editorial
Non al bilingüisme
Dins los procèsses de conversion lingüistica, lo remplaçament d’una lenga per l’autra passa per un moment de bilingüisme, que ten pas jamai longtemps. Quand una comunautat lingüistica apren una segonda lenga e ven bilingüa, finís que fa servir solament la segonda dins un procès associat al fenomèn d’assimilacion culturala. Quand aquela comunautat a abandonat sa lenga d’origina, alavetz aquela lenga es qualificada de lenga mòrta.
En Occitània se parla qualques centenats de lengas. Mas la lenga territoriala pròpria del país se tròba dins una situacion anormala e es a èsser remplaçada per una autra lenga, pròpria d’un autre territòri. L’imposicion d’aquela lenga imperialista dura dempuèi qualques sègles per mejan de mecanismes de conversion lingüistica plan pensats e concebuts. A l’ora d’ara, poiriam quitament dire qu’es un miracle que i aja de mond del país que comuniquen dins la lenga del país. Es un miracle que i aja de reduches de normalitat.
D’un costat, cresèm que, dins un Mond lingüisticament durable, i deuriá pas aver cap de monolingüe, e que se deuriá valorizar la diversitat. De l’autre costat, cresèm que l’oposicion al monolingüisme es pas lo bilingüisme mas lo poliglotisme. Occitània es un país de mai de tres cents lengas, dont la territoriala n’es una, e malaürosament, l’oficiala n’es una autra.
Per tot aquò, cresèm qu’es una error granda de revendicar lo bilingüisme en Occitània. Quitem de remplaçar la revendicacion “bilingüe” per “almens en occitan”. Volèm pas una senhaletica bilingüa ni mai una educacion bilingüa: volèm que sián almens en occitan. Dins d’autras lengas, perqué pas? Mas nosautres, çò que volèm es almens l’occitan. Revendicar lo bilingüisme implica, d’un caire, la reconeissença de la superioritat del francés, e de l’autre, refusa totas las autras lengas del país talament estrangièras, mas talament dignas, en favor del francés.
En Occitània se parla qualques centenats de lengas. Mas la lenga territoriala pròpria del país se tròba dins una situacion anormala e es a èsser remplaçada per una autra lenga, pròpria d’un autre territòri. L’imposicion d’aquela lenga imperialista dura dempuèi qualques sègles per mejan de mecanismes de conversion lingüistica plan pensats e concebuts. A l’ora d’ara, poiriam quitament dire qu’es un miracle que i aja de mond del país que comuniquen dins la lenga del país. Es un miracle que i aja de reduches de normalitat.
D’un costat, cresèm que, dins un Mond lingüisticament durable, i deuriá pas aver cap de monolingüe, e que se deuriá valorizar la diversitat. De l’autre costat, cresèm que l’oposicion al monolingüisme es pas lo bilingüisme mas lo poliglotisme. Occitània es un país de mai de tres cents lengas, dont la territoriala n’es una, e malaürosament, l’oficiala n’es una autra.
Per tot aquò, cresèm qu’es una error granda de revendicar lo bilingüisme en Occitània. Quitem de remplaçar la revendicacion “bilingüe” per “almens en occitan”. Volèm pas una senhaletica bilingüa ni mai una educacion bilingüa: volèm que sián almens en occitan. Dins d’autras lengas, perqué pas? Mas nosautres, çò que volèm es almens l’occitan. Revendicar lo bilingüisme implica, d’un caire, la reconeissença de la superioritat del francés, e de l’autre, refusa totas las autras lengas del país talament estrangièras, mas talament dignas, en favor del francés.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
#5 E ben mas i sètz clavats quicòm sus l'anglés, totes ! Qu'es aisat de picar sus l'anglés ! amai tot lo monde es d'acòrdi aquí, dels frontistas (lo Muòl ambe lo Pirolet ne fan de polits) d'aquí a la gauchassa.
"lo francés a començat sa PATEGIZACION" > Es pas ges vrai aquò, mas es un brave fantasme que lo brandisson mai d'un nacionalista francés. Amb aquò pategizacion tinda pas ben de rèsta coma mot.
"La ianquizacion dels esperits" > I a pas ges d'americanizacion dels esperits. Dequ'es aquò puèi l'americanizacion dels esperits ? Dequ'es aquò un esperit americanizat ? Cossí l'òm pòt dire aquò quand se vei la reaccion xenofòba e ultranacionalista francilhotassa que provòca la tematica dels migrants ?
#6 hahahaha
Nascut eth 27 de gè 1932 a Ercé 09 que parlè en prumèr eth dit occitan en prumèr, mes tanben, pro viste, eth francés (eths pair e mair, bolangèrs, qu'avian clients enas duas lengas). Aquò que fuc un bilinguisme dont è parlat mantuns còps, coma en "Era pesada"' publicat en ua seria dera bona revista "Gai saber" enguan.
Bilingue "naturau" que pensi èster...e no me'n planhi cap... !Miquèu deth Rey Lejoan d'Ercé (09).
La reconeissença de la superioritat del francés subre qué que siá mai es una fòrma caracterizada de racisme e d'inegalitarisme, cap e tot contraris a la nocion (fumosa, donc) de République Française… Mesclar Fança e Occitania es tant illusòri coma de mesclar aiga e òli… Non sèm d'eles, ni eles de noasutres. Lor soleta solucion per demorar a çò nòstres, èra e demòra de nos far quitar d'èsser nosautres. E coneissètz plan la seguida, e sas consequéncias mletalas. Aquò se ditz, sens cap maca de sang per las mans, LA SOLUCION FINALA.
#10
Ni per que siaguessa un cás d'escòla, acostraira una realitat pas tant londanha que d'atal.
Es pas encara de bilingüisme, benleu l'estapa una del bilingüisme, es tanben lo signe d'una desculturacion, e pòt èsser tanben a l'encòp lo signe d'un esnobisme. Segurament lo manca de revirada o revirada per una perifrasa mal comòde quora cal anar d'aviat....
Amariái pas que l'occitan venguessa atal.....
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari