Durant l’an 2016 Wrocław (Polonha) e Sant Sebastian (Bascoat) son estadas las capitalas europèas de la cultura, un títol decernit per la Comission Europèa e lo Parlament Europèu a una vila europèa (o mai d'una), que durant un an pòt mostrar son desvolopament e sa vida culturalas. Cèrtas vilas europèas an aprofechat aquesta designacion per transformar completament lors estructuras culturalas e èsser reconegudas al plan internacional.

En tant que vila d’una cultura e d’una lenga minorizadas, Sant Sebastian a ben aprofechat l’escasença de mostrar al Mond la cultura basca, e o a fach en comptant amb la participacion populara e en sostenent los artistas locals e las proposicions dels ciutadans. L’oralitat e la lenga basca an agut una plaça fòrça nauta e la lenga es estada totjorn presenta dins totas las manifestacions. En mai d’aquò, la vila basca a fach servir aquela capitalitat per promòure la signatura d’un acòrdi istoric per las lengas minorizadas d’Euròpa, ont l’occitan i es ben representat. Dissabte se signèt lo Protocòl per la Garentida dels Dreches Lingüistics, que sa tòca es de velhar e trabalhar per l’egalitat de las lengas e garentís lo desvolopament de las que son en situacion desfavorabla. Per l’occitan signèt e ratifiquèt l’IEO.

Es pas lo primièr còp qu’una ciutat d’una lenga minorizada es capitala europèa de la cultura. En 2013, Marselha, la vila pus granda d’Occitània, o foguèt tanben amassa amb l’eslovaca Košice. E que se faguèt per l’occitan? Res! Bon, si que se faguèt quicòm: s'utilizèt l’eveniment per levar lo monument de Victor Gelú, lo grand poèta e polemista marselhés d’expression occitana del sègle XIX. En mai d’aquò, lo Musèu de las Civilizacions d’Euròpa e de la Mediterranèa (MUCÈM), qu’es l’infrastructura màger resultanta d’aquela capitalitat culturala, a fach d’esfòrces extraordinaris per ignorar las nombrosas mòstras d’indignacion a prepaus de l’abséncia de la lenga e la cultura del país, dont la mai resclantissenta foguèt una lètra dobèrta que li mandèt la lexicografa e etnobotanista Josiana Ubaud.

Aqueste dissabte passat se tenguèt una accion de protèsta contra lo mesprètz de l’occitan al MUCÈM. Las parets de veire del sit presentan en sèt lengas l’article catòrze de la Declaracion Universala dels Dreches Umans. La lenga del país i es pas. Per aquela rason, una còla de militants occitanistas, quilhats estoïcament, i despleguèron de 12h a 16h una bandeiròla de dos mètres que pòrta lo tèxt en occitan que manca.
 

Dins un editorial precedent, ont anonciàvem aquela accion i manifestàvem nòstre sosten, disiam “que defendre a l’ora d’ara l’occitan a Marselha es un acte d’eroïsme”. E per ansin amb aqueste editorial volèm saludar los eròis que defendèron dissabte la lenga del país davant lo MUCÈM de Marselha. Es fòrça probable que las autoritats culturalas, especialistas de l'ignorància de la cultura del país, ignoraràn l’accion. Mas lo combat occitanista a ganhat, dempuèi dissabte, un pauc mai de dignitat.