Quatre ans son passats ans dempuèi que nasquèt Jornalet e, coma cada còp que fasèm un anniversari, consagram l’editorial a parlar de nosautres.
 
Quatre ans son passats e avèm ja la percepcion que fasèm partida de la vida vidanta de fòrça occitans que legisson, pensan o escrivon amb nosautres. Èra justament la tòca de crear aqueste mèdia: venir una abitud de cada jorn o de cada setmana per una comunautat de mai en mai creissenta de legeires. E mai se lo nòstre trabalh es totjorn benevòl, avèm mai que jamai lo gaug e lo plaser d’aportar lo nòstre gran de sable a la revitalizacion de la nòstra lenga. Per aquò volèm grandmercejar los legeires, los collaboradors, lo conselh lingüistic de Jornalet, los opinants e los amics que nos ajudan a far avançar aqueste projècte. E, solide, los sòcis d’Amics de Jornalet, los anonciaires e los que mandan de dons e nos ajudan a finançar o projècte, e tanben las personas, los collectius e las institucions que nos donan un còp de man. Res de tot aquò seriá pas possible se manquèsse qualqu’un d’aqueles elements mençonats.
 
Coma o avèm fach en d’autras escasenças, volèm presentar en aqueste editorial d’anniversari qualques donadas sul jornal. En quatre annadas avèm agut mai de 980 000 vesitas de part de 278 000 usatgièrs unics (en multiplicant per cinc los usatgièrs unics del primièr an), e eles an vesitat 2,5 milions de paginas. A cada vesita se dobrís una mejana de 2,6 articles. Una donada fòrça considerabla: lo 48,80% de personas que vesitan lo sit de Jornalet i tornan dins lo futur. La majoritat de vesitaires son dels territòris occitans, e mai se lo jornal recep de vesitaires de tota la planeta, es a dire qu’avèm agut de legeires de 175 païses del Mond. Per las vilas, la primièra vila en nombre de vesitaires es Tolosa qu’egaliza amb Barcelona, seguida de París, Montpelhièr, Bordèu e de la Val d’Aran.
 
La sola donada negativa es qu’unicament l’1,90% dels legeires an lor navigador d’Internet configurat en lenga occitana, una possibilitat qu’es ben reala mas que solament una partida minuscula de la populacion occitana fa servir. Ne profecham per vos encoratjar d’o far, perque aquò a pas cap d’impacte sul vòstre ordenador mas, per contra, es una donada qu’ajuda a visualizar la preséncia de l’occitan sul ret, e de rebucada poiriá qualque jorn encoratjar las grandas entrepresas a far de programas e de sistèmas operatius en la nòstra lenga. Se nosautres o demandam pas, cossí podèm esperar qu’una entrepresa plaçada en Califòrnia o en Japon emplegue la lenga occitana?
 
Globalament, al delà d’aqueste ponch, aquelas donadas ofrisson un bilanç plan positiu de l’impacte social de Jornalet e validan, encara un còp, que fasiá mestièr de verai de crear un jornal en occitan. Es pas vertat que los occitans vòlgan pas de mèdias en occitan. Aquò vòl dire que i a un espaci immens encara de cobrir amb de nòus mèdias e amb l’adaptacion lingüistica d’autres ja existents, coma pòdon èsser las televisions e las ràdios publicas, per exemple. Coma o avèm ja dich d’autres còps, los occitans an de besonh tanben d’un espaci occitan de comunicacion que nos explique la realitat amb un vejaire occitan. Una nacion se morís sens un espaci pròpri de comunicacion ont se pòsca veire rebatuda. Se los occitans consuman solament de mèdias franceses, venon fin finala de franceses, coma es natural e inevitable. Pr’amor d’aquò, dempuèi quatre ans aqueste jornal es una pèira de mai per bastir la nòstra trencada de sostenement e esperam qu’ansin, dins lo futur, sorgiscan mai de pèiras per far mai fòrta aquela paret. Fin finala, e coma cada an, volèm remembrar qu’aqueste mèdia es gratuit per totes e qu’aquò o cambiarem pas. Ça que la, avèm un deficit financièr cada an e vos demandam donc, se nos volètz ajudar, de jónher l’associacion dels Amics de Jornalet.