Lo 16 d’octòbre que ven serà un jorn istoric per Occitània: l’evesque de Pàmias, Jean-Marc Eychenne, demandarà perdon per la Crosada contra los catars. Segon lo comunicat de la diocèsi de Pàmias, Coserans e Mirapeis, se demandarà “perdon al Senhor d’aver participat per certans dels nòstres membres e certanas de las nòstras institucions a d’actes contraris a l’Evangèli”. Aquel jorn, a 15h, se farà pas una messa mas una liturgia per demandar perdon, l’evesque lavarà de pès, Muriel Batbie Castell cantarà lo Pater catar, e se farà una caminada silenciosa al Prat dels Cremats.
 
Quand demandam perdon, assumissèm que lo mal qu’avèm provocat nos a ferits tanben de qualque biais, e ensajam de dobrir un canal empatic amb lo greujat en tot preparar un dialòg per garir la ferida qu’avèm provocada. Quand demandam perdon, assumissèm la nòstra responsabilitat e arribam a un acòrdi amb lo greujat per restituir e reparar lo mal qu’avèm causat. Constatam amb jòia que lo dialòg de l’evesque amb l’occitanisme s’es tengut, se ten e se tendrà. Ara esperam que l’iniciativa de l’evesque de Pàmias s'acompanhe d’una tièra de mesuras coma una ofèrta generalizada de messas en occitan, de corses de lenga e cultura occitanas dins los locals parroquials de la diocèsi, la cession de qualques locals parroquials a las Calandretas e la collaboracion activa a la creacion culturala en lenga d’òc.
 
En mai d’aquò, sèm fisançoses que l’engatjament de monsénher Eychenne s'estenda al Vatican, a l’estat francés e a totes los responsables a causa de qui a l’ora ara los occitans sèm una societat alienada e desculturada. La jornada del 16 d’octòbre a Montsegur se deu repetir tant de còps coma caldrà per restituir lor dignitat a totes los occitans greujats de Medòc a la Tèrra Brigasca: los girondins reprimits, los barbets, los crocants, los faidits, las beguinas, los umiliats amb lo bonet d’ase, los que mandèron morir dins las trencadas, los que patiguèron la vergonha e transmetèron pas lor lenga als enfants, los qu’an recebut una lenga estrangièra dels aujòls, los papets que ploran per que comprenon pas la lenga de lors felens, e totes los Joans Petits anonims de l’istòria del país. Una dignitat que se deu restituir tanben a totas las femnas qu’an patit a causa d’un patriarcat que saique aurián pas trobat se los occitans aguèssem pogut escriure la nòstra istòria. E tanben a totes los nòus occitans, qu'e mai son venguts al país de la convivéncia e del paratge, rescontran una societat racista e intoleranta, d’un mond alienats.
 
La còla de Jornalet mercejam e reconeissèm l’iniciativa de monsénher Eychenne. Cresèm vertadièrament que sa demanda de perdon es sincèra, que comportarà d’iniciativas coma las que venèm de mençonar e qu’aurà de conseqüéncias beneficas per totes. Per lo pòble occitan es una reconeissença fòrça importanta. Per Eychenne, de son accion pòt resultar son inscripcion dins lo libre d’aur dels actors màgers de l’istòria d’Occitània. Se poiriá far verdejar lo laurièr?