editorial
Lo 4% es tròp
Las ràdios privadas francesas e los mèdias francofòns quichan los elegits per que refusen la lei que garentís una quòta del 4% de musica dins las lengas territorialas de França autras que lo francés. E mai s’aquela lei foguèt aprovada en julhet passat per l’Assemblada francesa, lo Senat a sostengut las ràdios privadas en demandant una relectura per aquel projècte que considèra coma “dificilament aplicable”.
“Serètz lèu obligats d’escotar de cançons en occitan o en breton sus OÜI FM?”, çò demandava Les Échos. Vos imaginatz d’escotar Joanda, Mauresca, Goulamas’K, Rosina de Pèira o los Gojats of Hedars sus Europe 2 o France Culture? Patiriam sul pic de crisis d’epilepsia, coma las que provocavan aqueles episòdis dels Pokémons sus las televions japonesas. En mai d'aquò, vendriam de personas amb de cultura! Bon Dieu!
TanbenLes Échos publica: “Per las ràdios privadas, aquela quòta es pas aplicabla perque las cançons en còrs o en creòl son pas dins lor linha editoriala mas tanben, segon elas, perque i a pas pro de tròces per se conformar a aquela obligacion”. Es verai, o venèm de verificar en tot vesitar lo sit paraulas.net. Los grands festenals de musica occitana que i avèm assistit aqueste estiu passat èran pas qu’una illusion.
La còla de Jornalet volèm mercejar los mèdias francofranceses. Nos an desliurats d’aver de cultura! A causa d’un petit ponhat d’elegits franceses, que provenon de Bretanha o Guadelope, mal influenciats per de prepauses separatistas antirevolucionaris, lo pòble occitan èrem expausats a la dobertura d’esperit en escotar de musica sus la ràdio, a la coneissença de la creacion musicala dins las lengas dels nòstres vesins, e sustot a la coneissença de la creacion musicala en lenga del país! Macarèl, quina crisi morala!
Comprenèm plan que la tòca d’aqueles mèdias es l’enriquiment de la lenga francesa, l’obligacion de l’utilizar e de la defendre en tant que lenga de la Republica (article 2 de la Constitucion de 1958), de n’assegurar la primautat fàcia als pateses e autras lengas inferioras. E ben, se cèrcan de preservar aquelas valors jacobinas de la grandor e de l’universalitat de la Republica, una e indivisibla, un 4% de ràdio en patés, aquò seriá la fin de la lenga de Molière, de Voltaire e d'Hugo e de las idèas revolucionària, dels dreches de l'òme e de tota civilizacion.
“Serètz lèu obligats d’escotar de cançons en occitan o en breton sus OÜI FM?”, çò demandava Les Échos. Vos imaginatz d’escotar Joanda, Mauresca, Goulamas’K, Rosina de Pèira o los Gojats of Hedars sus Europe 2 o France Culture? Patiriam sul pic de crisis d’epilepsia, coma las que provocavan aqueles episòdis dels Pokémons sus las televions japonesas. En mai d'aquò, vendriam de personas amb de cultura! Bon Dieu!
TanbenLes Échos publica: “Per las ràdios privadas, aquela quòta es pas aplicabla perque las cançons en còrs o en creòl son pas dins lor linha editoriala mas tanben, segon elas, perque i a pas pro de tròces per se conformar a aquela obligacion”. Es verai, o venèm de verificar en tot vesitar lo sit paraulas.net. Los grands festenals de musica occitana que i avèm assistit aqueste estiu passat èran pas qu’una illusion.
La còla de Jornalet volèm mercejar los mèdias francofranceses. Nos an desliurats d’aver de cultura! A causa d’un petit ponhat d’elegits franceses, que provenon de Bretanha o Guadelope, mal influenciats per de prepauses separatistas antirevolucionaris, lo pòble occitan èrem expausats a la dobertura d’esperit en escotar de musica sus la ràdio, a la coneissença de la creacion musicala dins las lengas dels nòstres vesins, e sustot a la coneissença de la creacion musicala en lenga del país! Macarèl, quina crisi morala!
Comprenèm plan que la tòca d’aqueles mèdias es l’enriquiment de la lenga francesa, l’obligacion de l’utilizar e de la defendre en tant que lenga de la Republica (article 2 de la Constitucion de 1958), de n’assegurar la primautat fàcia als pateses e autras lengas inferioras. E ben, se cèrcan de preservar aquelas valors jacobinas de la grandor e de l’universalitat de la Republica, una e indivisibla, un 4% de ràdio en patés, aquò seriá la fin de la lenga de Molière, de Voltaire e d'Hugo e de las idèas revolucionària, dels dreches de l'òme e de tota civilizacion.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
#3 Massilia e Lo Còr de la Plana existisson totjorn...
#3 I a tanben de musica catalana de qualitat, cal pas badinar amb aquò.
#2 Badinas? La musica occitana de qualitat existís! Dins quina planeta as passadas las darrièras annadas. I a Moussu T e lei jovents, La mal coiffe, lou seriòl, gadaltzen, Manu Théron, Gigi de Niça... Te parli pas dels istorics, de grops qu'existisson pas mai mas que daisseron sa musica: Massilia, Lo còr de la plana... En Catalonha una lei semblanta (25 % de musica en catalan per las ràdios) ajudèt a visibilizar, e donc a far possible, a sosténer la musica catalana de qualitat. Per que segur que se te cal far passar aquel 4 % de musica en occitan, aprèp d'aver pro romegat, causiràs aquela musica en lenga occitana de mai qualitat. Se que non las gents canviaràn lo dial. La musica en occitan es mai en avant que l'occitanisme.
Aprep personalament soi contra los quotas... Mas sabi que los occitanistas (lo monde que creson pas a l'occitan) seran los primiers de desfendre aquò en tot se diguant qu'es lo sol miegjan d'aver d'occitan sus las ondas... Conselhi a d'aquel monde d'escotar de musica en lenga occitana, veiran que i a de qualitat
"Les Echos" s'enganan... Coma la lengas minorisadas son lengas de France, son ja comptadas dins los quotas obligatòris de cançon francesa
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari