Los pòbles minorizats coma lo nòstre son sovent de victimas d’un nacionalisme exclusiu practicat pels estats minorizants, que cèrcan de destruire la diversitat culturala per se poder impausar. Los pòbles qu’an ensajat de se liberar en imitant lo nacionalisme exclusiu de l’empèri capitan mal, mas, per contra, los que valorizan la diversitat reüssisson ben. En Catalonha o an comprés, e es aital qu’avèm vist de femnas abilhadas amb un vel islamic brandir l’estelada en tot manifestar per l’independéncia de Catalonha dins un encastre de granda diversitat culturala. En Catalonha i a de musulmans que son d’elegits independentistas. Se lo movement occitan aviá aquela capacitat d’inclure totas las personas que se sentisson exclusas per la Republica francesa, auriam una societat inclusiva qu’auriá la legitimitat e la fòrça necessàrias per viure e decidir al país, per recuperar la nòstra lenga e cultura dins l’encastre d’una societat mai justa que valorizariá la diversitat culturala de totes los occitans. Es solament en defendent la diversitat lingüistica e culturala que podèm defendre l’occitan.
 
Legiguèrem diluns passat dins la tribuna de Domergue Sumien una critica del darrièr trabalh de Sèrgi Viaule. Es una traduccion vèrs l’occitan d’un libre original en francés d’Hamid Zanaz entitolat L’androna islamica. Aquel libre se presenta coma una pretenduda critica de l’alienacion religiosa, mas es un panflet islamofòb que desvolopa una vision primària qu’identifica islam, islamisme e terrorisme. Lo traductor nos a mandat lo libre a la redaccion de Jornalet. Dins la letra qu’acompanha lo mandadís, lo traductor prevei ben que ne refusarem la divulgacion e se mòstra condescendent amb la redaccion d’aqueste jornal, e mai se, segon el avèm “causit lo camp dels islamoesquerristas”. Viaule escriu tanben d’articles per Jornalet e los publicam amb grand plaser quand fan pas l’apologia del racisme e de la xenofobia. Per contra, aquela traduccion l’avèm recebuda amb grand chepic. L’occitan es una lenga que se bat per subreviure, e se pòt pas permetre de publicar de panflets que fomenten l’òdi contra d’autres occitans.
 
Nos inquieta fòrça l’islamofobia creissenta al país, que luènh d’integrar los centenats de milièrs d’occitans de tradicion islamica, ne potencializa lor exclusion e alimenta lo jihadisme. O disiam dins un editorial a prepaus dels atemptats de Brussèlas, se volèm arrestar aqueles masèls, cal considerar l’islam europèu coma un aliat que nos ajudarà a combatre lo wahhabisme. Mas nos inquieta mai encara l’islamofobia creissenta dins l’occitanisme, perque asira los occitans d’autras originas e d’autras culturas que patisson lo meteis mesprètz del jacobinisme que nos escana, perque es racista e deslegitima la lucha per la liberacion nacionala d’Occitània. Lo nòstre país lo bastirem totes los occitans ensems, sián de tradicion crestiana, musulmana o rastafari.
 
Legissiam dins un editorial de la revista Monato una reflexion escricha per un ciutadan bèlga que volèm partejar: “Aqueste matin quand tornavi a l’ostal jos la pluèja ai rescontrat una femna musulmana. L’ai saludada amb un sorire, e ela m’a tornat la saludacion amb un sorire de jos son vel. Aquò es estat la miá e la siá granda contribucion contra lo terrorisme”.