editorial
Asselineau, las lengas e la minuta de glòria de Jornalet
Jornalet es intrat dins lo debat de la presidenciala francesa de la man de François Asselineau, çò legissiam dijòus passat dins La Setmana. Lo canditat populista e partisan del Frexit se bat contra las lengas mal nomenadas regionalas, e dins aquel sens prononciava, dins una conferéncia del 3 de decembre de 2015 en Occitània, a Avinhon, un discors entitolat “Lengas regionalas e dislocacion de França”, que ne publiquèt lo vidèo sus YouTube lo 3 de genièr passat. Dins aquela conferéncia, Asselineau explica la decision del Senat francés de refusar en octòbre de 2015 la ratificacion de la Carta Europèa de las Lengas Regionalas o Minoritàrias, e se mòstra espaventat per una manifestacion del movement alsacian Unser Land, que s’èra debanada l’endeman de la decision senatoriala, e de l’existéncia de Jornalet, qu’es, segon el, “un jornal qu’ensaja de se desvolopar en occitan dins lo sud de França” (minuta 2.25 del vidèo).
Çò que se passa en Catalonha es un exemple de la malignitat de las lengas. Segon el, i aurà l’armada espanhòla qu'intervendrà militarament contra los independentistas. Evidentament, gausa pas dire qu’aquela situacion seriá pas arribada se l’estat espanhòl aguèsse mostrat un cèrt respècte per sas lengas e culturas, coma Belgica o Soïssa.
Mas lo discors d’Asselineau nos ditz pas res de novèl. Es lo discors tradicional jacobin que presica la supremacia de la lenga dels parisencs e la volontat de n’exterminar las autras (amb lors respectivas culturas). D’afirmar que las lengas mal nomenadas regionalas son un perilh per l’existéncia de França es un recors abitual del jacobinisme dempuèi la nuèch dels tempses. De politicians franceses de drecha e d’esquèrra son totes d’acòrdi que l’existéncia e la subrevivença de lengas coma l’occitan, lo breton, lo catalan, lo còrs, lo basco o l’alsacian son una de las menaças pus grandas per la Republica que son indivisibilitat es pus importanta que la patz e la justícia sociala.
Mentre que braman que França es en perilh, es lo pòble occitan qu’es en perilh grèu. E mai totes los autres pòbles concernits per aquel estat lingüicida, culturicida e supremacista. Se l’existéncia d’una lenga o d’una cultura es un perilh per un projècte politic, s’agís d’un projècte politic que merita nòstre refús pus energic. En mai d’aquò, s’Asselineau ditz que Jornalet es una marrida causa, aquò vòl dire que sèm sus la bona dralha. Ça que la, nos podèm totjorn melhorar. Nòstra tòca, ara, es de nos far criticar per François Fillon e per Marine Le Pen.
Çò que se passa en Catalonha es un exemple de la malignitat de las lengas. Segon el, i aurà l’armada espanhòla qu'intervendrà militarament contra los independentistas. Evidentament, gausa pas dire qu’aquela situacion seriá pas arribada se l’estat espanhòl aguèsse mostrat un cèrt respècte per sas lengas e culturas, coma Belgica o Soïssa.
Mas lo discors d’Asselineau nos ditz pas res de novèl. Es lo discors tradicional jacobin que presica la supremacia de la lenga dels parisencs e la volontat de n’exterminar las autras (amb lors respectivas culturas). D’afirmar que las lengas mal nomenadas regionalas son un perilh per l’existéncia de França es un recors abitual del jacobinisme dempuèi la nuèch dels tempses. De politicians franceses de drecha e d’esquèrra son totes d’acòrdi que l’existéncia e la subrevivença de lengas coma l’occitan, lo breton, lo catalan, lo còrs, lo basco o l’alsacian son una de las menaças pus grandas per la Republica que son indivisibilitat es pus importanta que la patz e la justícia sociala.
Mentre que braman que França es en perilh, es lo pòble occitan qu’es en perilh grèu. E mai totes los autres pòbles concernits per aquel estat lingüicida, culturicida e supremacista. Se l’existéncia d’una lenga o d’una cultura es un perilh per un projècte politic, s’agís d’un projècte politic que merita nòstre refús pus energic. En mai d’aquò, s’Asselineau ditz que Jornalet es una marrida causa, aquò vòl dire que sèm sus la bona dralha. Ça que la, nos podèm totjorn melhorar. Nòstra tòca, ara, es de nos far criticar per François Fillon e per Marine Le Pen.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
#14 De tota mena, totis los partits politics franceses partejan la mèsma analisi sus las lengas nòstras. Perque sortissan totis dau mèsma motle. Que siaguen de drecha o d'esquèrra son çò primièr parisencs, parisianists e ipercentralistas. Cap d'èles contèsta l'egemonia parisenca e francimanda perque son èles-quita parisencs (o, pièger, aparisenquits) e qu'aquesta egemonia lor aprofeita.
L'escafament programat de las lengas e culturas de l'exagòn e lor remplaçament sistematic per la lenga e la cultura francimanda de Paris, amb a l'encòp la negacion oficiala d'aqueste genocidi cultural, son estats engimbrats per Paris pel benefici seu e son profièch exclusiu. Jutge e partida.
Quand òm ditz "França" es de Paris qu'òm parla e dau punt de vista parisenc. Totis los partits politics franceses sens excepcion son çò primièr parisencs e partejan la mèsma analisi sus las lengas dels "ploucs" de "provinciaux" que son los non-parisencs e los non-aparisenquits.
N'Asselineau qu'ei sonque un guinhòlet dins la politica francesa. Ei flaca la glòria tirada de sas atacas. Per l'ora, Jornalet prepausa principalament ua lectura occitana de las actualitats. Aquò qu'ei déjà fòrça important per nosautres. Mès, per exemple, qui nos explica perqué lo caumatge ei tan hòrt dins las zonas occitanas las mei pobladas o perqué lo nord e lo centre de l'Occitània patissen tan de desertificacion rurala? Quan Jornalet aurà la possibilitat d'èsser tanben un magazine d'analisis pregondas de la situacion occitana serà un vertadèr gratacuu per los franchimands.
#7 A! Perque lo PP e lo PSOE ne son pas de nacionalistas? Es vertat que fan coma Le Pen: son de patriòtas. An un amor de la patria tan grand que mantuns d'eles an dich que se fa mestièr s'enviaràn los tancs a Catalonha. Demest eles, lo quite Peces Barba (PSOE) que quand o saupèri manquèri tombar de la cadièra. Es pas de nacionalisme destimborlat aquò?
Anem, vos enfuscatz pas qu'eviti de vos parlar d'aqueles corromputs de Bauzas e Matas, los Fillon Malhorquins...
Vòli apondre sus lo comentari de Gèli Grande: es vertat que de se far criticar per François Fillon e per Marine Le Pen seria un onor per vosaus, mas cal pas doblidar Jean-Luc Mélenchon e l'esquerra estrema que partejan l'analisi de Marion Maréchal le Pen sus las lengas nòstras. Le Pen e Mélenchon son de segur los mai perilhóses
Lurs faguem pas de reclama en aquel monde, que los espepissam tant e mai. Fai bèl briu que los coneissèm, crese...
Mès los denonciar sens retenguda, òi ! Perque lurs teorias repausan sus lo monolitisme d'un Estat-nacion qu'a per nom "França eternala" e per consequença lo refús als pòples de lur drech de dispausar d'eles-memes.
O savèm pro que l'espandi ocupat per una mema lenga emb de sa cultura, aquò se ditz "País" d'un "Pòple". Tot lo demai es pas qu'emperialisme, volontat de dominacion, orguèlh, cobesiá !
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari