editorial
Sèm encara aicí
Çò que se passa uèi a Montsegur es un eveniment istoric màger. Pas solament per la region que foguèt tocada per la Crosada, mas per Occitània tota. Es lo primièr còp dins l’istòria que se demanda lo perdon per un crime comés contra una partida del nòstre pòble, una escasença que devèm reconéisser e aprofechar.
Diluns passat, lo president de Catalonha, Carles Puigdemont, diguèt a Madrid, davant dètz ambaissadors —dont lo de França— e un fum de jornalistas internacionals, que la Val d’Aran es una part de la nacion occitana, e que sa lenga, l’occitan, es oficiala en Catalonha tota. En mai d’aquò, Puigdemont, expliquèt qu’a causa de son identitat nacionala, lo Parlament de Catalona a reconegut a la Val d’Aran son drech d’autodeterminacion, çò es lo drech qu’an los pòbles a dispausar d’eles meteisses. Es lo primièr còp dins l’istòria que lo president d’un país ditz als diplomatas e a la premsa internacionala qu’existís la nacion occitana, e qu’es un pòble qu’a lo drech d’èsser.
An donat lo nom del país a una region administrativa francesa, e ara es imprescindible de mostrar que sèm pas un pòble mòrt ni mai un remembre de l’istòria. Profechem, doncas, de totas aquelas oportunitats que nos arriban per mostrar al Mond, e sustot als nòstres compatriòtas —occitans sens o saber— que sèm encara aicí.
Ara, l’occitanisme es davant una bona ocasion de tombar pas dins las abitualas luchas intèrnas e de far una demostracion de fòrça civica, revendicativa, festiva, democratica e pacifica. Cresèm qu’es l’ora d’organizar una autra manifestacion Anem Òc! per la lenga occitana, aqueste còp unitària, amb la participacion de totes e amb de revendicacions consensualas de tot l’occitanisme. Cresèm qu’es a Marselha que la cal far, e lo 75% de legeires qu’an participat al nòstre sondatge i son d’acòrd. A travèrs d’aquestas linhas, la còla de Jornalet nos metèm al servici dels collectius que voldràn bastir lo nòu comitat Anem Òc! a qui donarem lo nòstre sosten incondicional.
Diluns passat, lo president de Catalonha, Carles Puigdemont, diguèt a Madrid, davant dètz ambaissadors —dont lo de França— e un fum de jornalistas internacionals, que la Val d’Aran es una part de la nacion occitana, e que sa lenga, l’occitan, es oficiala en Catalonha tota. En mai d’aquò, Puigdemont, expliquèt qu’a causa de son identitat nacionala, lo Parlament de Catalona a reconegut a la Val d’Aran son drech d’autodeterminacion, çò es lo drech qu’an los pòbles a dispausar d’eles meteisses. Es lo primièr còp dins l’istòria que lo president d’un país ditz als diplomatas e a la premsa internacionala qu’existís la nacion occitana, e qu’es un pòble qu’a lo drech d’èsser.
An donat lo nom del país a una region administrativa francesa, e ara es imprescindible de mostrar que sèm pas un pòble mòrt ni mai un remembre de l’istòria. Profechem, doncas, de totas aquelas oportunitats que nos arriban per mostrar al Mond, e sustot als nòstres compatriòtas —occitans sens o saber— que sèm encara aicí.
Ara, l’occitanisme es davant una bona ocasion de tombar pas dins las abitualas luchas intèrnas e de far una demostracion de fòrça civica, revendicativa, festiva, democratica e pacifica. Cresèm qu’es l’ora d’organizar una autra manifestacion Anem Òc! per la lenga occitana, aqueste còp unitària, amb la participacion de totes e amb de revendicacions consensualas de tot l’occitanisme. Cresèm qu’es a Marselha que la cal far, e lo 75% de legeires qu’an participat al nòstre sondatge i son d’acòrd. A travèrs d’aquestas linhas, la còla de Jornalet nos metèm al servici dels collectius que voldràn bastir lo nòu comitat Anem Òc! a qui donarem lo nòstre sosten incondicional.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Per claure :
La BU « Business Unit »en carga de las manifestacions escriu un document qu’es un « nivel de servici pre requist »
Es l’engajament per las associcions manifestaires del respect dels procès.
Las associcions manifestaires escriçvon un » un accòrd sul nivèl de servici, pòdon propausar d’autras documents dins los procès, pr’aquò auràn l’autorizacion de la BU. Propausan atanben las amiras.
La BU es compausada de 7 personas una per dialecte e una que parla anglès, vist que los documents dels procès saràn atanben en Anglès.
La BU pòt far d’apels d’òfras estrategics per manifestar.
Las associacions pòdon tanben se senhalar a la BU per organizar una manifestacion.
Amen la mesa es dicha !
Avèm començat amb « lo manifestar per la lenga »
Ara nos cal trobar d’indicator per ne siègre la qualitat, cal sap la pujada en potencia, qu’es de segur l’amira, la segonda amira es de sensibilizar l’airal e son mond onte se manifesta..
Causa malaisida de far d’aqui estant qu’avem pas tròp d’exemples, si que non la manifestacion de tolosa e la de Montpelhier.
Al contrari de las autras manifestacions exagonalas, nosaus manifestam totjorn per la meteissa causa e ambe la metesissa amira rapòrt al govern exagonal, i caldria apondre l’amira benlèu magèra la sensibilizacion del mon nòstre.
Un biais que me semble credesible es de far lo raòrt dels manifestaires amb los estatjants de la vila.
Exemple Lo clapàs 257 000 estatjant en 2010.
La manifestacion recampèt 20 000 personas ( me rementi pas de la chifras)
20 000 / 257 000 = 6.05 % pòt èsser una basa per començar.
Autre exemple Garait 13 000 estatjants que passan a la molineta
6,05 % nos fa 787 manifestarires. Deuria èsser una amira de la manifestacion a venir.
Mas a Marselha i aurà segurament de mond d’ais de provença e d’autres airals que vendràn.
E tanben saria cocanha de poder mesurar tot aquel mond, per aquò far sufiria que senhalant al comitat d’organisacion de la manifestation : « sem 120 personnas que venem d’ais de provença »
Botarem en plaça una autre indicator que poria èsser la mesura de la capacitat a se mobilizar dins un airal dich. E mostrar atal la dinamica.
Las chifras son registradas per cada manifestacions que devon creisser e non pas demenesir.
Atal poirem dire se la manifestacion es una capitada o una pachacada. Se la manifestacion es una pachaca vòl pas dire que la còla que faguèt lo trabalh de preparacion eran de rasclas codena, pòt èsser lo signe que la lenga occitana e occitània an pas sensibilizat.. Perdequé ?
Aqui se deu emmargar un plan d’accion…..
Ara avem vist lo nombre e caldrai ensajar de mesura la qualitat es a dire lo retorn sus investissament
Çò que devria vèire sus la frequentacion dels corses d’occitan, un nombre mai grand de pratica sins las associacions de l’airal.
Aquò contituis una mena d’emulacion sanitósa entre las vilas.
Farem pas tot a l’encòp, sarem pas perfiechs, mesurarem que çò que poirem….. mpas aurem un biais de trabalhar, una organizacion, un metòd de bonas praticas. De segur nos melhorareme melhorarem tanben lo d’aquòs !
#7 Remarca dins çò que disi, son pas de conselhs !
çò que disi es de botar en plaça un còde de bonas praticas, per nos estructurar, nos organizar, en un mòt nos professionalizar !
#10 Solide qu'un jorn caldrà ensajar tanben de far de manifs grandas dins las grandas vilas d'Occitània.
Mas pensi que, per la que ven, la causida de Marselha s'impausa. E pensi tanben que, per li donar de pes e de visibilitat, cal que i aje lo mai de monde possible, venguts d'Occitània tota.
Aquò dich, sabem que totes los qu'aurian enveja de marcar lor volontat de participar a aquela jornada, i podran pas ésser, per de rasons divèrsas e respectablas. Es aquò lo sens de ma suggestion #3 , que, me sembla, demandaria pas un grand trabalh logistica e d'organisacion- se recampar localament d'en pertot al torn d'un luòc simbolic per butar "Aquelas Montanhas", a la meteissa ora e minuta, e a la meteissa ora dins la manif granda que poiria arrestar sa caminada per participar a aquel moment de comunion, me sembla que poiria donar mai de fòrça simbolica a aquela jornada.....
Dos ais estrategics, doas futuras manifestacions :
- una linha Valença - Clarmont d'Auvèrnha - Limòtges - Bordèu ;
- la vila de Marselha.
Dos ais estrategics (de mon vejaire) que fau cavar. I a sustot una estrategia manifestadoira de desvolopar. Atencion : PREPARACION, pas se preissar ! I revendrai dessús.
Nòstre País d'Òc, nòstra grand familha occitana non deu renegar ges d'enfant siu, coma que se revendique aqueste (Daufinenc, Provençau, Gascon, Auvernhat, eca...) : faguem avans ensems, que sèm dinc lo meme batèu. La desunion mena a faire fogaça e l'Istòria o a provat mai d'un còp.
Se fai temps que venguem adultes, fisançós dinc ce que valèm e dinc nòstras capacitats collectivas : aquò deu èstre un camin de garison e de presa en man de nòstre avenir !
Per ensenhar lo camin a las joinas generacions mai als indigenas refolats que se revendican d'una mitica e eternala identitat galesa / exagonala.
Es evident qu'aquesta França que vivèm a l'ora d'ara es pas la nòstra. Es una ideologia. Es una concepcion etatica esclerosada. Es un projèct revolucionari messorguièr. Aquò's una França qu'a encromit lo pòple e a fach pacha emb de sos demònis enteriors.
Los politics DIRIGISSON lo pòple mès lo REPRESENTAN PAS. Acceptariam pas quò dinc una associacion d'èstre dirigits per aquel qu'avèm elegit. O acceptam per un país ? Sèm venguts caluts saique ! La melhora de las democracias es LOCALA e PARTICIPATIVA.
Mès... lo monolite es a se fendasclar despuèi quauquas annadas. Gachatz un pauc dau costat catalan que son a crear un partit "Oui au Pays Catalan". Gachatz tanben dau costat de Corsega. N'an totes lur confle d'èstre dirigits despuèi París que pensa pas als país e nega lurs besonhs.
Quicòm es a confir. E veiretz espelir quicòm de novèl qu'esbrandarà un pauc mai lo monolite. Prenètz tanben los vesins aranés e catalans !
La veritat susa de mai en mai e la consciença creis : las tancaràn pas pus !
En disent tot aquò, vòle dire qu'una manifestacion suplementària sarà pas de tròp per espompir los occitans e desrevelhar los francitans alienats. Mès, atencion ! Pas coma fasiam.
Sadol de las viradas entre Montpelhièr e Tolosa que faguèm emb dals amics (per solidaritat, erosament). I a pas qu'aquela de passada a Montpelhièr, o deve confessar, que lai anèm pas.
La part orientala e nòrd-orientala mai que mai dau País d'Òc es bien deseiretada !
Se pòt ajustar segondament la part nòrd-occidentala que o es un pauc mens deseiretada, mès qu'a pas gaire vist de passa-carrièira jaiant per la lenga.
Prepausicions :
- Per una manifestacion revendicativa, bramarèla, unitària e frairenala : Marselha a 100 %.
- Per una manifestacion estrategica e coerenta : una reparticion equitabla dals manifestaires dinc las 4 quatre vilas d'un ais Bordèu / Limòtges / Clarmont d'Auvèrnha / Valença a 100% (espinchatz sus una mapa administrativa ce qu'aquò dona e comprendretz ce que vòle dire). Dinc aqueste cas, faudrà repartir las delegacions lengadocianas / provençalas (las pus nombrosas, ço me pense) d'un biais egau (costat nòrd-occidentau e costat nòrd-orientau).
Podèm pas contunhar de s'amputar de nòstra mitat de País d'Òc. Per ce qu'es de ieu, refuse !
Ara, saupre quora faire una e l'autra ? E puèi, aquò son doas organizacions pro diferentas e que demandaràn fòrça preparacion sus plaça, emb de la populacion locala. Devon nos sosténer lo monde, pas nos jutjar ! Devèm conscientizar, sustot despuèi l'afaire de la novèla region "Occitanie". Lo monde devon veire dinc aquelas manifestacions una possibilitat d'alternativa a l'escleròsa identitàra e socio-economica actuala ! I a d'òbra !
Resumisse :
CONSULTA dals movements en favor de la lenga e de la cultura !
DEMOCRACIA LOCALA e PARTICIPATIVA dinc lo mitan occitanista !
PAS DE RECUPERACION per tau o tau movement dinc la rèire-sala !
ORGANIZACION, ESTRATEGIA !
CONSCIENTIZACION de la populacion locala e dals elegits !
Granda PREPARACION dedinc e sus plaça !
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari