèm afirmar sens marge d’error que la manifestacion foguèt una revirada categorica.
Los manifestants cridèron contra l’arribada de personas estrangièras pr’amor que, segon lor opinion, provòcan un desplaçament cultural e religiós. Dins aquel sens, afirmèron literalament: “refusam la destruccion de la nòstra identitat per l’invasion de la nòstra tèrra”. Es estonant que los que disián aquò foguèsson d’occitans en defensa de l’identitat, sens s’avisar quitament que poiriá èsser un lèma perfièchament utilizable en Corsega per rapòrt als residents continentals o e mai en Occitània a causa del procès de culturicidi dessenhat e aplicat per l’administracion francesa. Doncas, los occitans que participèron a aquela manifestacion a Montpelhièr en defensa de l’identitat francesa son pas que la pròva mai evidenta del succès d’aquela politica d’alienacion nacionala, qu’a transformat un segment de la societat occitana en l’avantgàrdia de la defensa de las esséncias francesas.
Es a causa d’aquò que la redaccion de Jornalet quitarem pas jamai de denonciar doas causas: aquel procès de remplaçament de l’identitat occitana per l’identitat francesa, e tanben los occitans que, sens n’èsser conscients, venon de susvelhants d’aquela politica dessenhada dins los burèus de l’ÈNA e del govèrn exagonal. Cal denonciar de contunh aquela situacion, per astre pas majoritària, per fin de recuperar nòstra coeréncia nacionala. Senon, los occitans demorarem tan perduts, que ne poiràn profechar tant los islamistas radicals coma los nacionalistas jacobins.
Los manifestants cridèron contra l’arribada de personas estrangièras pr’amor que, segon lor opinion, provòcan un desplaçament cultural e religiós. Dins aquel sens, afirmèron literalament: “refusam la destruccion de la nòstra identitat per l’invasion de la nòstra tèrra”. Es estonant que los que disián aquò foguèsson d’occitans en defensa de l’identitat, sens s’avisar quitament que poiriá èsser un lèma perfièchament utilizable en Corsega per rapòrt als residents continentals o e mai en Occitània a causa del procès de culturicidi dessenhat e aplicat per l’administracion francesa. Doncas, los occitans que participèron a aquela manifestacion a Montpelhièr en defensa de l’identitat francesa son pas que la pròva mai evidenta del succès d’aquela politica d’alienacion nacionala, qu’a transformat un segment de la societat occitana en l’avantgàrdia de la defensa de las esséncias francesas.
Es a causa d’aquò que la redaccion de Jornalet quitarem pas jamai de denonciar doas causas: aquel procès de remplaçament de l’identitat occitana per l’identitat francesa, e tanben los occitans que, sens n’èsser conscients, venon de susvelhants d’aquela politica dessenhada dins los burèus de l’ÈNA e del govèrn exagonal. Cal denonciar de contunh aquela situacion, per astre pas majoritària, per fin de recuperar nòstra coeréncia nacionala. Senon, los occitans demorarem tan perduts, que ne poiràn profechar tant los islamistas radicals coma los nacionalistas jacobins.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Independéncia abans de se la ganhar sau terren, te la ganhas dens lo cap. Lo jorn qu'una classa barra, qu'un inspector d'academia t'emmoscalha per l'ensenhament dens un collègi, s'au lòc d'anar chomicar devant las pòrtas de l'administracion francesas li dises : Ok, se podem pas ensenhar a l'escòla ensenharam per carrèiras, dens un cunh, un caire, un abric a pobèlas, una bòrda coma fesèvan los Camisards, mès podetz far mei que dire, la lenga passarà, qué vòs que te responde lo tipe ? S'apela l'assumança. Es aquí lo premèir grad d'independéncia. Shau de pas confónder independéncia, autoderminacion e nacionalisme.
#5 L'identitat mon vièlh Che, [soi benlèu un gròs tòni, mas] ai comprés que favas de dequé pòt èstre.
Pausave la question de se parlar d'identitat occitana es pas se ficar d'abòrd per un terrenc fangassièr que pòt avenar los discorses faicizants.
Agacha, cossí reagissèm quand nos parlan d'identitat francesa? a ieu me fot un vòmi, atanben perdequé tornar escullar los meteisses tèrmes? l'identitat occitana? dequé parlam? dels parlants de l'occitan? del monde que viu sus l'espaci occitan?
Dequé es aquò l'identitat francesa? dequé es aquò l'identitat occitana?
Las responsas fornidas a aquel debat "vièlh" per l'article de D. Sumien efectivament se capitaràn justas en plen per çò qu'arregarda catalonha, me sembla, es a dire que sola l'independéncia (recuperada, que foguèt dejà indenpendenta me sembla) podrà gandir per de temps la pratica del catalan, e benlèu de l'occ aranés.
Ensajar d'aplicar la solucion independentista aicí [per la question de la lenga] me sembla per un molon de rasons que... es un emplastre sus una camba de fusta per o dire folkloricament.
Cossí que ne vire mas questions pretòcan pas l'independentisme mas l'ideologia nacionalista que lo devança.
Es que los concèptes d'identitat occitana, de pòble occitan, de nacion occitana son utilles en fin finalas, au respècte de l'objectiu de manten e d'espandiment de la pratica, metem, comunicativa, de la lenga ?
Ont es que pòt faire milhoras nòstras vidas lo nacionalisme occitanista?
Que siague clar : politicament ai pas res contra l'independentisme occitanista. Solament soi pas ges ganhat de dire que siague pertinent per la question de l'occitan.
#3 Qu'es aquò l'identitat occitana ? Per far cort, demandatz-vos çò qu'es l'identitat. Aquò vos serà ja fòrça compolicat, veiretz. Mas respondètz çaquelà a la question en occitan, e auretz al mens una responsa possibla. Ajustatz totas las responsas possiblas en occitan, e benlèu començarertz d'entreveire çò que poiriá èsser. L'occitanitat non es dins l'identitat, mas dins la lenga que la ditz. Que venga a se calar, coma o vòl lo nacionalisme francés, e tot s'abausa, dins lo grand triomfe de la xenofobia pseudo-repiublicana francesa.
#3 responsa: http://opinion.jornalet.com/206
Question ja anciana, amb de responsas ja fornidas.
Dequ'es aquò l'identitat occitana ? En faguent valer la nocion d'identitat occitana, me sembla que los occitanistas nos metèm d'ausida sus un ròdol confús.
Aquò restarà totjorn de bon ramassar per los faicistas.
Me sembla atanben que s'emplega una ideologia [qu'atròbe un brave pauc] farlabicada : lo nacionalisme (una lenga = un pòble e patin cofin ).
Lo drapèu, l'imne, l'istòria nacionala, l'identitat nacionala, qué sabe ieu... Onte aquò pòt menar, onèstament pause la question ?
Sus lo territòri grandaràs de l'occitan sus l'estat francés, entre primo e neo locutors devèm èstre a tot petar un pichòt centenat de milièrs. Saiqu'ambe la mortalitat dels "primos" dins 20 ans serem pas la mitat o lo terç.
Dins una situacion aital, a dequé servís de s'embarrassar d'una ideologia nacionalista ?
Es qu'es una prioritat ?
Dequé pòt faire avançar au respècte de la situacion de la lenga d'òc sus l'estat francés ?
Es qué lo combat per la vida de nòstra lenga cau que jonte ambe lo combat per la vida d'un mite nacional ?
Es que los concèptes d'identitat occitana, de pòble occitan, de nacion occitana son utilles en fin finalas, au respècte de l'objectiu de manten e d'espandiment de la pratica metem, comunicativa, de la lenga ?
Que siague clar : ieu aborrisse lo nacionalisme francés.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari