“Amagatz aqueles drapèls occitans e catalans que pòdon excitar las tensions regionalistas”, çò disiá dimarts passat a Tolosa l’agent del protocòl regional dins l’encastre d’una vesita de la ministra de l’educacion francesa dins un licèu mondin. “Cal pas irritar los montpelhierencs” çò justificava. A la fin, solament los drapèls francés e europèu decorèron l’eveniment.
 
Una bandièra, tanben nomenada drapèl, pavelhon o estandard, es pas qu’un tròç de tela, sovent rectangular, fixat per un costat a un baston que servís coma simbòl o senhal d’una nacion, d’un estat, d’una nacion, d’un país, d’una vila, d’una dinastia, d’una autoritat, d’un partit, d’una associacion, d’una societat, etc. Tanben se fa servir  per identificar de situacions juridicas, militaras... e quitament se pòt emplegar amb de tòcas decorativas.
 
Actualament lo drapèl blau, blanc e roge es lo simbòl oficial de l’estat francés, e lo trobam omnipresent acompanhat de la devisa monolingüa “liberté, égalité, fraternité”. Se ditz qu’aquel drapèl apareguèt durant la Revolucion francesa coma resultat de la combinason de las colors roge e blau de París e de la color blanca del rei de França e se n’atribuís la creacion a l’aristocrata auvernhat Gilbèrt dau Motier de La Faieta. Mas luènh de las valors de libertat, egalitat e fraternitat, aquel drapèl significa per qualques unes lo colonialisme, l’imperialisme, e sustot, la desculturacion e l’alienacion del nòstre pòble e la crisi sociala que n’a resultat a l’ora d’ara. Lo drapèl blau, blanc e roge nos remembra que sèm obligats de quitar d’èsser occitans per tal d’èsser franceses. Representa una preson de pòbles e de lengas e un país que gràcias a sa concepcion de la democracia nos permetrà de causir se volèm que son president siá un corromput drechista o ben una faissista xenofòba.
 
De l’autre costat, la bandièra occitana es eissida de la crotz dels comtes de Tolosa, qu’es pasmens un simbòl que trobam istoricament endacòm mai. Òm i apond sovent la santa estela del Felibrige per que sa representacion concernisca tot lo pòble occitan. Aquel simbòl a perdut completament sas connotacions de crotz crestiana e de simbòl comtal per venir un senhal de revendicacion de tot lo pòble que ten la lenga d’òc. A l’ora d’ara, la bandièra occitana representa un país que vòl viure e una lenga que se vòl pas calar.
 
Fàcia al drapèl que simboliza l’alienacion culturala, l’imposicion d’una lenga e la mòrt de las autras, avèm lo drapèl que simboliza la lenga dins lo multilingüisme, la cultura dins la multiculturalitat, la coexisténcia e la convivéncia.  Per totas aquelas rasons, la còla de Jornalet voldriam demandar als servicis de protocòl de Carole Delga: "Sabètz qual es lo drapèl que nos irrita?"