editorial
La clausa Molière
La lenga dels parisencs es ara una lenga obligatòria e impausada a totes los emplegats dels trabalhs publics en Auvèrnhe, Velai, Vivarés, Daufinat... e totas las encontradas que se tròban dins la region apelada Auvèrnhe-Ròse-Alps. Coma o publicam aqueste dimenge, lo president de la region Laurent Wauquiez a decidit d’introduire la nomenada clausa Molière, qu’obliga los emplegats dels trabalhs publics de parlar francés. En mai d’aquò, la clausa prevei d’agents que se rendràn suls talhièrs per far lo ròtle de polícia lingüistica e sancionar los que s’exprimirián pas en francés.
Lo prefècte de la region a jutjat aquela clausa illegala, mas podèm èsser segurs que se Fillon o Le Pen arriban a l’Elisi, solament Aran e las Valadas seràn de territòris liures de mesuras imperialistas d’aquela sòrta. “Totjorn la lenga es estada la companha de l’empèri”, çò diguèt Antonio Nebrija dins l’abans-dire de saGramatica de la lengacastelhana. L’imperialisme francés ven de o demostrar tornarmai.
La tòca d’aquela clausa Molière es d’enebir que los estrangièrs candidaten a las ofèrtas de mercat public de la region occitanoarpitana. Amb aquela mesura, doncas, Wauquiez nos ditz d’en primièr qu’un francofòn es pus qualificat qu’un non-francofòn per trabalhar al país. En mai d’aquò, lo president occitanoarpitan supausa que la lenga del país es pas cap d’autra que lo francés, en ignorant completament las lengas autoctònas de sa region, qu’el e sa classa politica son los responsables de lor desaparicion de la vida publica. Coma se l’occitan e l’arpitan avián pas jamai existit. Dins aquel sens, lo mesprètz devèrs l’occitan es màger. Lo cinisme, tanben.
La còla de Jornalet cresèm que la clausa Molière deu èsser denonciada, pas solament a la justícia francesa per las rasons que manifèsta lo prefècte Michel Delpuech, mas als organismes internacionals dels dreches lingüistics e umans. Nos sembla d’una gravetat absoluda, que per tal d’empedir l’accès dels estrangièrs al trabalh public, se presupause la non-existéncia de l’occitan e de l’arpitan. Cresèm que tot l’occitanisme deuriá denonciar tota aquela occitanofobia a las organizacions internacionalas dels dreches lingüistics e umans. Es urgent que França repare lo tòrt causat.
Lo prefècte de la region a jutjat aquela clausa illegala, mas podèm èsser segurs que se Fillon o Le Pen arriban a l’Elisi, solament Aran e las Valadas seràn de territòris liures de mesuras imperialistas d’aquela sòrta. “Totjorn la lenga es estada la companha de l’empèri”, çò diguèt Antonio Nebrija dins l’abans-dire de saGramatica de la lengacastelhana. L’imperialisme francés ven de o demostrar tornarmai.
La tòca d’aquela clausa Molière es d’enebir que los estrangièrs candidaten a las ofèrtas de mercat public de la region occitanoarpitana. Amb aquela mesura, doncas, Wauquiez nos ditz d’en primièr qu’un francofòn es pus qualificat qu’un non-francofòn per trabalhar al país. En mai d’aquò, lo president occitanoarpitan supausa que la lenga del país es pas cap d’autra que lo francés, en ignorant completament las lengas autoctònas de sa region, qu’el e sa classa politica son los responsables de lor desaparicion de la vida publica. Coma se l’occitan e l’arpitan avián pas jamai existit. Dins aquel sens, lo mesprètz devèrs l’occitan es màger. Lo cinisme, tanben.
La còla de Jornalet cresèm que la clausa Molière deu èsser denonciada, pas solament a la justícia francesa per las rasons que manifèsta lo prefècte Michel Delpuech, mas als organismes internacionals dels dreches lingüistics e umans. Nos sembla d’una gravetat absoluda, que per tal d’empedir l’accès dels estrangièrs al trabalh public, se presupause la non-existéncia de l’occitan e de l’arpitan. Cresèm que tot l’occitanisme deuriá denonciar tota aquela occitanofobia a las organizacions internacionalas dels dreches lingüistics e umans. Es urgent que França repare lo tòrt causat.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
E lo Molière, pecaire, qu'utilisèt los patoés dins sas òbras francesas !
Ieu soi per l'alargament d'aquesta mesura als terrenhs de rugbí. Tròbi escandalós qu'un arbitre francés (occitan), dins lo campionat de rugbí francés (occitan), faga sas explicas als jogaires en anglés. Degun ditz pas res dins aqueste cas, mentre que de trabalhaires estrangièrs (òc, de professionals del rugbí) dins l'estat francés dempuèi d'annadas an pas fach l'esfòrç minim d'integracion d'aprendre lo vocabulari basic de son mestièr dins la lenga del país.
Mas me sembla qu'encara un còp es pas aqueste tipe de trabalhaire qu'èra visat…
Domatge, amb las televisions èra aisit per la brigada de repression de sancionar los rugbimens non-francofòns.
I vesi que balhar lo nom de "Molière" a una mesura xenofòba es un pas positiu cap a l'autodestruccion del roman nacional francés.
Cal prepausar sulpic :
- Una clausa Voltaire : per s'assegurar que totes los fonccionaris sián plan de nacionalitat francesa.
- Una clausa Diderot : per s'assegurar que totes los libres publicats sul territòri sián plan en bon lengatge "françois".
- Una clausa Luli (o Johnny) : que las ràdios passèssen pas que de musica en lenga d'estat.
- Un prèmi "Bonaparte" per l'òbra de patz.
Pareis qu'una clausa "De Beauvoir" seriá ja presta : solas de vacas francesas podràn èsser mandadas dins de tuadors franceses (e òc - cal plan o dire - lo masclisme a una marrida tendéncia a se perdre dins lo roman nacional francés - aquí quicòm per o refortir ...)
Vergonha
#2 Coma diguèt lo de Brageirac: un pauc court joinòme! E òc, es que sabiái pas que’n mai de Tartuffe ( amb FF, qu’abans Molière èra amb una sola F, un devinaire aquel Joan-Baptiste !) es un Harpagon. Quitar l’argent de pòcha a sos enfants, te disi! L'imagini dins son castèl: "Ma caisseta, ma caisseta!" E los enfants, cadun de son costat: "Mos gatges! Mos gatges!"
D'orrors del francesisme linguistic (e pas solament linguistic)
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari