editorial
Gardarem lo CIRDÒC
Los occitans deuriam pas èsser estonats de la victòria de Donald Trump als Estats Units. En Occitània n’avèm qualques unes, de Donald Trump, aitan racistas, xenofòbs, masclistas e omofòbs. Lo cònsol màger de Besièrs, Robert Ménard, n’es un dels mai celèbres e ven fòrça sovent lo protagonista de qualque episòdi mediatic indigne d’un elegit democratic.
La darrèra menardada ferís grèvament la cultura occitana. Lo cònsol de Besièrs a decidit de pagar pas pus la contribucion de la comuna al CIRDÒC pr’amor que deu far d’economias, e mai acusa l’estat d’aqueles estalvis. D’estalvis que Ménard fa pas quand s’agís de crear una “gàrdia besierenca” per patrolhar al marge de la polícia; d’estalvis que Ménard fa pas quand s’agís de lançar sas campanhas d’afichatge per tota la vila per calomniar e difamar de jornals coma Midi Libre e far l’apologia del racisme e la xenofobia.
Lo CIRDÒC es a l’ora d’ara un fons documentari unic al Mond dins lo domeni occitan, e constituís la sola bibliotèca exclusivament consagrada a una lenga e a una cultura minorizada dins l’estat francés. Aqueste patrimòni, enriquit d'un biais permanent a travèrs d’una politica d’aquisicions refortida, a per tòca d’èsser una memòria viventa mesa a la disposicion de totes, grand public, estudiants, escolans, simples curioses o cercaires del Mond entièr.
Lo CIRDÒC es imprescindible per mantenir la cultura occitana, emplega 15 salariats e mena a bon tèrme mai de 800 projèctes culturals que genèran de retombadas economicas dins tota la region e quitament dins tota la nacion.
Aürosament, lo president del CIRDÒC es lo conselhièr regional Patric Roux, e lo director es Benjamin Assié. Totes dos son de trabalhadors infatigables e d'occitanistas convencuts, que trabalhan dempuèi longtemps per dignificar la cultura e la lenga del país amb de critèris de rigor, modernitat e perfeccionisme que meritan tota la nòstra reconeissença. “Es pas perque Ménard esternuda que la Region tombarà malauta”, çò assegurava Roux.
La còla de Jornalet volèm saludar la tasca de Roux, d'Assié e del CIRDÒC, e manifestar nòstre sosten en metent a la disposicion del centre de documentacion las paginas e las publicitats d’aqueste jornal, nòstra fòrça de trabalh e nòstra determinacion militanta per ajudar incondicionalament lo CIRDÒC.
En mai d’aquò, voldriam suggerir doas causas:
Comunicat del CIRDÒC
La darrèra menardada ferís grèvament la cultura occitana. Lo cònsol de Besièrs a decidit de pagar pas pus la contribucion de la comuna al CIRDÒC pr’amor que deu far d’economias, e mai acusa l’estat d’aqueles estalvis. D’estalvis que Ménard fa pas quand s’agís de crear una “gàrdia besierenca” per patrolhar al marge de la polícia; d’estalvis que Ménard fa pas quand s’agís de lançar sas campanhas d’afichatge per tota la vila per calomniar e difamar de jornals coma Midi Libre e far l’apologia del racisme e la xenofobia.
Lo CIRDÒC es a l’ora d’ara un fons documentari unic al Mond dins lo domeni occitan, e constituís la sola bibliotèca exclusivament consagrada a una lenga e a una cultura minorizada dins l’estat francés. Aqueste patrimòni, enriquit d'un biais permanent a travèrs d’una politica d’aquisicions refortida, a per tòca d’èsser una memòria viventa mesa a la disposicion de totes, grand public, estudiants, escolans, simples curioses o cercaires del Mond entièr.
Lo CIRDÒC es imprescindible per mantenir la cultura occitana, emplega 15 salariats e mena a bon tèrme mai de 800 projèctes culturals que genèran de retombadas economicas dins tota la region e quitament dins tota la nacion.
Aürosament, lo president del CIRDÒC es lo conselhièr regional Patric Roux, e lo director es Benjamin Assié. Totes dos son de trabalhadors infatigables e d'occitanistas convencuts, que trabalhan dempuèi longtemps per dignificar la cultura e la lenga del país amb de critèris de rigor, modernitat e perfeccionisme que meritan tota la nòstra reconeissença. “Es pas perque Ménard esternuda que la Region tombarà malauta”, çò assegurava Roux.
La còla de Jornalet volèm saludar la tasca de Roux, d'Assié e del CIRDÒC, e manifestar nòstre sosten en metent a la disposicion del centre de documentacion las paginas e las publicitats d’aqueste jornal, nòstra fòrça de trabalh e nòstra determinacion militanta per ajudar incondicionalament lo CIRDÒC.
En mai d’aquò, voldriam suggerir doas causas:
1. Que los elegits de la region qu’a pres lo nom d’Occitània entamenen de relacions non solament amb las autras regions ont cap Occitània, mas tanben amb los govèrns de la Val d’Aran, de las províncias de Coni e Turin, e de totas las autras administracions que sián, amb la tòca de trabalhar ensems pel CIRDÒC, car la cultura que la sèrva lo CIRDÒC pertòca Occitània tota.
2. Bastir un front comun per la dignitat, ont l’occitanisme s’amasse amb totes los collectius, movements socials e politics mespresats e perseguits per Ménard. Es en luchant contra lo racisme, la xenofobia, lo populisme, lo masclisme, l’omofobia... que lucharem coma cal contra l’occitanofobia.
2. Bastir un front comun per la dignitat, ont l’occitanisme s’amasse amb totes los collectius, movements socials e politics mespresats e perseguits per Ménard. Es en luchant contra lo racisme, la xenofobia, lo populisme, lo masclisme, l’omofobia... que lucharem coma cal contra l’occitanofobia.
Comunicat del CIRDÒC
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
E òc, un racista es un racista. Per un racista, l'Autre existís pas. N'a pas lo dreit. Li cal de conformitat. Li cal d'uniformitat. Un projècte occitan es impensable per un nacionalista francés racista coma o son totes. Lo nacionalisme francés exclutz tota autra nacionalitat que la sieuna sul territòri que jutja sieu. Aicí, ieu, non soi pas suprés… E totes los maselats de Besièr en 1209 tornan tombar un còp de mai. Sempre la meteissa racalha que raca contra tota diferéncia…
A de que nos sert lo Cirdoc si l'òm pòd pas se servir de çò qu'i a dedins? Quò es plan d'aver fach lo Cirdòc mas si la cultura es pas dins lo còr de las gens quò sert de ren. En Catalonha i a daus miliers de personas per manifestar contre las sanccions que frappan daus elegits. Ente lo problem?
Sei per la defense dau Cirdòc e per n'en far dins tots los departements mas manca aquel liam entre los occitans e la cultura d'òc univeristaria.
I a dau monde qu'aprenan l'autra lenga occitana tradicionala : los simbeus que son sur tots los monuments istòrics de la region. Aquel monde disan : "quand passatz a costat daus museus daus Arts Polits de Carcassonas chau levar la testa e visar los simbeus que contan una istòria qu'a estat catada per las autoritats francesas e religiosas". Zo trobaretz sus lo site "Nuréa TV". Benleu que quò porria esser una tòca per lo Cirdoc.
Arrestar un pauç de classar tot aqueus qu'aimatz pas dins una casa ente i auria que daus racistes, daus xenofòbs, masclistes e omofòbs e vos de vos classar dins lo brave monde. Lo ben e lo mau, la lutz e l'ombra quò es dins una actualitat que voletz pas veire que se fai en frances sur lo site "Nuréa TV" o ben sur lo site " le "garnd Changement" . A! mas tot çò qu'es pas dins la litteratura occitanista es a oblidar o a recusar.
Gardarem lo Cirdòc !
Aqui encara un eslogan petassat e repetassat qu'es lo retrach d'un eslogan de trenta ans vièlh.
Lo mond a cambiat ! o semblatz pas aver vist ! Plan perda!
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari